Το δημοσίευμα το εντόπισα τυχαία στο αρχείο μου, φέρει ημερομηνία 14/1/2011, όταν ακόμη εργαζόμουν στον Φιλελεύθερο, και το αναδημοσιεύω, καθώς είναι άκρως επίκαιρο: «Τροχονόμοι του Δήμου Λευκωσίας έκαναν την εμφάνισή τους έξω από τη Βουλή και μοίρασαν εξώδικα πρόστιμα των €85 σε όσους στάθμευσαν τα οχήματά τους πάνω στη διπλή κίτρινη γραμμή κατά μήκος του δρόμου. Να σημειωθεί ότι, ακριβώς απέναντι, υπάρχει διαθέσιμος χώρος στάθμευσης για περισσότερα από 1.000 οχήματα, μετά την κατεδάφιση του παλαιού νοσοκομείου Λευκωσίας.
Διαπιστώθηκε ότι ορισμένα από τα παράνομα σταθμευμένα οχήματα ανήκουν σε βουλευτές. Μάλιστα, ένας από τους βουλευτές που έλαβε εξώδικο πρόστιμο έχει καταγγελθεί κατ’ επανάληψη από τροχονόμους του Δήμου Λευκωσίας για παράνομη στάθμευση στο ίδιο σημείο. Κατά καιρούς έχουν δημοσιευθεί στον Τύπο φωτογραφίες του οχήματός του που ήταν σταθμευμένο πάνω στη διπλή κίτρινη γραμμή στον ίδιο δρόμο. Ο εν λόγω βουλευτής δεν συγκινείται και, όπως αποκαλύπτεται, δεν είναι ο μόνος. Όπως μας επιβεβαίωσε η δήμαρχος Λευκωσίας, Ελένη Μαύρου, κατά καιρούς οι τροχονόμοι του δήμου έχουν εκδώσει εξώδικα πρόστιμα σε βουλευτές για τροχαίες παραβάσεις. «Άλλοι βουλευτές πληρώνουν το εξώδικό τους και άλλοι όχι» δήλωσε, προσθέτοντας ότι, με βάση γνωμάτευση της Νομικής Υπηρεσίας, τα εξώδικα πρόστιμα που εκδίδονται σε βουλευτές και δεν πληρώνονται, δεν καταχωρίζονται στα δικαστήρια, καθώς απολαμβάνουν ασυλίας...».
O Μαρίνος Σιζόπουλος
Σχεδόν 15 χρόνια μετά, οι βουλευτές μας εξακολουθούν, σκανδαλωδώς, να απολαμβάνουν γενικής ασυλίας, με αποτέλεσμα να είναι υπεράνω του νόμου. Το 2016, η περίπτωση του πρώην βουλευτή του ΔΗΣΥ και σήμερα ανεξάρτητου βουλευτή, Ανδρέα Θεμιστοκλέους, με τα απλήρωτα εξώδικα πρόστιμα για τροχαίες παραβάσεις, ανέδειξε την επιτακτική ανάγκη περιορισμού του εύρους της βουλευτικής ασυλίας. Παρόλο που τα κοινοβουλευτικά κόμματα συμφώνησαν επί τούτου, το θέμα δεν έτυχε ακόμη της απαραίτητης νομοθετικής ρύθμισης, η οποία προϋποθέτει την τροποποίηση του Συντάγματος. Αποτέλεσμα, να βρισκόμαστε σήμερα μπροστά σε μια νέα περίπτωση βουλευτή, ο οποίος θεωρείται ύποπτος για τη διάπραξη σοβαρών ποινικών αδικημάτων. Πρόκειται για τον βουλευτή της ΕΔΕΚ και τέως πρόεδρο του κόμματος, Μαρίνο Σιζόπουλο, στον οποίο η Αρχή κατά της Διαφθοράς καταλογίζει, σε πόρισμά της, ενδεχόμενες πράξεις διαφθοράς, όπως απάτη, πλαστογραφία, καταρτισμό πλαστού εγγράφου, κυκλοφορία πλαστού εγγράφου και συνωμοσία για καταδολίευση.
Όπως μας επιβεβαιώθηκε από τη Νομική Υπηρεσία, ο κ. Σιζόπουλος δεν μπορεί να ανακριθεί, ούτε και να συλληφθεί χωρίς την άρση της ασυλίας του, εάν και εφόσον αποφασίσουν κάτι τέτοιο πρώτα ο Γενικός Εισαγγελέας, ο οποίος θα προωθήσει τη σχετική αίτηση και ακολούθως οι δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου, που θα την εξετάσουν.
Η τροποποίηση του Συντάγματος
Με τη σύμφωνη γνώμη της Νομικής Υπηρεσίας, το Υπουργείο Δικαιοσύνης κατέθεσε στις 14/1/2021 αναθεωρημένο νομοσχέδιο που περιορίζει το εύρος της βουλευτικής ασυλίας. Με το αναθεωρημένο νομοσχέδιο ζητείται η τροποποίηση του άρθρου 83 του Συντάγματος για να περιοριστεί η γενική βουλευτική ασυλία αποκλειστικά κατά την άσκηση των καθηκόντων των βουλευτών.
Συγκεκριμένα, προτείνεται όπως το σχετικό άρθρο του Συντάγματος αντικατασταθεί με το ακόλουθο νέο άρθρο: «Οι βουλευτές δεν υπόκεινται σε ποινική δίωξη και δεν ευθύνονται αστικά ένεκα οποιασδήποτε εκφρασθείσας γνώμης ή ψήφου δοθείσας από αυτούς ή ένεκα οποιασδήποτε δήλωσης ή πράξης διενεργούμενης από αυτούς κατά την άσκηση των βουλευτικών τους καθηκόντων». Στόχος της προτεινόμενης νομοθετικής ρύθμισης είναι να τεθεί ένα τέλος στην καταχρηστική εκμετάλλευση της βουλευτικής ασυλίας, η οποία επιτρέπει στους βουλευτές να οχυρώνονται πίσω από αυτήν προκειμένου να αποφύγουν τη σύλληψη, την ανάκριση ή και την ποινική δίωξή τους.
Καταδίκες
Βουλευτές αντιτείνουν ότι, θα πρέπει να διατηρηθεί η γενική ασυλία, διότι τους προστατεύει από ψευδείς και εκδικητικές καταγγελίες. Όμως, όπως αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων, στις τέσσερις περιπτώσεις όπου ήρθη η ασυλία βουλευτή — συγκεκριμένα του Ανδρέα Θεμιστοκλέους (Φεβρουάριος 2016), του Φειδία Σαρίκα (Φεβρουάριος 2015), του Γιώργου Γεωργίου (1984) και του Λεύκιου Ροδοσθένους (1961) — οι καταγγελίες εναντίον τους αποδείχθηκαν βάσιμες και καταδικάστηκαν από ποινικό δικαστήριο.
Όπως λέει κι ο θυμόσοφος λαός: «Καθαρός ουρανός, αστραπές δεν φοβάται». Δηλαδή, όποιος είναι αθώος, δεν έχει τίποτα να φοβηθεί. Γι’ αυτό, οι βουλευτές να αφήσουν τις δικαιολογίες και ας προχωρήσουν, επιτέλους, στην ψήφιση του νομοσχεδίου που περιορίζει την ασυλία τους. Τελικά είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στον νόμο ή μήπως όχι;
