Το περιστατικό με τους ξυλοδαρμούς σε γυμνάσιο στο Πλατύ Αγλαντζιάς έφερε στη δημόσια συζήτηση το θέμα της απέλασης αλλοδαπών ταραχοποιών και εγκληματιών. Λόγω της εθνικότητας των δραστών ορισμένοι συμπολίτες μας κρίνουν ότι θα ήταν ορθό να εφαρμοστεί το μέτρο της απέλασης. Είναι απόλυτα κατανοητές οι ανησυχίες των πολιτών και η ανάγκη προστασίας των παιδιών τους. Ποιος λογικός άνθρωπος θα ήθελε το αντίθετο;
Η ασφάλεια στα σχολεία και η προστασία των μαθητών είναι αδιαπραγμάτευτα ζητήματα. Η βία είναι καταδικαστέα και πρέπει να τιμωρείται στο πλαίσιο του νόμου. Η Δικαιοσύνη είναι τυφλή και ο νόμος δεν κάνει διακρίσεις. Βία μπορεί να ασκήσει το οποιοδήποτε άτομο, ανεξαρτήτως θρησκείας και εθνικότητας. Η βία δεν έχει ούτε πατρίδα ούτε θρήσκευμα. Το ίδιο και η εφηβική παραβατικότητα. Είναι παγκόσμιο φαινόμενο και πολλές φορές αντικατοπτρίζει τα προβλήματα στην οικογένεια και στην κοινωνία.
Πολλοί νέοι γίνονται βίαιοι και παραβιάζουν τους νόμους διότι ζουν μέσα σε οικογένειες διαλυμένες ή σε κοινωνίες με διαφθορά και ανομία. Γίνονται βίαιοι διότι νιώθουν ότι δεν έχουν μέλλον ή επειδή θεωρούν ότι η παρανομία είναι της μόδας. Παρά πολλοί οι λόγοι και οι ερμηνείες του φαινομένου της παραβατικής συμπεριφοράς. Οι επιστήμονες και οι ειδικοί ακόμη συζητούν και ερευνούν το φαινόμενο αυτό.
Το θέμα είναι ότι η κοινωνία δεν πρέπει να παρασύρεται σε στερεότυπες αντιλήψεις και να θεωρεί πως η παραβατικότητα αφορά μόνο άτομα με μεταναστευτικό βιογραφικό. Εάν για παράδειγμα ένας Σύρος διαπράξει ένα ποινικό αδίκημα δεν σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι από τη Συρία εκδηλώνουν παραβατικές και αντικοινωνικές συμπεριφορές. Αυτές οι γενικεύσεις μας οδηγούν στα δίχτυα του ρατσισμού και δεν αφήνουν περιθώρια κατανόησης και σωστής αντιμετώπισης του φαινομένου.
Θέσεις και συνθήματα όπως αυτά που ακούσαμε για την ανάγκη απέλασης όσων εμπλέκονται στο περιστατικό στο Πλατύ Αγλαντζιάς μπορεί να απηχούν στα χαμηλά μας ένστικτα, ωστόσο οδηγούν τη χώρα μας προς το σκοτάδι του ρατσισμού. Είναι άλλο πράγμα να τιμωρείς την παραβατική συμπεριφορά και άλλο να σπρώχνεις την κοινωνία στα άκρα. Πάντα θα υπάρχουν άτομα με μεταναστευτικό βιογραφικό και νέοι με παραβατική συμπεριφορά. Είναι διαχρονικά φαινόμενα και οι κοινωνίες οφείλουν να αντιμετωπίζουν με ψυχραιμία τα προβλήματα που ανακύπτουν και να εφαρμόζουν επιστημονικές μεθόδους, παρά να γίνονται τα θύματα της προεκλογικής εκστρατείας του καθενός.
Εάν όμως πρέπει να συζητήσουμε το θέμα της παραβατικότητας υπό το πρίσμα της μετανάστευσης, τότε οφείλουμε να αναρωτηθούμε κατά πόσον εφαρμόζουμε προγράμματα ένταξης αυτών των ανθρώπων σε μια κοινωνία που κυνηγά την επαγγελματική επιτυχία με τόση μανία. Μιλάμε για έφηβους και οι νέοι σε ηλικία άνθρωποι έχουν πάντα τη δυνατότητα να ξεφύγουν από τη μοίρα όταν μια κοινωνία πραγματικά προσφέρει ίσες ευκαιρίες στους πολίτες.
