Ιδιαίτερη βούληση δεν υπήρχε μεταξύ των αντιμαχόμενων μερών στη Γάζα για επίλυση του προβλήματος. Αυτό που υπήρχε ήταν μια μεγάλη διεθνής εμπλοκή στο ζήτημα, που ξεκίνησε βασικά από έναν τεράστιο φόβο: Η Γάζα να αποτελέσει την αφορμή για την έναρξη ενός τεράστιου περιφερειακού πολέμου στη Μέση Ανατολή με την εμπλοκή όλων των χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, του Ιράν αλλά και των Ηνωμένων Πολιτειών που έδειξαν ότι στηρίζουν το Ισραήλ μέχρι τέλους.
Η αποφασιστική εμπλοκή των ΗΠΑ και του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ άλλαξε την επικίνδυνη πορεία που είχαν πάρει τα πράγματα. Οι ΗΠΑ επένδυσαν τα τελευταία χρόνια στη συνεργασία Ισραήλ με τους μετριοπαθείς Άραβες, θα ήταν λοιπόν ανεπίτρεπτο να επιτρέψουν στους ακραίους να επιστρέψουν. Εν ολίγοις, η συμφωνία Ισραήλ-Χαμάς, η επιστροφή ομήρων και η απελευθέρωση αιχμαλώτων υπήρξαν ένα βήμα που ίσως επιτρέψει τη συνέχιση ενός βηματισμού προς την ειρήνη.
Τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα.
Εν πρώτοις, θα πρέπει να στεγαστούν άμεσα πάνω από ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιοι οι οποίοι τα τελευταία δύο χρόνια περιφέρονται στα χαλάσματα της Γάζας. Θα πρέπει οι πόλεις και οι συνοικίες τους να ξαναγίνουν λειτουργικές. Να ανοίξουν τα σχολεία, να λειτουργήσουν οι επιχειρήσεις και, πριν γίνουν αυτά, να αποκατασταθούν οι βασικές υποδομές μιας πόλης που στην κυριολεξία έχει ισοπεδωθεί.
Βεβαίως υπάρχει και η μεγάλη εικόνα, αυτού που λέμε Παλαιστιανιακό, και δεν αφορά μόνο τη Γάζα. Απομένουν τεράστια προβλήματα προς την κατεύθυνση της πλήρους αναγνώρισης και λειτουργίας ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους. Ενός κράτους που θέλει να λειτουργήσει σε τρεις περιοχές. Στην Ιερουσαλήμ, στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα. Ενός κράτους το οποίο δεν έχει κοινά αποδεκτή ηγεσία και εξουσία. Ενός κράτους την ύπαρξη του οποίου δεν αναγνωρίζει το Ισραήλ, παρότι οι περισσότερες χώρες μέλη του ΟΗΕ το έχουν ήδη κάνει.
Η Γάζα βεβαίως και η τεράστια τραγωδία των 2 τελευταίων ετών και για το Ισραήλ και τους Παλαιστινίους είναι εκεί για να θυμίζει πού μπορούν να φτάσουν τα πράγματα όταν δεν υπάρχει συνεννόηση, όταν επικρατούν οι ακραίοι. Αυτή η τεράστια καταστροφή και οι χιλιάδες νεκροί ίσως αποδείξουν τη ματαιότητα της στείρας αντιπαράθεσης και αναδείξουν τα κέρδη που απορρέουν από έναν έστω οδυνηρό συμβιβασμό.
