Μεταπολίτευση; Νομίζετε!

Ακούω διάφορες κακίες αναφορικά με το ζήτημα του σημερινού εμβολιασμού των υπουργών μας με το AstraZeneca, ειδικά σε ό,τι αφορά τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Χριστοδουλίδη ο οποίος είχε αρνηθεί να εμβολιαστεί ενόψει της αποστολής στη Γενεύη για την άτυπη «5+1».

Για πολλούς η στροφή του ΥΠΕΞ αποτελεί μυστήριο. Όχι όμως και για τη Στήλη, η οποία είναι στην ευχάριστη θέση να σας πληροφορήσει ότι ο Νίκος έλαβε την απόφαση να εμβολιαστεί μετά που ο οικογενειακός πνευματικός του, μητροπολίτης Μόρφου τον κοινώνησε με ένα ειδικό antivirus ξόρκι φτιαγμένο από ξύσμα της λεκάνης του Αγίου Εφραίμ, κοπανισμένο με τη μαγική του παντόφλα.

To ξόρκι εξουδετερώνει όλα τα microchips και φέρει, ανάμεσα στους μυημένους του Μόρφου, την κωδική ονομασία Spank Bill. Από τον Gates, ναι.

Ο Νίκος ήταν στην αρχή διστακτικός να το λάβει καθώς φοβόταν ότι, μετά την τρομερή του επιτυχία στις κυρώσεις κατά της Τουρκίας και οι οποίες κατέληξαν στην επαναπροσέγγιση Βρυξελλών - Άγκυρας, κινδύνευε να θεωρηθεί (και σε αυτό…) μαθητευόμενος μάγος.

Όμως ο Μόρφου τον διαβεβαίωσε ότι δεν υπήρχε τέτοιο θέμα καθώς το ξόρκι είναι δική του δημιουργία, καταχωρισμένη ως πατέντα. Μετά από αυτό, λοιπόν, ο Νίκος αποφάσισε να λάβει το AstraZeneca το οποίο, ωστόσο, δεν θα λάβει ο μητροπολίτης Μόρφου. Νιώθει άτρωτος μετά και από τις διαβεβαιώσεις που έλαβε από τον Ελπιδοφόρο πως με όσα λέει τελευταίως δεν τον πλησιάζει κανένας ιός. Και ποιος τον αδικεί; Τον ιό, ναι.

Ας πάμε σε κάτι άλλο. Ότι το Υπουργείο Παιδείας είναι γεμάτο από διάφορα ελλειμματικά μυαλά, δεν είναι δα και κάνα μυστικό. Με τους εκπαιδευτικούς να είναι ό,τι πιο συντηρητικό υπάρχει σε αυτήν τη χώρα και, συνήθως, τους πλέον θρησκόληπτους, οπισθοδρομικούς και εθνικιστές από αυτούς να ευνοούνται από το σύστημα και να καταλήγουν στο ΥΠΠΑΝ, οι αντιλήψεις εκεί μέσα σε κάνουν συχνά να απορείς εάν έχουν μάθει πως το Πραξικόπημα του 1974 και μαζί του η Χούντα στην Ελλάδα, των Ελλήνων Χριστιανών, έχουν καταρρεύσει.

Εκτός του υπουργείου τουλάχιστον. Διότι εντός μάλλον ζουν και βασιλεύουν. Ωστόσο, μετά και το τελευταίο χτύπημα των Συνταγματαρχών του ΥΠΠΑΝ, τη νέα πειθαρχική δίωξη εναντίον του ζωγράφου καθηγητή Γιώργου Γαβριήλ με την κατηγορία ότι… υπολείπεται εθνικού φρονήματος (!..) το πράγμα έχει χοντρύνει.

Πολύ μάλιστα. Και είναι εξόχως πολιτικό το ζήτημα, όσον αφορά τον υπουργό Παιδείας Πρόδρομο Προδρόμου και την κυβέρνηση, η οποία άρχισε πλέον να εξετάζει και να κρίνει και την… εθνικοφροσύνη των καθηγητών. Το 2021, στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Είναι λοιπόν ώρα ο Πρόδρομος, ο οποίος την περασμένη Κυριακή πέρασε και στην cult Ιστορία του πλανήτη με την ταπεινότατη εκείνη συνέντευξη που έδωσε στην «Καθημερινή» με τίτλο «Ο διανοούμενος εαυτός μου με εκδικείται» (sic!), να μας εξηγήσει πώς ακριβώς αντιλαμβάνεται τις εξετάσεις εθνικών φρονημάτων των καθηγητών που τα βάζουν με την κυβέρνησή του, μέσα σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα της ΕΕ (υποτίθεται) και ενόσω, τόσο ο ίδιος όσο και οι ιεροεξεταστές του ΥΠΠΑΝ, πληρώνονται από τους φόρους του κόσμου, οι οποίοι κάλλιστα μπορεί και να έχουν -και συγχωρέστε με για την έκφραση- χεσμένη την «εθνικοφροσύνη». Τη δική του και ευρύτερα.

Γι' αυτό υπάρχει άλλωστε η δημοκρατία. Είτε αρέσει σε κάποιους ως σύστημα είτε όχι και θα προτιμούσαν κάτι διαφορετικό. Αυτός είναι και ο ρόλος Προδρομάκο μου ενός υπουργού. Ακόμα και εάν μιλάμε για το ΥΠΠΑΝ. Ειδικά εάν μιλάμε για το ΥΠΠΑΝ, καλύτερα.

Από το οποίο πέρασαν περιπτώσεις τόσο επιτυχημένες όσο ο Κενεβέζος λ.χ. ο οποίος για τις επιτυχίες του στο ΥΠΠΑΝ ανταμείφθηκε με επτάχρονες -μέχρι στιγμής- διακοπές στην Αθήνα προκειμένου να εξοφλήσει με τη βοήθειά μας το εθνικό του χρέος.

Η αποτυχία της πρώτης προσπάθειας δίωξης του Γιώργου Γαβριήλ θα έπρεπε να είχε συνεφέρει αυτό το πανάκριβο για τους πολίτες τσίρκο των αργόσχολων και των ελλειμματικών, αποσπασμένων και μη, εκεί στο ΥΠΠΑΝ.

Και αν μη τι άλλο, θα έπρεπε να τους έβαζε στη διαδικασία να σκεφτούν ότι παίζουν με την υπομονή του κόσμου ο οποίος τους πληρώνει χρυσά για να μην κάνουν τίποτα όλη μέρα και για να πηγαίνει η δημόσια εκπαίδευση από το κακό στο χειρότερο κάθε χρόνο.

Φαίνεται όμως πως ούτε αυτό δεν έγινε. Οπότε, η ευθύνη για το νέο έλλειμμα πηγαίνει στην πολιτική ηγεσία. Η οποία καλείται να εξηγήσει εάν συμφωνεί με το νέο κατόρθωμα των τοξικών κηφήνων και ακόμη περισσότερο εάν το καλύπτει και τους υποθάλπει.

Τι λες Πρόδρομε;