Στο βιβλίο του Μιχάλη Παπαπέτρου με τίτλο «Η Πολιτική μου Διαδρομή», που κυκλοφόρησε πρόσφατα και θα γίνει η παρουσίασή του προσεχώς, υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία για τις αφαλατώσεις, ένα θέμα που εξακολουθεί να είναι επίκαιρο και προβληματικό. Από το 1998 μέχρι το 2003, υπουργός Γεωργίας του Κληρίδη διετέλεσε ο Κώστας Θεμιστοκλέους – γνωστό στέλεχος του ΑΚΕΛ/ΠΕΟ που έφυγε από το κόμμα το ’90, στη μεγάλη αποχώρηση ακελικών στελεχών λόγω ιδεολογικών διαφορών (εποχή Περεστρόικα). Γράφει, μεταξύ άλλων, ο Μίχος (Μ. Παπαπέτρου): «Κατά τη διάρκεια της υπουργίας του (σ.σ. Θεμιστοκλέους), παρήγαγε έργο και έλυσε προβλήματα που εκκρεμούσαν για πολλά χρόνια. Κορυφαίο το υδατικό, που το αντιμετώπισε με όραμα, ως θέμα πρωταρχικής σημασίας. Παρά τον ανηλεή πόλεμο που δέχτηκε από λαϊκιστές διαφόρων πολιτικών κατευθύνσεων, που θεωρούσαν υποδεέστερη την ύδρευση μέσω της αφαλάτωσης, προχώρησε με σταθερότητα στη δημιουργία μονάδων αφαλάτωσης [...] Σε συνέντευξή του σε τηλεοπτικό σταθμό της Λεμεσού, με θέμα την επίλυση του υδατικού και για να προωθήσει την ανάγκη για παραγωγή αφαλατωμένου νερού, ο Θεμιστοκλέους βρέθηκε αντιμέτωπος με ομάδα διαδηλωτών που εναντιώνονταν στις αφαλατώσεις. Επικεφαλής των διαδηλωτών ήταν ο επαρχιακός γραμματέας της ΠΕΟ Λεμεσού Κλεάνθης Κλεάνθους, πρώην έμμισθος συνάδελφός του στην ΠΕΟ, και κομματικά στελέχη του ΑΚΕΛ, όπως ο Ανδρέας Κόκκινος και άλλοι. Χαρακτηριστικός ήταν ο τρόπος διαμαρτυρίας των διαδηλωτών. Έσερναν μαζί τους ένα γαϊδούρι στο οποίο τοποθέτησαν την επιγραφή ‘υπουργός Γεωργίας’».
