Κάποιες σπάνιες φορές πιστεύω ότι το σύμπαν πράγματι συνωμοτεί. Όχι κατ' ανάγκην εναντίον των ανθρώπων, κοινών και… άλλων, αλλά, πώς να το κάνουμε; Υπάρχουν πολλών ειδών άνθρωποι.
Ένα ξεχωριστό είδος, είναι οι δημιουργοί. Αυτοί που από τον αέρα τον κοπανιστό δημιουργούν έργα και γεγονότα που θεωρούνται από την πλειοψηφία των κοινών θνητών ως κατορθώματα. Και είναι!
Συνωμοτεί λοιπόν για να αναδείξει συγκυρίες και δημιουργίες ανεπανάληπτες. Μια συνωμοσία του σύμπαντος συνέβη αυτές τις μέρες. Στις 21 του Οκτωβρίου απεβίωσε ο Διονύσης Σαββόπουλος. Χθες 23 Οκτωβρίου ήταν η επέτειος της γέννησης του Μάνου Χατζιδάκι. Πριν από εκατό χρόνια…. Αύριο είναι η κηδεία του Νιόνιου. Τρεις ημερομηνίες κολλημένες η μια πάνω στην άλλη λες και το φοβερό ζευγάρι Μάνος-Νιόνιος δεν ήθελαν να αποχωριστούν ακόμα και ημερολογιακά…
Οι συναυλίες του Σαββόπουλου για το φαινόμενο Μάνος Χατζιδάκις ήταν για μένα ανεπανάληπτες. Οι καλύτερες, οι πιο μεστές, συμπυκνωμένες, πλήρεις. Είναι γνωστός ο θαυμασμός του Νιόνιου για τον Χατζιδάκι. Τον αποκαλούσε «γενάρχη της ελληνικής μουσικής». Βέβαια αναφερόταν συχνά και στον Μίκη Θεοδωράκη τον οποίο αναγνώριζε ως μέγιστο δημιουργό, διαφορετικό όμως «τέρας» από τον Μάνο! Έλεγε σε κάθε συναυλία του για τον Χατζιδάκι ο Σαββόπουλος: Στον συνθέτη που «ταξίδεψε την Ελλάδα» σε όλο τον κόσμο, στον σπουδαίο συνθέτη του οποίου η μουσική επίδραση ανιχνεύεται από την τάση του έντεχνου που κυριάρχησε -και συνεχίζει να κυριαρχεί. Με μια επιλογή από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του Μάνου, ο Διονύσης Σαββόπουλος ερμηνεύει, διηγείται και αφηγείται, απαγγέλλει, τραγουδά και θυμάται.
Ο σεβασμός και η αγάπη του Διονύση Σαββόπουλου για τον Μάνο Χατζιδάκι διαφαίνεται σε όλα του τα κείμενα και σκέψεις. Όπως αναφέρει ο Διονύσης Σαββόπουλος, «ακούς ένα τραγούδι του Χατζιδάκι, τελειώνει και νιώθεις μέσα σου ευγενέστερος. Γιατί ξεπλένει από μέσα μας κάθε ευτέλεια, ανελευθερία και λαϊκισμό -δικό μας ή των άλλων, αδιάφορο.
Μου λείπει φριχτά μέσα στην κρίση. Έχω βέβαια τις ηχογραφήσεις του, αλλά, τόσα χρόνια συνεχώς, δε μου αρκεί πια μόνον να τις ακούω, θέλω να τα πω κι εγώ αυτά τα τραγούδια, ιδίως τώρα, κι ας μη διαθέτω τη φωνή που θα προτιμούσε ο Μάνος».
Αυτές λοιπόν τις μέρες που το σύμπαν συνωμότησε για αυτούς τους δύο, ένα είναι σίγουρο. Στην πρώτη τους μεταφυσική συνάντηση, θα… συμφωνήσουν για την πρώτη τους συναυλία. Και θα πουν μαζί το… «Και τι ζητάω, τι ζητάω, μια ευκαιρία στον παράδεισο να πάω!...» Ό,τι ζήτησαν το πέτυχαν…
