Παρακολουθώ την τελετή υποδοχής του Τραμπ στη Βρετανία. Σαν τον βασιλιά. Προσπαθεί να παρουσιάσει την εικόνα ενός «σοβαρού κρατικού ηγέτη» μετά τη δεύτερη λαμπρή νίκη του ο Τραμπ, ο οποίος χαρακτηρίστηκε «τρελός» και «μανιακός» κατά την πρώτη θητεία του. Αντιλαμβάνεται την ισχύ που του χάρισε αυτή η νίκη. Και αντιλαμβάνεται και την ισχύ της Αμερικής στον κόσμο. Τώρα τη χρησιμοποιεί κατά κόρον. Βαδίζει δίπλα στον Άγγλο βασιλιά με μεγαλοπρέπεια και το χοντρό του σώμα. Ο Άγγλος βασιλιάς Κάρολος είναι ένας μικρόσωμος άνδρας δίπλα του. Εκείνος βαδίζει σαν τον βασιλιά της Αγγλίας και ο Τραμπ σαν τον βασιλιά του κόσμου. Και ο Πούτιν είναι μικρόσωμος μπροστά στον Τραμπ. Όμως, εκείνος έχει χάρισμα. Με αυτό το χάρισμα κλείνει τη διαφορά αναστήματος. Η τελετή είναι μεγαλοπρεπής. Αγγλική πειθαρχία και αρχοντιά. Ένα θρυλικό τραπέζι με φαγητά. Με 160 προσκεκλημένους. Τι τραπέζι ήταν και αυτό! Κοιτάζοντας αυτό το αριστοκρατικό τραπέζι, μήπως δεν έρχονται στο μυαλό του ανθρώπου τα παιδιά που πεθαίνουν από την πείνα στη Γάζα; Ιδού, αυτά είναι τα δύο πρόσωπα του κόσμου. Μήπως έχει άδικο ο Ντοστογιέφσκι που είπε στον Θεό «δεν αγαπώ τον κόσμο σου»;
Κάποτε βρέθηκα και εγώ σε διάφορα τέτοια τραπέζια. Όμως, δεν ήταν βασιλικά τραπέζια. Ήταν το τραπέζι του Καντάφι. Ήταν σε πάρκο, όχι σε παλάτι. Ήμασταν στη Βεγγάζη με φιλοξενούμενους που είχαν έρθει από κάθε μέρος του κόσμου. Στη διάσκεψη το Πράσινο Βιβλίο του Καντάφι. Είχαν στηθεί πολύ μακριά τραπέζια στο πάρκο. Από τη μια άκρη του μέχρι την άλλη. Κάθε είδους φαγητά που θα μπορούσατε να σκεφτείτε πως υπήρχαν στον κόσμο. Νομίζω ότι ήταν αρκετά για να χορτάσουν όλους τους πεινασμένους στη Γάζα τώρα. Ο Καντάφι ήταν σαν προφήτης, όχι σαν βασιλιάς. Σαν να ήταν σκίουροι οι σωματοφύλακές του και όχι εκείνα τα νεαρά κορίτσια. Δεν θα μπορούσε να διανοηθεί ότι μια μέρα θα πέθαινε με έναν από τους πιο τρομερούς θανάτους.
Ακόμα δεν συμπλήρωσε τον πρώτο του χρόνο ο Τραμπ στη δεύτερη θητεία του. Ο κόσμος είναι αναγκασμένος να τον υπομένει άλλα τέσσερα χρόνια. Είναι ο πρωταγωνιστής της γενοκτονίας στη Γάζα. Αν ήθελε, μπορούσε να σταματήσει τον Νεντανιάχου. Δεν τον σταμάτησε, είναι φανερό πως δεν ενοχλείται η συνείδησή του από αυτό. Γι' αυτόν, Δεν αξίζει η ανθρώπινη ζωή. Εβδομήντα χιλιάδες νεκροί σε δύο χρόνια. Μήπως ήταν καλύτερος ο Ομπάμα, την προεδρία του οποίου υποδεχθήκαμε με χειροκροτήματα; Είναι απόφοιτος του Χάρναρντ, όμως σκοτώθηκαν ένα εκατομμύριο άνθρωποι στη Συρία που γράφτηκαν στον δικό του λογαριασμό. Μετά τον Κένεντι, δεν ήρθε κανένας σωστός άνθρωπος στον Λευκό Οίκο.
Ως Κύπριος ντρέπομαι όταν κοιτάζω τη φωτογραφία στην οποία ο Χριστοδουλίδης αγκαλιάζεται με τον Νεντανιάχου. Κοιτάζω αυτή τη φωτογραφία και τις διαδηλώσεις για την Παλαιστίνη στην Ισπανία. Ο Χριστοδουλίδης έβαλε να σβήσουν ακόμα και τα συνθήματα κατά του Ισραήλ που ήταν γραμμένα στους τοίχους. Είμαι πράγματι περίεργος για χάρη ποιου υπομένει αυτό τον ξεπεσμό. Μήπως πιστεύει πράγματι ότι το Ισραήλ θα ελευθερώσει την Κύπρο από την κατοχή της Τουρκίας; Μήπως προσπαθεί να κτίσει το τρίγωνο Αμερική-Ισραήλ-Κύπρος; Μήπως πιστεύει ότι στο τέλος θα ωφελήσει και την Κύπρο το γεγονός ότι το Ισραήλ δεν δέχεται καμία πίεση από την Ευρώπη και την Αμερική παρ’ όλη αυτή τη θηριωδία; Ό,τι θέλει ας πιστεύει, ό,τι θέλει και ας εμπιστεύεται, όμως είναι πολύ δύσκολο να γίνει ανεκτός αυτός ο ξεπεσμός! Πώς μπορείς να σφιχταγκαλιάζεσαι έτσι με κάποιον που κέρδισε το μίσος όλων των λαών του κόσμου και δεν διαφέρει σε τίποτα από έναν κατά συρροή δολοφόνο τώρα στη Γάζα;
Ή ο Ταγίπ Ερντογάν; Μην κοιτάτε που κάνει αγριάδες και συγκρίνει τον Νεντανιάχου με τον Χίτλερ. Τα λιμάνια του Ισραήλ είναι γεμάτα με τουρκικά εμπορικά πλοία. Επιπλέον, μήπως δεν είναι εκείνος που άνοιξε τον δρόμο του Ισραήλ στη Συρία; Για τον Ερντογάν είναι πολύ φτηνό το ψέμα. Τώρα πηγαίνει σε ραντεβού με τον Τραμπ, το οποίο απέσπασε με χίλια ζόρια. Μήπως ο Τραμπ δίνει ραντεβού δωρεάν σε κάποιον; Πήρε ό,τι ήταν να πάρει προτού καν πάει ο Ερντογάν στην Ουάσιγκτον. Το παζάρεμα είναι εντάξει. Θα τον κατευοδώσει αφότου του πουλήσει τα αεροπλάνα Boeing τα οποία υποσχέθηκε να αγοράσει και αφότου τον χαϊδέψει λίγο στην πλάτη. Όμως, αυτή η φωτογραφία με τον Τραμπ αξίζει δισεκατομμύρια δολάρια για τον Ερντογάν! Προτού πάει στον Λευκό Οίκο θα μιλήσει από το βήμα των Ηνωμένων Εθνών. Ρίχνει και σε εμάς μια θαλασσιά χάντρα από την Άγκυρα. Εκεί θα υπερασπιστεί τα δύο κράτη, λέει!
Αν ρωτάτε εμένα, παντού υπάρχει μια ανήθικη πρόταση όπως εκείνη του Ρόμπερτ Ρέντφορτ στην Ντέμι Μουρ. Οι συμμορίες και όχι τα κράτη κυβερνούν αυτό τον κόσμο!
