Η «μαύρη τρύπα» της διαχείρισης αστικών αποβλήτων

Των Μιράντας Λυσάνδρου και Ραφαέλλας Σπανού Παρότι ο τομέας της βιώσιμης διαχείρισης απορριμμάτων βρίσκεται στο επίκεντρο των εθνικών και ευρωπαϊκών προτεραιοτήτων, με την κυκλική οικονομία να αποτελεί την κινητήριο δύναμη του νέου αειφόρου μοντέλου ανάπτυξης που εξοικονομεί πόρους και μειώνει το ενεργειακό αποτύπωμα, στην πράξη, ο τομέας αυτός στη χώρα μας, απ' όπου κι αν τον «αγγίξεις», «πονά». - Σκάνδαλα, όπως οι μίζες που δόθηκαν την προηγούμενη δεκαετία για τη διαχείριση των ΧΥΤΑ Πάφου και ΧΥΤΥ Λάρνακας και οι ποινικές διώξεις που ακολούθησαν. - Λανθασμένοι σχεδιασμοί όπως η κατασκευή της Μονάδας Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Απορριμμάτων Λεμεσού (ΟΕΔΑ Πεντακώμου) που θα παρήγαγε, υποτίθεται, ένα δευτερογενές καύσιμο από επεξεργασμένα σκουπίδια (SRF) χωρίς βιομηχανικό αποδέκτη και εκτός προδιαγραφών. - Τσαπατσουλιές, όπως το κλείσιμο άρον-άρον του σκουπιδότοπου Κοτσιάτη για να αποφευχθεί πρόστιμο €50 εκατ. από την ΕΕ κάτι που οδήγησε στην απόφαση για μεταφορά των σκουπιδιών της Λευκωσίας στο ΧΥΤΥ Λάρνακας, (αντί της δημιουργίας νέας μονάδας στην επαρχία Λευκωσίας) χωρίς να προηγηθεί αναβάθμισή του με αποτέλεσμα σήμερα να θάβονται 100 τόνοι σκουπίδια ετησίως. - Καθυστερήσεις και έλλειψη σχεδιασμού σε σχέση με την υλοποίηση έργων υποδομών (εργοστάσια διαλογής PMD). - Εγκληματικές καθυστερήσεις στην αποτελεσματική διαχείριση προβληματικών έργων (ΟΕΔΑ Πεντακώμου) αλλά και στη διαχείριση νέων ρευμάτων όπως τα οργανικά που ενώ ήταν έτοιμο να ξεκινήσει μετατέθηκε για το 2027, αποδεικνύουν αφενός τις αστοχίες του κυπριακού κράτους, που καθίσταται σχεδόν ανίκανο να διαχειριστεί τα στερεά απόβλητα μέσα από ένα ορθολογικό...