Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι υπάρχουν κακοί Κύπριοι οδηγοί και ότι υπό τις συνθήκες οι κάμερες φωτοεπισήμανσης ήταν και είναι κατά κάποιο τρόπο ένα αναγκαίο κακό.
Σύμφωνα με τον καθηγητή, Λουκά Δημητρίου, που είναι ειδικός στον τομέα των μεταφορών και της συγκοινωνιακής υποδομής, ο οποίος μίλησε σε ρεπορτάζ του «Πολίτη», οι κάμερες στους δρόμους είναι αναγκαίες, διότι με αυτόν τον τρόπο αναγκαζόμαστε να οδηγούμε καλύτερα.
Σύμφωνα με τον κ. Δημητρίου, οι τρεις πυλώνες ενός επιτυχημένου κυκλοφοριακού συστήματος είναι η εκπαίδευση, η υποδομή και η επιτήρηση.
Το πρόβλημα στη χώρα μας, κάτι που δικαίως εκνευρίζει τους πολίτες, είναι ότι η έμφαση δίνεται περισσότερο στην επιτήρηση και όχι στην εκπαίδευση και τις υποδομές. Σε σημείο που οι πολίτες βλέπουν τις κάμερες πλέον ως μάστιγα και ως μέσο οικονομικής αφαίμαξής τους.
Σε αυτό συντείνουν και οι τακτικές της Αστυνομίας του «κρύβομαι για να σε γράψω». Τα εξοπλισμένα με κάμερες βανάκια είναι καθημερινότητα στους δρόμους. Οδηγοί τα συναντούν σε φανερές αλλά και σε κρυμμένες θέσεις, πίσω από δέντρα, θάμνους ή στροφές. Για πολλούς, αποτελούν τον φόβο και τον τρόμο: όλοι προσπαθούν να τα αποφύγουν ώστε να γλυτώσουν τα πρόστιμα. Αντίθετα, οι σταθερές κάμερες έχουν γνωστή θέση και υποχρεώνουν τους οδηγούς να μειώνουν ταχύτητα. Το ερώτημα, ωστόσο, παραμένει: οι κάμερες στους δρόμους, σταθερές και κινητές, συμβάλλουν πραγματικά στην αποτροπή των τροχαίων ατυχημάτων ή λειτουργούν ως εργαλείο φοροείσπραξης;
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που κατέθεσε η Αστυνομία στη Βουλή, οι εισπράξεις από τα πρόστιμα που εκδόθηκαν από το σύστημα φωτοεπισήμανσης ανήλθαν σε €9.329.369 από 01/01/2022 έως 14/03/2024. Στην πλειοψηφία τους τα εξώδικα από τις κάμερες αφορούν παραβάσεις του ορίου ταχύτητας και ακολουθούν οι παραβάσεις φώτων τροχαίας. Βουλευτές-μέλη της Επιτροπής Μεταφορών κατήγγειλαν ότι ο τρόπος που λειτουργεί σήμερα το σύστημα φωτοεπισήμανσης έχει περισσότερο φοροεισπρακτικό χαρακτήρα παρά αποτρεπτικό.
Αυτή η εντύπωση μπορεί να έχει βάση αλήθειας ή και όχι. Το σίγουρο είναι ότι την εντύπωση αυτή τη γεννά η έλλειψη εμπιστοσύνης στην κυπριακή Αστυνομία. Τι πρέπει άραγε να γίνει για να αποκατασταθεί η αναγκαία εμπιστοσύνη των πολιτών έναντι της Αστυνομίας μας;
