Εμείς οι Κύπριοι προβληματιστήκαμε, έστω και αφηρημένα, σε ποιο κόσμο ανήκουμε; Εδώ και δεκαετίες, τουλάχιστον από την ανεξαρτησία και μετά, κάποιοι που ηγήθηκαν αυτού του τόπου ψέλλιζαν κομπαστικά πως ανήκουμε στη Δύση…
Σήμερα αγοράζουμε όπλα από την Αμερική, είμαστε πλήρες μέλος της ΕΕ και έχουμε διακόψει σχέσεις με το πρώην ανατολικό μέτωπο, δηλαδή τη Ρωσία, ενώ υποστηρίζουμε την Ουκρανία και το Ισραήλ…
Σε έναν κόσμο που αλλάζει καθημερινά, οι εικόνες από τη Γάζα σού συνθλίβουν τη νοημοσύνη και την αξιοπρέπεια, ενώ σε κλάσματα δευτερολέπτου η εικόνα μεταφέρεται στα ανάκτορα της Βρετανίας για τη μυθική υποδοχή του Τραμπ! Ψυχολογικό και διανοητικό αδιέξοδο.
Αν προσθέσουμε και την επέλαση της Τεχνητής Νοημοσύνης, τότε το μείγμα γίνεται δραματικό. Επανέρχομαι στον Δυτικό Κόσμο. Ο Δημήτρης Πολιτάκης στη χθεσινή LIFO υποστηρίζει συμπερασματικά: «Ό,τι και να σημαίνει πλέον ο «δυτικός πολιτισμός», το βέβαιο είναι ότι εσχάτως την υπεράσπιση και την ανοικοδόμησή του έχει αναλάβει εργολαβικά το σύγχρονο ακροδεξιό οικοσύστημα».
O δυτικός κόσμος, γνωστός επίσης ως Δύση, αναφέρεται κυρίως σε διάφορα έθνη και κράτη στη Δυτική Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και την Αυστραλία, ενώ υπάρχει διαφωνία για το αν θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται επίσης οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής…». Έτσι ξεκινάει το λήμμα «Western world» στην Wikipedia, ενώ στον χάρτη που το συνοδεύει η Ελλάδα δεν φαίνεται να ανήκει στις «official» χώρες της Δύσης, αλλά στις «περίπου» (ή «σχετικά») δυτικές, μαζί με τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, τη Ρωσία και τη Λατινική Αμερική.
Στο αντίστοιχο λήμμα της Βικιπαίδειας («Δυτικός κόσμος ή Δύση») πάντως, η τάξη αποκαθίσταται και η Ελλάδα εμφανίζεται πλήρως ενταγμένη στη «Δύση», όπως δείχνει ο σχετικός χάρτης (αντιθέτως, η Ρωσία έχει πλέον το ίδιο χρώμα με την Ασία και με την Αφρική). Κατανοητή εν μέρει η σύγχυση, καθώς ανέκαθεν ο όρος «Δύση» έμοιαζε περισσότερο να αντανακλά μια ιδέα, ένα concept, μια προβολή, μια στρατηγική, παρά μια ιστορική, γεωγραφική, πολιτική, πολιτισμική πραγματικότητα. Και σήμερα, ακόμα περισσότερο. «Οι ορισμοί του 'δυτικού κόσμου' ποικίλλουν ανάλογα με το πλαίσιο και με την οπτική», σημειώνεται στο παραπάνω λήμμα της αγγλόφωνης Wikipedia. «Η Δύση είναι μια εξελισσόμενη έννοια που αποτελείται από πολιτιστικές, πολιτικές και οικονομικές επαφές και συνέργειες μεταξύ διαφορετικών ομάδων ανθρώπων και όχι μια αυστηρά προκαθορισμένη περιοχή με σταθερά σύνορα και μέλη. Ορισμένοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η γραμμική εξέλιξη της Δύσης μπορεί να ανιχνευθεί στην Αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι μια τέτοια προβολή συγκροτεί μια ψευδή γενεαλογία…».
Άντε να βρεις άκρη μέσα σου κι έξω σου! Η ακροδεξιά, όπως γράφει ο Πολιτάκης, μπορεί να ανασυγκροτήσει τον «δυτικό κόσμο»; Είναι η Αφροδίτη Λατινοπούλου ακροδεξιά, και πόσο επηρεάζει σήμερα το παλαιό τρίπτυχο «πατρίς - θρησκεία - οικογένεια»;
Το σίγουρο είναι ένα: Το θέρμομιξ της εξέλιξης της παγκοσμιοποίησης θα επιταχύνει τις στροφές του και οι νέοι άνθρωποι θα ζήσουν ιλιγγιώδεις αναταραχές. Δεν θα ήθελα να διανοηθώ ούτε στιγμή τι θα έκανα αν ήμουν έφηβος αυτήν την ιστορική περίοδο του Δυτικού Κόσμου…
