Την Κωνσταντινούπολη και την έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Φανάρι επισκέφθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής και πάσης Κύπρου Γεώργιος. Την Κυριακή, 7 Ιουλίου, ανήμερα της εορτής της Αγίας Κυριακής, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος συμπροσευχήθηκε μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου κατά τη θεία λειτουργία, στην ιερά μονή της Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή.
Αμέσως μετά, καλωσόρισε τον Αρχιεπίσκοπο, ο οποίος μαζί με όμιλο προσκυνητών από το νησί,πραγματοποίησαν τις προηγούμενες ημέρες προσκυνηματική επίσκεψη στην Καππαδοκία, στην Σηλυβρία και στην Πόλη.
Οι δύο προκαθήμενοι είχαν κατ' ίδιαν εγκάρδια συνάντηση στο ηγουμενείο της μονής, και στη συνέχεια, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, παρουσία του Αρχιεπισκόπου Κύπρου και των προσκυνητών, τέλεσε τρισάγιο στον τάφο του αοιδίμου προκατόχου του πατριάρχη Αθηναγόρα, με την ευκαιρία της 52ης επετείου από την εκδημία του.
Ο Πατριάρχης μίλησε για τη συνάντηση που είχε με τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Γεώργιο, στη Μονή Βαλουκλή: «Ως πλέον πρόσφατο παράδειγμα των διορθοδόξων επαφών της Μητρός Εκκλησίας δυνάμεθα να αναφέρουμε την προσκυνηματική παρουσία ενταύθα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κυρίου Γεωργίου, με τον οποίον είχαμε αδελφική επικοινωνία σήμερα το πρωί μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας στην Ι. Μονή Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή, όπου συναντηθήκαμε με τον άγιο Αδελφό και όμιλο προσκυνητών από την Μεγαλόνησο, γι᾽ αυτό και δεν κατέστη δυνατόν να χοροστατήσουμε, όπως κάθε χρόνο, στην πανηγυρίζουσα Κοινότητά σας. Ο Μακαριώτατος και οι περί Αυτόν πραγματο-ποίησαν ιερά αποδημία στην Αγιωτόκο Καππαδοκία, στη Σηλυβρία και στην Επτάλοφο Βασιλίδα των Πόλεων, για να προσκυνήσουν σεβάσματα ιερά και ένδοξα της πίστεώς μας και για να δούν εκ του σύνεγγυς τους χώρους όπου συνεκλήθησαν Σύνοδοι Οικουμενικές και Τοπικές, όπου έζησαν και έδρασαν ποιμαντορικώς και συγγραφικώς μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας, όπου ήνθισεν ο μοναχισμός, τα θεολογικά γράμματα και οι εκκλησιαστικές τέχνες, τους χώρους αυτούς, επάνω των οποίων πνεύμα Θεού επεφέρετο. Χαιρόμεθα ιδιαιτέρως για την επίσκεψη αυτή του αγίου Κύπρου και διαβεβαιούμεν ότι παρ᾽ ημίν θα ευρίσκη πάντοτε και αυτός, αλλά και κάθε αδελφός Προκαθήμενος, πολλήν τιμήν και πολλήν αδελφικήν αγάπην και ειλικρίνειαν εις τας συζητήσεις μας προς περαιτέρω οικοδομήν της Πανορθοδόξου ενότητος, την οποίαν ετάξαμεν ευθύς εξ αρχής της Πατριαρχείας μας ως κύριο μέλημα της ταπεινής μας διακονίας και υπέρ της οποίας αγωνισθήκαμε και θα συνεχίσουμε να το πράττουμε μέχρι τέλους».
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε και στις διαχριστιανικές δραστηριότητες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, μνημονεύοντας την επίσκεψή του στη βόρειο Ιταλία, από την οποία επέστρεψε αργά το βράδυ του Σαββάτου, αλλά και την πρόσφατη αποστολή επισήμου Πατριαρχικής Αντιπροσωπείας στο Βατικανό με την ευκαιρία της θρονικής εορτής της Εκκλησίας της Ρώμης.
Συγκεκριμένα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης είπε: «Ως τελευταίες δε εκδηλώσεις διαχριστιανικής δραστηριότητος του Οικουμενικού Θρόνου επισημαίνουμε την μόλις ολοκληρωθείσαν επίσημον επίσκεψίν μας εις την εν Βορείω Ιταλία Ρωμαιοκαθολικήν Επισκοπήν της Ivrea, κατόπιν ευγενούς και λίαν τιμητικής προσκλήσεως του οικείου Ποιμενάρχου, προκειμένου να παραστούμε αυτοπροσώπως εις την τοπικήν πανήγυριν ενός Αγίου της αδιαιρέτου Εκκλησίας, του Αγίου Μάρτυρος Σαβίνου, Επισκόπου και προστάτου της πόλεως, καθώς και την όλως πρόσφατον αποστολήν επισήμου Πατριαρχικής Αντιπροσωπείας εις το Βατικανόν, κατά τα κρατούντα από το 1977, επ᾽ ευκαιρία της Θρονικής Εορτής της Εκκλησίας της Πρεσβυτέρας Ρώμης, με επί κεφαλής τον πολύπειρον Ιερώτατον Μητροπολίτην Χαλκηδόνος κύριον Εμμανουήλ, ο οποίος είναι και Πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής επί του Διαλόγου μετά της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, αλλά και Συμπρόεδρος της αρτισυστάτου Μικτής Επιτροπής μεταξύ των Εκκλησιών Ρώμης και Κωνσταντινουπόλεως επί τω σκοπώ της προετοιμασίας του κοινού εορτασμού του ιστορικού γεγονότος της 1700ης επετείου από της συγκλήσεως της εν Νικαία Α´ Οικουμενικής Συνόδου, κατά το επόμενο έτος, με την συμμετοχή του Αγιωτάτου Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου και της ημετέρας Μετριότητος. Με μίαν λέξιν, η ζωή της Εκκλησίας συνεχίζεται και θα συνεχίζεται με την χάριν του Θεού, μέχρι της συντελείας των αιώνων, ενώ τα πρόσωπα θα διαδέχωνται άλληλα, όπως ορίζει ο νόμος της φύσεως».
