Η συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ Κύπρου-Λιβάνου και η παράλληλη προοπτική ηλεκτρικής διασύνδεσης των δύο χωρών ας ελπίσουμε να αποτελέσει την πρώτη από μια σειρά κινήσεων της ευρωπαϊκής Κύπρου, μιας Κύπρου που αξιοποιεί με δυναμισμό την ιδιότητα του κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εχουμε μόνο να κερδίσουμε αν οι γείτονές μας, σε μια προβληματική περιφέρεια, νιώσουν ότι η Λευκωσία είναι ένας αξιόπιστος εταίρος.
Σε μια Ανατολική Μεσόγειο που για χρόνια συνδέθηκε με εντάσεις, η Κύπρος οφείλει να χτίζει γέφυρες. Στην πράξη η αναθεωρημένη συμφωνία για την ΑΟΖ -που κλείνει ένα κενό σχεδόν δύο δεκαετιών, καθώς η αρχική συμφωνία του 2007 ουδέποτε κυρώθηκε από τη Βηρυτό λόγω εσωτερικών ισορροπιών και της διαμάχης με το Ισραήλ- βάζει σκιά στο αφήγημα της Τουρκίας για τον κύριαρχο ρόλο της στην Ανατολική Μεσόγειο. Πρόκειται για μια νίκη στα σημεία και είναι θετικό ότι δεν το «φωνάζουμε». Οι γείτονές μας θέλουν σχέσεις και με την Τουρκία και μόνο θα χάσουμε αν προβάλλουμε τα πάντα μέσα από έναν φακό αντιπαράθεσης με την Άγκυρα.
Το γεγονός ότι τελικά υπογράφεται η συμφωνία με την ΑΟΖ το 2025, με βάση τη μέση γραμμή όπως όλες οι άλλες συμφωνίες της Κύπρου, επιβεβαιώνει μια σταθερή, συνεπή πολιτική. Η Κύπρος έχει πλέον συμφωνίες οριοθέτησης με Αίγυπτο, Ισραήλ και Λίβανο, όλες στη βάση του Δικαίου της Θάλασσας, στέλνοντας καθαρό μήνυμα σε όσους επενδύουν σε γκρίζες ζώνες.
Η δε κοινή προσφυγή Κύπρου-Λιβάνου στην Παγκόσμια Τράπεζα για μελέτη σκοπιμότητας ηλεκτρικής διασύνδεσης αναβαθμίζει ποιοτικά τη σχέση μας με τη Βηρυτό. Μακάρι να ακολουθήσουν ανάλογες ενέργειες και με άλλες χώρες της περιοχής: Συρία, Ισραήλ, Αίγυπτο. Αν προχωρήσει, το έργο μπορεί να «κουμπώσει» με ευρύτερους διασυνδετήριους άξονες Ανατολικής Μεσογείου-Ευρώπης, ενισχύοντας την ενεργειακή ασφάλεια και ταυτόχρονα τη γεωπολιτική αξία της Κύπρου ως κόμβου της ΕΕ στη γειτονιά της.
Λίγες εβδομάδες πριν αναλάβει την προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ, η Λευκωσία χρησιμοποιεί τη συμφωνία με τον Λίβανο για να ενισχύσει τη θέση της ως δίαυλος ΕΕ–Μέσης Ανατολής. Αν αυτή η στρατηγική συνεχιστεί με συνέπεια –σε ενέργεια, υποδομές, ασφάλεια και σχέσεις ΕΕ–Λιβάνου– τότε η Κύπρος θα έχει αποδείξει ότι η επένδυση στη «γειτονιά» της δεν είναι σχήμα λόγου αλλά η πιο απτή ασφαλιστική της δικλίδα σε μια ταραγμένη περιοχή.
