Του Γιωτη Βιλάνου
Οφείλω να ομολογήσω πως δεν με εξέπληξε καθόλου η πτώση της δημοτικότητας του Οδυσσέα Μιχαηλίδη. Ως ένας διάττοντας αστέρας της κυπριακής πολιτικής σκηνής, ξεγυμνώθηκε στα μάτια και του τελευταίου Κύπριου πολίτη από τις χειρουργικές «χασαπομαχαιριές» του άλλοτε φίλου και αυτοκόλλητού του. Μπορεί μεν να προβληματίστηκα με την ταχύτητα που εξελίχθηκαν τα πράγματα αλλά, από την άλλη, αντιλήφθηκα πως κάτι θα είδαν οι εφέτες του δικαστικού συμβουλίου όταν εξέταζαν με τα έμπειρα μάτια τους τη συμπεριφορά του Οδυσσέα Μιχαηλίδη όταν ομόφωνα τον έπαυαν.
Ηταν εύκολο, θεωρώ, κάποιος να καταλάβει πως δεν ήταν δυνατόν πίσω από τις βαρύγδουπες δηλώσεις του Οδυσσέα Μιχαηλίδη και το λυσσαλέο ανέμισμα της γλώσσας του να μην κρύβονταν σκοπιμότητες ή αλλότρια κίνητρα και προθέσεις. Προφανώς η ευκολία με την οποία ψευδομαρτυρούσε ενόρκως πως ουδεμία σχέση είχε με την ομάδα στήριξης του στο «φέισμπουκ» ήταν απλά μία απεγνωσμένη προσπάθειά του να εξαργυρώσει τη δυσφορία του κυπριακού λαού κατά της διαφθοράς για να ανελιχθεί ο ίδιος πολιτικά ως ένας άλλος Ρομπέν του Δάσους της Αθαλάσσας.
Εκείνο όμως που πραγματικά χρήζει επιστημονικής εξέτασης είναι το γεγονός πως με το ίδιο σθένος που ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης σπίλωνε χαρακτήρες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μέσω ομάδων στήριξης, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ο Πρόεδρός μας έκανε επιθέσεις στους πολιτικούς του αντιπάλους μέσω ανώνυμων λογαριασμών. Ο μεν πρώτος επιβραβεύθηκε για αυτήν του τη συμπεριφορά από το κυπριακό εκλογικό Σώμα αλλά τον δεύτερο με το καλημέρα τον έστειλαν στα τάρταρα. Και οι δύο τους ελαφρώς (προς το άγριο) αξύριστοι και οι δύο τους σε μέτρια φάση καράφλας. Και οι δύο τους σοβαροί μελετητές έχοντας υπό μάλης 5.000 βιβλία ο ένας και τη δυνατότητα συγγραφής 5.000 σελίδων ημερησίως ο άλλος. Ο Νίκος μας ξέρει να κλέβει ομιλίες άλλων ενώ ο Οδυσσέας απλά απαγγέλει στίχους ποιητών ή αποσπάσματα διαφόρων λογοτεχνών. Τι πήγε λάθος στον κυπριακό πολιτικό αλγόριθμο; Σε βαθμό που ομάδα επιστημόνων από το εξωτερικό εργάζονται πυρετωδώς να βρουν λύση στην εξίσωση που θα τους δώσει το επόμενο Νόμπελ Μαθηματικών.
Τι μένει όμως είναι πως ο Νίκος μας εξουδετέρωσε χωρίς καν να ασχοληθεί με το θέμα ίσως τον εν δυνάμει δυσκολότερο αντίπαλό του για τις προεδρικές εκλογές του 2028. Τέτοιο αυτογκόλ δεν μπορούσε να ονειρευθεί ούτε στα πιο τρελά του όνειρα (όπως τα όνειρά του εκείνα που βλέπει σχεδόν κάθε βράδυ πως παραλαμβάνει το «τσάμπιονς λιγκ» σε ένα κατάμεστο «Γουέμπλει» εκ μέρους της Πάφος ΕΦ ΣΙ).
Όσον αφορά τους άλλους πολιτικούς αντιπάλους του, ο Νίκος μας βλέπει το ΑΚΕΛ όχι μόνο να χάνει έναν υποψήφιο Πρόεδρο με την πολιτική αυτοκτονία του Οδυσσέα αλλά παράλληλα να αυτοεξευτελίζεται από τις δηλώσεις του προηγούμενού του υποψηφίου. Διότι φαίνεται πως από την ημέρα που το ΑΚΕΛ αποφάσισε να ρίξει τις πολιτικές του αρχές για να «τσιμεντώσει» το οποιοδήποτε πρόσκαιρο πολιτικό αφήγημα, άρχισε να φθίνει υπαρξιακά. Οι θέσεις του Άντρου Κυπριανού σε πρόσφατη συνέντευξή του για τα όσα εξελίχθηκαν στο Κραν Μοντανά θα γίνονταν σε άλλες εποχές αντικείμενο ημερίδων και συνεδρίων και όχι να αφήνονται να ξεχαστούν μέσω χλιαρών τριτοκλασάτων ανακοινώσεων. Ούτε και θα άφηναν τον Μαυρογιάννη σε χλωρό κλαδί αλλά με τον πλέον επίσημο τρόπο θα του έσερναν τα εξ αμάξης.
Για τους δε άλλους συγγενικούς του αντιπάλους από τον ΔΗΣΥ, ο Νίκος μας κατάφερε σαν ένας μοντέρνος Ρασπούτιν να στείλει το ένα τέταρτο στο ΓΕΛΑΜ, να κρατήσει το άλλο τέταρτο ως πέμπτη φάλαγγα εντός του ΔΗΣΥ και να βάλει τα υπόλοιπα δύο τέταρτα να τσακώνονται μεταξύ τους για να βρουν τον πιο ικανό υποψήφιο για το 2028.
Αν βγάλουμε από την εξίσωση και τον Φειδία λόγω ηλικίας (ο οποίος, ως έχουν τα πράγματα, θα αποτελούσε σοβαρό αντίπαλο δέος του Νίκου μας για το 2028), αντιλαμβάνεται κανείς πως το μεγαλύτερο επίτευγμα του Νίκου μας αυτήν την πενταετία ήταν να οδηγήσει όλους τους πολιτικούς του αντιπάλους στην αυτοκαταστροφή καθιστώντας τον ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί για τις προεδρικές εκλογές του 2028. Και μείναμε εμείς μόνοι και έρημοι να ελπίζουμε πως το 2028 με το καλό και αφού θα τελειώσει ο προεκλογικός του που ξεκίνησε το 2023 (αμέσως μετά που ορκίσθηκε Πρόεδρος) θα αποφασίσει να κυβερνήσει…
