«Οι ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές και επιχειρήσεις ειδικών δυνάμεων στη Συρία δεν είναι κάτι καινούριο», δήλωσε στο politis.com.cy ο διεθνολόγος Δρ Αλέξανδρος Ζαχαριάδης, ερευνητικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κύπρου και του London School of Economics.
«Στα πλαίσια του σκιώδους πολέμου ανάμεσα σε Ιράν και Ισραήλ», πρόσθεσε, «η Συρία ήταν πολλές φορές το πεδίο της μάχης, με τις ισραηλινές δυνάμεις να πλήττουν τις υποδομές τροφοδότησης και λογιστικής υποστήριξης που διασύνδεαν το Ιράν και τη Χεζμπολάχ, το σημαντικότερο σύμμαχο του Ιράν στην περιοχή».
Ο διεθνολόγος Δρ Αλέξανδρος Ζαχαριάδης, ερευνητικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κύπρου και του London School of Economics.
Επεσήμανε δε ότι μετά την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωμβρίου και την εξάπλωση της σύγκρουσης οι επιδρομές αυτές εντάθηκαν. «Όμως», τόνισε, «τις τελευταίες 4 ημέρες βλέπουμε μια πρωτοφανή ένταση μετά και την πτώση του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία. Συγκεκριμένα, πάνω από 350 αεροπορικές επιθέσεις έχουν κτυπήσει στόχους σε 13 επαρχίες. Ανάμεσα στους στόχους είναι αποθήκες όπλων, πλοία του συριακού στρατού, αποθήκες χημικών όπλων, ερευνητικά κέντρα και ραντάρ».
«Ουσιαστικά», σημείωσε, «το Ισραήλ αδράχνει τη στρατηγική ευκαιρία που του παρουσιάζεται και βεβαιώνεται ότι μεσοπρόθεσμα αν όχι και μακροπρόθεσμα, ανεξαρτήτως της έκβασης των εξελίξεων στη Συρία, δεν θα μπορεί ο όποιος διοικεί τη γειτονική χώρα να απειλήσει το Ισραήλ».
Τετελεσμένα επί του εδάφους
«Εκτός από τις αεροπορικές επιδρομές», ανέφερε, «το Ισραήλ έχει αρπάξει και άλλα συριακά εδάφη γύρω από τα υψίπεδα Γκολάν τα οποία κατέχει από το 1967 και τον πόλεμο των έξι ημερών. Αυτή τη στιγμή τα στρατεύματα του Ισραήλ βρίσκονται 20 περίπου χιλιόμετρα από τη Δαμασκό». Σημείωσε δε ότι τα υψώματα Γκολάν αποτελούν κατεχόμενο έδαφος καθώς στη βάση του διεθνούς δικαίου ανήκουν στη Συρία και το Ισραήλ τα έχει προσαρτήσει από το 1981.
«Με αυτή την κίνηση», υποστηρίζει, «το Ισραήλ ξεκάθαρα προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα επί του εδάφους, προεξοφλώντας πως οι όποιες κινήσεις γίνουν στο εσωτερικό της Συρίας θα γίνουν με δεδομένο ότι το Ισραήλ θα έχει τη δυνατότητα να επέμβει στρατιωτικά εάν κρίνει πως αυτές δρουν ενάντια στα συμφέροντα του. Ως εκ τούτου, το δεδομένο αυτό μπαίνει στους υπολογισμούς των ανταρτών της Hayat Tahri al-Sham(HTS), οι οποίοι μαζί με τους συμμάχους τους προσπαθούν αυτές τις μέρες να διασφαλίσουν τη συνέχεια της λειτουργίας του κράτους».
«Οι Ισραηλινές ενέργειες των τελευταίων ημερών», συνεχίζει, «αποτελούν κομμάτι της ευρύτερης στρατηγικής του να μετασχηματίσει την ευρύτερη Μέση Ανατολή σε μια περιοχή στην οποία θα ηγεμονεύει. Kατ' επέκταση, μαζί με τη διαφαινόμενη λευκή επιταγή που θα λάβει από τη διακυβέρνηση Τράμπ, το Ισραήλ επιθυμεί να λύσει το παλαιστινιακό ερήμην των Παλαιστινίων, συνεχίζοντας στο μοτίβο των συμφωνιών του Αβραάμ και τη κανονικοποίηση των σχέσεων του Ισραήλ με κράτη του Αραβικού κόσμου».
Κενό ισχύος και περιφερειακοί δρώντες
«Αναντίλεκτα», δηλώνει ο κ. Ζαχαριάδης, «το κενό ισχύος που αφήνουν πίσω της η πτώση του καθεστώτος Άσαντ και η συρρίκνωση της ρωσικής και ιρανικής επιρροής είναι σίγουρο πως θα επιδιώξουν να γεμίσουν και άλλοι περιφερειακοί δρώντες όπως η Τουρκία των οποίων τα συμφέροντα δεν συμβαδίζουν με αυτά του Ισραήλ και άρα μένει να δούμε εάν και σε ποιο βαθμό θα συγκρουστούν». Προσθέτει δε ότι «πέρα από τη στρατιωτική ισχύ, οι ηγεμονίες κτίζονται και με τη διασφάλιση της ασφάλειας και της ευημερίας των τοπικών αραβικών και μουσουλμανικών πληθυσμών. Παρά τις όποιες συμφωνίες κανονικοποίησης μεταξύ Αραβικών κρατών και Ισραήλ θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να υπάρξει εμπιστοσύνη στους Άραβες και Μουσουλμάνους της Μέσης Ανατολής από τη μια και με το κράτος του Ισραήλ από την άλλη».
