Κάποια στιγμή μέσα στο 2012, κι ενώ περπατούσα στην οδό Ερμού στην εντός των τειχών Λευκωσία, είδα μια ομάδα αδέσποτων σκύλων να κινείται προς την κατεύθυνσή μου. Γρήγορα, μπήκα σε μία πάροδο για να τους αποφύγω, όμως με πρόλαβαν και ένα από τα σκυλιά επιχείρησε να με δαγκώσει. Δεν ήταν η πρώτη φορά που είχα ένα τέτοιο φοβιτσιάρικο συναπάντημα, οπότε, προσωπικά, δεν ενθουσιάζομαι στην ιδέα να βρίσκομαι αντιμέτωπη με αγέλες ζώων που όταν ενώσουν δυνάμεις μπορούν να προκαλέσουν πραγματική ζημιά. Μόνο ένα σκυλί να αρχίσει να γαβγίζει σε μια γειτονιά, και μπορούμε εύκολα να υπολογίσουμε σε πόσα λεπτά θα γαβγίζουν ταυτόχρονα όλα τα σκυλιά στην ίδια γειτονιά. Φανταστείτε να ήταν κι αδέσποτα.
Fast forward στο 2025 και συγκεκριμένα στην είδηση ότι, πλέον, οι αγέλες αδέσποτων σκύλων, σαν εκείνη που συνάντησα το 2012, και οι οποίες μπαινοβγαίνουν ανενόχλητες στην Πράσινη Γραμμή, έχουν πολλαπλασιαστεί και άρχισαν να επιτίθενται σε αγρινά, ανθρώπους και άλλα ζώα, φτάνοντας μέχρι και την Κοκκινοτριμιθιά. Η είδηση συνοδεύεται από φωτογραφίες αγρινών που έχουν δολοφονηθεί από αυτά τα σκυλιά, τα οποία έφτασαν να αναπαράγονται πλέον ως άγρια στη φύση και μεταφέρουν μολυσματικές ασθένειες. Ο αριθμός των αδέσποτων σκυλιών σε όλο το νησί φαίνεται έχει ανέβει στις 200,000-250,000.
Αντιλαμβανόμαστε όλοι πόσο μεγάλα είναι αυτά τα νούμερα;! Είναι άλλο πράγμα να μιλάμε για 1-2 εκατομμύρια γάτους και άλλο για αδέσποτα σκυλιά που αντιστοιχούν στο 20% των κατοίκων αυτού του νησιού. Οι αριθμητικά περισσότεροι γάτοι δημιουργούν μεν τη δική τους οχληρία, αλλά δεν μπορούν να σκοτώσουν αγρινά και ανθρώπους.
Τα αγρινά είναι είδος ενδημικό και αυστηρά προστατευόμενο, και η ΚΔ είναι υποχρεωμένη προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να διασφαλίζει ότι βρίσκονται σε πολύ καλή κατάσταση και σε ικανοποιητικούς αριθμούς. Ήδη από το 2021 φαίνεται να υπήρχαν περιστατικά όπου αδέσποτοι σκύλοι είχαν κατασπαράξει αγρινά στο Δάσος Πάφου. Το πρόβλημα έχει προφανώς πάρει «ανησυχητικές διαστάσεις» και τώρα απασχολεί τη Δικοινοτική Επιτροπή Περιβάλλοντος.
Μέχρι στιγμής, δεν έχει εκδοθεί καμία ανακοίνωση από το Τμήμα (Εξαφάνισης) Δασών, ή οποιοδήποτε άλλο αρμόδιο φορέα, για τον κίνδυνο αυτά τα σκυλιά να επιτεθούν σε άτομα που κινούνται στο Δάσος Πάφου (ή αλλού) για σκοπούς γεωργίας, αναψυχής ή άθλησης. Τι περιμένουν; Να θρηνήσουμε τον πρώτο νεκρό από επίθεση άγριων σκύλων;
Βέβαια, το ουσιώδες πρόβλημα, αν θέλουμε να δούμε τη μεγάλη εικόνα, είναι η ύπαρξη της ίδιας της Πράσινης Γραμμής εδώ και 51 χρόνια. Φαντάζομαι δεν θέλετε και Ψυχολόγο να σας πει ότι όσο κρύβουμε ένα πρόβλημα κάτω από το χαλί, το χαλί καταλήγει να γίνεται βουνάρι, έτσι; Και όταν το χαλί φτάνει σε αυτή την κατάσταση, χρειάζεται άμεσα να μετακινηθούν οι βρωμιές και τα προβλήματα που κρύβονται από κάτω, γιατί αλλιώς θα φάμε τα μούτρα μας προσπαθώντας να περπατήσουμε πάνω του.
Οπότε, όσοι δεν έχουν κανένα πρόβλημα με την ύπαρξη και τη συνέχιση επ’ άπειρον της Πράσινης Γραμμής, θα πρέπει να εξηγήσουν στους υπόλοιπους ακριβώς πώς σκέφτονται ότι θα αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που κρύβονται κάτω από το χαλί (και όπου νάσαι θα ανεβάσουν κι αυτά κεφάλι), αλλά και όσα πλέον ΔΕΝ κρύβονται και απειλούν ζωές! Θα βάλει η Υπηρεσία Θήρας και Πανίδας τις χιλιάδες κυνηγούς που ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την ύπαρξη τόσων αδέσποτων και επιθετικών σκύλων στα δάση (αφού οι ίδιοι τους αμολούν), να κυνηγούν αυτές τις αγέλες και να τις παγιδεύουν (ή να τις εξολοθρεύουν) μέσα στο Δάσος Πάφου και μέσα στην Πράσινη Γραμμή; Ή μήπως να περιμένουμε απλά από τον ΠτΔ να εγκαινιάσει τη μετονομασία της Νεκρής Ζώνης σε «Ζώνη Νεκρών Αγρινών» και τελείωσε;
Ακόμη κι αν βρεθεί τρόπος να δημιουργηθούν μεγάλοι περιφραγμένοι χώροι μέσα στο Δάσος Πάφου για αυτά τα άγρια σκυλιά, η μεγάλη εικόνα για την Πράσινη Γραμμή θα μας κυνηγά μέχρι να αποφασίσουμε ότι δεν μας παίρνει άλλο. Όπως φαίνεται, είναι θέμα χρόνου πλέον.
*Ψυχολόγος, Εκπαιδεύτρια.
