Έγινε επιτέλους ο προ πολλού αναμενόμενος ανασχηματισμός της κυβέρνησης Χριστοδουλίδη -τα αποτελέσματα είναι γνωστά και ο καθένας μπορεί να τα κρίνει. Ανασχηματισμός κυβερνητικού σχήματος γίνεται για διάφορους λόγους. Αν διαπιστωθεί ότι ένας ή περισσότεροι κρίκοι της κυβέρνησης είτε υστερούν σε επάρκεια είτε διαφωνούν σε διακηρυγμένες πολιτικές είτε με οποιονδήποτε τρόπο παρακωλύουν το κυβερνητικό έργο, τότε, αντικαθίστανται για πιο εύρυθμη λειτουργία και καλύτερη αποδοτικότητα. Ακόμη, αν ένα Υπ. Συμβούλιο δεν προχωρεί σε ικανοποιητικό βαθμό στην υλοποίηση του κυβερνητικού έργου, τότε, ανασχηματίζεται με στόχο την περαιτέρω αποτελεσματικότητα. Ο Πρόεδρος έχει την ευθύνη της επιλογής των προσώπων που θα το απαρτίζουν και αυτά τα πρόσωπα θα δώσουν τον χαρακτήρα και το στίγμα της πολιτικής την οποία καλούνται να εφαρμόσουν. Δηλαδή αν το νέο σχήμα θα είναι συντηρητικό ή προοδευτικό, εάν θα ακολουθήσει την άλφα ή βήτα πολιτική εξαρτάται σε μέγιστο βαθμό και από τα πρόσωπα που θα επιλεγούν να στελεχώσουν το νέο ΥΣ.
Είναι προφανέστατο, και αυτό διαπιστώνεται με την πρώτη ματιά στα ονόματα των νέων υπουργών, ότι με τον πρόσφατο ανασχηματισμό ενισχύονται τα κόμματα του ούτω καλούμενου Κέντρου, ΔΗΚΟ και ΔΗΠΑ, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της συμμαχίας των υποστηρικτών του Προέδρου και, όπως όλα δείχνουν, θα αποτελέσουν τους κύριους υποστηρικτές του στις επόμενες προεδρικές εκλογές. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις κατέγραψαν σοβαρή συρρίκνωση των ποσοστών των δύο αυτών κομμάτων και με την κίνησή του ο Πρόεδρος να τους δώσει από δύο υπουργούς στο νέο ΥΣ τούς ενισχύει ενόψει βουλευτικών εκλογών αλλά, πρώτιστα, ενδιαφέρεται για τη δική του υποψηφιότητα στις προεδρικές. Στηρίζοντας τα δύο κόμματα ουσιαστικά προωθεί τη δική του υποψηφιότητα.
Ωστόσο γνωρίζει πολύ καλά ότι μόνο με αυτά τα κόμματα δεν είναι σίγουρη η επανεκλογή του και νοουμένου ότι να επαναληφθεί το προηγούμενο με τη διάσπαση του ΔΗΣΥ είναι μάλλον απίθανο, αντιλαμβάνεται ότι έχει άμεση ανάγκη τις ψήφους του ΕΛΑΜ. Από καιρό έδειξε ότι γλυκοκοιτάζει προς την Ακροδεξιά και το κάνει με πολλούς τρόπους. Δεν είναι μόνο ότι μέσα στο Υπουργικό του Συμβούλιο με τον ανασχηματισμό έχει τρεις ακροδεξιούς υπουργούς και μάλιστα σε τομείς που αποτελούν την αιχμή του δόρατος της πολιτικής του ΕΛΑΜ, όπως το μεταναστευτικό, δημόσια τάξη και πρόνοια, αλλά από τότε που ανέλαβε Πρόεδρος δεν άρθρωσε ποτέ λόγο ενάντια στο ακροδεξιό κόμμα, ουδέποτε διαφώνησε μαζί του. Πέραν των επιλογών του για τις θέσεις υπουργών στον ανασχηματισμό υπάρχουν και άλλα παραδείγματα, όπως διορισμοί σε συμβούλια και επιτροπές, που δείχνουν ότι η μεγάλη του έγνοια είναι οι εκλογές του ’28. Είναι λοιπόν προφανές ότι ο ανασχηματισμός δεν έγινε για να αντιμετωπιστούν δυσκολίες ομαλής και εύρυθμης προώθησης των προβλημάτων της κυβέρνησης αλλά μάλλον για την εξυπηρέτηση των εκλογικών αναγκών του Προέδρου.
Ο Πρόεδρος δεν χάνει ευκαιρία να τονίζει και το επαναλαμβάνει συχνά ότι «είμαι έτοιμος να αρχίσουμε ουσιαστικές συνομιλίες για τη λύση του Κυπριακού». Πώς θα λύσει το Κυπριακό στηριζόμενος και ενισχύοντας όλους τους απορριπτικούς μόνο ο ίδιος γνωρίζει αφού οι θέσεις των συνεταίρων του συγκρούονται κάθετα με όσα ο ίδιος, θεωρητικά τουλάχιστον, δέχεται. Πώς θα συμβιβάσει τις αντιτιθέμενες απόψεις τους; Τα κόμματα που τον στηρίζουν πιο πολύ ψηφίζουν στη Βουλή με το ΕΛΑΜ παρά με την προοδευτική Αριστερά.
Πέραν των λόγων τους οποίους ο Πρόεδρος δεν φείδεται, στην πράξη δεν έχει κάνει τίποτε. Ενώ ο ηγέτης των Τ/Κ ήρθε στην πρώτη τους συνάντηση έτοιμος για παραγωγική συζήτηση καταθέτοντας δέσμη προτάσεων, με τις οποίες είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε, ο δικός μας έμεινε ως συνήθως στα λόγια.
Κύριε Πρόεδρε, από τους ανθρώπους και τα κόμματα που επιλέγετε για συνεργάτες καθορίζεται και η πορεία που θέλετε να ακολουθήσετε. Το σχήμα του νέου Υπ. Συμβουλίου δεν αποτελεί εχέγγυο ότι κινούμαστε προς την επανένωση. Παρατηρείται ότι υπάρχει διάσταση μεταξύ των λόγων και των πράξεών σας. Πόσο μπορεί να παρατραβήξει αυτή η τακτική σας; Δώστε δείγματα γραφής, πείσετε ότι εννοείτε αυτά που λέτε και θα έχετε τη συμπαράστασή μας.
