«Αντιεμβολιαστές vs κοινωνική αλληλεγγύη - Εντυπώσεις» του Ντίνου Θεοδότου

 

Η πανδημία του κορωνοϊού δεν λέει να υποχωρήσει, αντίθετα καθημερινά καταρρίπτεται το ένα αρνητικό ρεκόρ μετά το άλλο. Το μοναδικό αντίδοτο που διαθέτει η κοινωνία είναι ο εμβολιασμός αλλά και αυτός δεν προχωρά όσο θα θέλαμε. Το ποσοστό του πληθυσμού που έχει εμβολιαστεί είναι απελπιστικά χαμηλό, μικρότερο του 10%, και με τους ρυθμούς που πάμε δύσκολα πιάνεται ο στόχος του 60% μέχρι το καλοκαίρι. Για τούτο υπάρχουν εξ αντικειμένου δυσκολίες όπως η πλήρης εξάρτησή μας για παραλαβή εμβολίων από το εξωτερικό. Τα νοσοκομεία είναι γεμάτα και το σύστημα υγείας βρίσκεται στα όριά του και είναι έτοιμο να καταρρεύσει. Ήδη διανύουμε το τρίτο lockdown για να κερδηθεί χρόνος για τους εμβολιασμούς και να κτιστεί η πολυπόθητη ανοσία. Η κυβέρνηση προσπαθεί φιλότιμα να ισορροπήσει μεταξύ της υγείας και της οικονομίας του τόπου παρ' όλη την κριτική που δέχεται από πολλές πλευρές.

Πέραν των μικρών αριθμών των εισαγόμενων εμβολίων, που είναι ένας εξωτερικός παράγοντας που δύσκολα αντιμετωπίζεται, υπάρχει και ένας συγκεκριμένος εσωτερικός παράγοντας που επιδεινώνει το πρόβλημα και που έχει αφεθεί εντελώς ανεξέλεγκτος. Αναφέρομαι στο σκανδαλωδώς μεγάλο ποσοστό συμπολιτών μας που αρνούνται να εμβολιαστούν, δεν το έκαναν όταν ήρθε η σειρά της ηλικιακής τους ομάδας, επικαλούμενοι το δικαίωμά τους να αποφασίζουν ελεύθερα να εμβολιάζονται ή όχι. Είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους να αποφασίσουν όπως πιστεύουν αλλά δεν έχουν κανένα δικαίωμα να θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή των άλλων. Όλοι όσοι αρνούνται τον εμβολιασμό οφείλουν να έχουν υπόψη τους ότι τα δικαιώματά τους προϋποθέτουν και ανάλογες υποχρεώσεις αλληλεγγύης και ευθύνης για τα δικαιώματα των υπόλοιπων μελών του κοινωνικού συνόλου. Οι πληροφορίες μιλούν για ένα ποσοστό της τάξης του 25%, γεγονός που προκαλεί οργή και αγανάκτηση για την εγωιστική συμπεριφορά τόσων εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας.

Όταν διεθνείς επιστημονικοί οργανισμοί όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων, ειδικοί επιστήμονες ανά την υφήλιο και τα υπουργεία υγείας όλων των χωρών καλούν τους πολίτες να εμβολιαστούν για να τερματιστεί όσο το δυνατόν νωρίτερα η λαίλαπα της πανδημίας, όταν οι νεκροί ανέρχονται καθημερινά σε εκατοντάδες και χιλιάδες (τρία εκατομμύρια νεκροί παγκόσμια και τριακόσιοι στον τόπο μας) δεν μπορεί να επιδειχθεί καμία ανοχή σε όσους συνειδητά ή ασυνείδητα περιφέρονται ελεύθερα, αποτελώντας κινούμενες εστίες μόλυνσης ανάμεσα στον κόσμο. Το πιο εξοργιστικό είναι ότι δεν προβάλλουν καμία δικαιολογία πέραν του ότι «έχω δικαίωμα στην ελεύθερη απόφαση να εμβολιαστώ ή όχι». Η λογική δεν αγγίζει αυτούς τους ανθρώπους. Αφού προτιμούν να μην εμβολιάζονται ας μένουν μακριά από τους άλλους, ας κλειστούν στα σπίτια τους ή όπου αλλού θέλουν αλλά να μην προσεγγίζουν τον άλλο κόσμο που δεν τους φταίει σε τίποτε. Μπορούν να κάνουν τις συγκεντρώσεις και τις πορείες τους, να υποστηρίζουν τις απόψεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή όπου αλλού αλλά δεν έχουν κανένα δικαίωμα να αποτελούν έναν διαρκή κίνδυνο για την κοινωνία.

Εκτιμώ ότι η πολιτεία οφείλει να παρέμβει και να μην μένει αδρανής στην απαράδεκτη αυτή κατάσταση. Έχει τη δυνατότητα να εφαρμόσει πλείστα όσα μέτρα και να μην αντιμετωπίζει τους αρνητές με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζει τους υπόλοιπους. Με πρώτο και καλύτερο μέτρο την υιοθέτηση του πράσινου διαβατηρίου εμβολιασμού που θα δίνει ελεύθερη πρόσβαση σε όλους τους χώρους συνάθροισης. Και ας μην ισχυρίζονται κάποιοι ότι κάτι τέτοιο είναι αντισυνταγματικό, το ζήτημα είναι πρωτίστως ηθικό και κοινωνικής συνοχής. Μέχρι τώρα ο υπουργός Υγείας έχει εκδώσει, και ορθώς, δεκάδες διατάγματα τα οποία υπό αυστηρή σκοπιά μπορούν να θεωρηθούν αντισυνταγματικά. Ωστόσο, όλοι τα εφαρμόζουμε για το κοινό συμφέρον και κανένας δεν διανοήθηκε να τα προσβάλει στο δικαστήριο. Όταν πρόκειται για την υγεία και τις ζωές μας όλα τα άλλα τίθενται σε δεύτερη μοίρα. Η απροθυμία του κράτους να αντιμετωπίσει αποφασιστικά το θέμα των αρνητών επιτρέπει να δημιουργηθούν λανθασμένα επιφυλάξεις και αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα των εμβολίων, κάτι που χειροτερεύει την κατάσταση.