Δεν απορρέει υποχρέωση για την Κυπριακή Δημοκρατία για μόνιμο διορισμό αγνοούμενου προσώπου, δυνάμει του Νόμου του 1985 για εκτάκτους δημοσίους υπαλλήλους αποφάνθηκε το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, σημειώνοντας ότι οι αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου δεν υπερτερούν του νόμου.
Ανακοίνωση της Νομικής Υπηρεσίας αναφέρει ότι το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο προχώρησε στις 15 Σεπτεμβρίου σε απόρριψη έφεσης εναντίον της Δημοκρατίας, μέσω της οποίας πολίτης (εφεσείοντας), ως διαχειριστής της περιουσίας του αγνοούμενου κατά την τουρκική εισβολή αδελφού του, ζητούσε από το Κράτος όπως ο αγνοούμενος αδελφός του περιληφθεί στους μονιμοποιηθέντες εκτάκτους δημοσίους υπαλλήλους, κατ’ εφαρμογή του περί Εκτάκτων Δημοσίων Υπαλλήλων (Διορισμός σε Δημόσιες Θέσεις) Νόμου του 1985 (Ν. 160/85).
Θέση του εφεσείοντα ήταν ότι, επειδή στον αγνοούμενο αδελφό του καταβαλλόταν, με βάση απόφαση Υπουργικού Συμβουλίου, μισθός ως δημόσιος υπάλληλος σε πραγματική υπηρεσία, έπρεπε και να μονιμοποιηθεί στη βάση του πιο πάνω Νόμου, αναφέρει η ΝΥ.
"Κρίνοντας ότι δεν υφίσταται «παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας» εκ μέρους του Κράτους, το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο στην απόφασή του, σημειώνει ότι κανένας αγνοούμενος δεν είχε περιληφθεί στους μονιμοποιηθέντες εκτάκτους υπαλλήλους κατ’ εφαρμογή του Νόμου 160/85,", αναφέρεται.
Παράλληλα το Ανώτατο Συνταγματικό σημειώνει ότι οι αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου, ήταν η συνέχιση καταβολής του μισθού των αγνοουμένων δημοσίων υπαλλήλων, εκτάκτων και μονίμων, και η ρύθμιση του ζητήματος της καταβολής σύνταξης και εφάπαξ ποσού στους αγνοούμενους δημοσίους υπαλλήλους, ως ελάχιστη προσφορά προς τις οικογένειές τους για το γεγονός ότι αγνοούνταν ως αποτέλεσμα της τουρκικής εισβολής.
Διευκρινίζεται ότι στην παρούσα περίπτωση, σύμφωνα με το Ανώτατο Συνταγματικό , καμία νομοθετική διάταξη δεν επέβαλλε τη μονιμοποίηση του αδερφού του εφεσείοντα, ο οποίος δεν βρισκόταν στην υπηρεσία και ούτε ασκούσε καθήκοντα κατά τον ουσιώδη χρόνο που προσδιοριζόταν στον σχετικό Νόμο, ώστε να θεωρηθεί ότι οφειλόταν, εκ μέρους της Διοίκησης, η περίληψή του στους εκτάκτους υπαλλήλους που θα μπορούσαν να μονιμοποιηθούν.
«Άλλωστε ο Νόμος του 1985 ως πηγή δικαίου βρίσκεται σε ανώτερη θέση ιεραρχικά από τις πολιτικές αποφάσεις της εκτελεστικής εξουσίας (Υπουργικού Συμβουλίου), οι οποίες δεν θα μπορούσαν να είχαν άλλη εμβέλεια πέραν της απόδοσης του μισθού», αναφέρει το Δικαστήριο.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα υπέρ της Δημοκρατίας.
Εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας την υπόθεση χειρίστηκαν η Γιάννα Χατζηχάννα, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας και ο Σίμος Π. Πλατής, Δικηγόρος της Δημοκρατίας.
ΚΥΠΕ
