Με την εκλογή του Τουφάν Ερχιουρμάν στα κατεχόμενα, για πρώτη φορά στην ιστορία του Κυπριακού, στην ηγεσία των δύο κοινοτήτων της Κύπρου βρίσκονται δύο πολιτικοί της γενιάς των 50ρηδων, των Κυπρίων δηλαδή που γεννήθηκαν οριακά λίγο πριν ή λίγο μετά την τουρκική εισβολή του 1974. Ο Τουφάν Ερχιουρμάν γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1970 και ο Νίκος Χριστοδουλίδης τον Δεκέμβριο του 1973. Και οι δύο έζησαν αμυδρά τον Ιούλη του 1974, ενώ δεν έχουν προσλαμβάνουσες από τα γεγονότα που έφεραν την καταστροφή του 1974.
Αντίθετα όμως βίωσαν και βιώνουν τα δεινά που επέφεραν στον τόπο και στις δύο κοινότητές του, η εισβολή, η κατοχή και η διαίρεση του για πάνω από 50 χρόνια.
Είναι της γενιάς που μεγάλωσε και ανδρώθηκε δύσκολα με την προσφυγιά και τον ξεσπιτωμό δεκάδων χιλιάδων Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, με τα συρματοπλέγματα να κόβουν το νησί στα δύο, τις δύο κοινότητες να μην έχουν καμία επαφή μεταξύ τους, με αφηγήματα για «κακούς λύκους» απέναντι, αλλά κυρίως της γενιάς που έζησε και ζει στο πετσί της το πόσο στάσιμος έμεινε αυτός ο τόπος και πόσο πίσω πήγε η κοινωνία, ένθεν και ένθεν της διαχωριστικής γραμμής, λόγω της συνεχιζόμενης για πάνω από 50 χρόνια κατοχής και διαίρεσης.
Έχοντας πλέον τα ηνία των δύο κοινοτήτων στα χέρια τους, οι δύο εκπρόσωποι αυτής της αδικημένης γενιάς Νίκος Χριστοδουλίδης και Τουφάν Ερχιουρμάν, έχουν τη μεγάλη ευκαιρία να βάλουν τέλος στα 50 αυτά δίσεκτα χρόνια, λύνοντας, επιτέλους, το Κυπριακό και να γυρίσουν σελίδα για την Κύπρο και τον λαό της.
Οι προκάτοχοί τους απέτυχαν παταγωδώς γιατί κουβαλούσαν μέσα τους κατάλοιπα άλλων εποχών, ήταν προσκολλημένοι σε δογματισμούς και «κόκκινες γραμμές», γιατί λόγω ηλικίας, τους ενδιέφερε μόνο η κακώς νοούμενη υστεροφημία τους, γιατί δεν είχαν τόλμη και θέληση για ρίσκα και «ανατροπές» και κυρίως γιατί δεν είχαν όραμα για το αύριο και τις επόμενες γενιές. Έβλεπαν τη λύση του Κυπριακού ως πρόβλημα και όχι ως προοπτική για ένα εντελώς διαφορετικό αύριο και εφαλτήριο προόδου και ανάπτυξης.
Δεν λέμε ότι η λύση του Κυπριακού είναι απλή και εύκολη υπόθεση, ότι είναι θέμα διάθεσης ή ότι εξαρτάται μόνο από τους ηγέτες των δύο κοινοτήτων. Γνωρίζουμε και αναγνωρίζουμε και τον βαθμό δυσκολίας του και τον ρόλο που διαδραματίζουν και εξωγενείς παράγοντες (Τουρκία) και εσωτερικοί παράγοντες (πιέσεις από όσους και στις δύο κοινότητες δεν επιθυμούν λύση).
Οι ηγέτες όμως των δύο κοινοτήτων έχουν και μπορούν να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο. Αν Χριστοδουλίδης και Ερχιουρμάν εμφανιστούν αποφασισμένοι και επιδείξουν την απαραίτητη θέληση και βούληση για ρεαλιστικές και αμοιβαίες επωφελείς προσεγγίσεις, θα έχουν από πολλούς (και εντός Κύπρου και από το εξωτερικό) κάθε βοήθεια και στήριξη, και αν τελικά τα καταφέρουν θα γραφτούν στην Ιστορία ως οι ηγέτες της λύσης.
Δύσκολη η πρόκληση αλλά οφείλουν να το παλέψουν.
