Η φαντασίωση την οποία αποδίδει σε πολλούς ο ΠτΔ, ερμηνεύεται ως το σενάριο που δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα, αλλά το «ζούμε» στο μυαλό μας. Στην προκειμένη η φαντασίωση δεν είναι ατομική, ούτε εκ του πονηρού. Είναι συλλογική και χρησιμοποιείται ως μηχανισμός ελπίδας, για την ανάγκη ανανέωσης του κυβερνητικού σχήματος. Χρειαζόμαστε λοιπόν ένα νέο αφήγημα και όχι κατηγορώ, που να αποδεικνύει ότι σε κάποιους τομείς μπορούμε να ελπίζουμε. Στη λακανική θεώρηση, η φαντασίωση εξηγείται και ως μηχανισμός επιβίωσης. Συνεπώς χρειαζόμαστε μια φαντασίωση, να διατηρεί την επιθυμία ζωντανή. Επίσης Πρόεδρε, δεν ακούσαμε πως δεν θα γίνει ανασχηματισμός, απλά εισπράττουμε ότι, το διασκεδάζετε κιόλας με το ροκάνισμα του χρόνου.
Ιουλία
