Σώμα επιστημόνων ή καφενές; Ο ΠΙΣ οφείλει να αποφασίσει

Το κρίσιμο ερώτημα είναι, γιατί τώρα; Ή για να το θέσω ορθότερα πού ήταν τόσον καιρό ο Παγκύπριος Ιατρικός Σύλλογος ο οποίος, ακόμα και σήμερα, κάνει ό,τι μπορεί για να μας επιδιαβεβαιώσει την εικόνα ότι λειτουργεί με τρόπο που θυμίζει περισσότερο συνοικιακό καφενείο στο οποίο ο καφετζής έχει αποφασίσει ότι οι θαμώνες δεν πρέπει να φεύγουν δυσαρεστημένοι, αντί για Σώμα το οποίο εκπροσωπεί επιστήμονες. Ή θα έπρεπε τουλάχιστον.

Από τότε που άρχισε η πανδημία ο ΠΙΣ είναι αυτό που στα κυπριακά λέμε χασιμιός. Ο τόπος βουίζει από τις καταγγελίες για μέλη του τα οποία, δείχνοντας περισσότερη εμπιστοσύνη στις αρλούμπες που τους λένε καλόγεροι και άλλοι τσαρλατάνοι, κάποιοι από τους οποίους κατέληξαν και οι ίδιοι στους αναπνευστήρες με κορωνοϊό και ενίοτε κατέληξαν γενικότερα ή και στα όσα διαβάζουν στο facebook και τα χάφτουν, διότι εν αντιθέσει με την πλειονότητα των συναδέλφων τους δεν επιμορφώνονται και θέλουν απλώς να εισπράττουν, έχουν αποτρέψει κόσμο από του να εμβολιαστεί.

Πολλοί πέθαναν. Και πεθαίνουν ακόμα.

Από αυτή εδώ τη Στήλη είχα ζητήσει λ.χ., από πέρσι, την παρέμβαση του ΠΙΣ όταν συνάδελφός τους ο οποίος μάλιστα προΐστατο και ΜΕΘ μάζευε δημόσια υπογραφές για να αναγκάσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να φιμώσει όσα μέσα ενημέρωσης επικρίναμε τον γκουρού του, Λεμεσού Αθανάσιο, για τις αδιανόητες και επιζήμιες δηλώσεις του για τον κορωνοϊό. Πριν και ο ίδιος καταλήξει στο νοσοκομείο -σε VIP όμως- για να νοσηλευτεί με Covid-19!

Εννοείται πως ακόμα περιμένω απάντηση από τις κυρίες και τους κυρίους του δ.σ. του ΠΙΣ. Και μάλλον δεν θα την πάρω ποτέ ή εάν έρθει τώρα θα είναι σε ύφος θιγμένο, για το πώς τολμώ να τους απευθύνω τον λόγο με αυτόν τον τρόπο. Έχω και εγώ ένα θέμα με την ηπιότητα του λόγου μου υπό τις περιστάσεις αυτές, αλλά ας είναι.

Ο λόγος της απάθειάς τους είναι απλός: οι του ΠΙΣ δεν θέλουν να σπάσουν ούτε και ένα αβγό με οποιοδήποτε από τα μέλη τους. Καλό ή κακό στη δουλειά του, ενημερωμένο ή βαθιά νυχτωμένο, σεβόμενο την επιστημοσύνη που θα έπρεπε να διαφυλάττει ή παραδομένο στον μεσαίωνα και τον τσαρλατανισμό. Μια αρρώστια η οποία πλήττει δυστυχώς και τον ιατρικό κόσμο μαζί με την υπόλοιπη κοινωνία τα τελευταία χρόνια και η οποία κάνει τον κόσμο να ελπίζει όταν μπαίνει σε ιατρεία-ξωκλήσια ότι ο συγκεκριμένος/συγκεκριμένη δουλεύει τους ασθενείς του/της απλώς για λόγους μάρκετινγκ. Αυτό ελπίζει ναι. Διότι το άλλο σενάριο οδηγεί και σε άλλους συνειρμούς. Φοητσιάρικους.

Ο ΠΙΣ απαντά κλασικά με το ότι έχει κάποιες καταγγελίες -πώς έχω εγώ εδώ στο γραφείο ένα γιούκα απέναντι και το βλέπω την ώρα που γράφω και με βλέπει, του άλλαξα και γλάστρα πρόσφατα- ότι, λέει ο ΠΙΣ πάντα, δεν είναι πολλές οι καταγγελίες και ότι, φυσικά, επιλαμβάνεται των υποθέσεων.

Bullshit βέβαια. Εδώ και ενάμιση χρόνο, οι του ΠΙΣ αντί να πάρουν ξεκάθαρη θέση και να κακίσουν, ξανά και ξανά, φαινόμενα αμφισβήτησης της ίδιας της επιστήμης και υποκατάστασής της από σοφιστείες αμόρφωτων παπάδων και καλογήρων ή αυτοδίδακτων «επιστημόνων» του YouTube και άλλων συνωμοσιολόγων, προτίμησαν να μείνουν ενωμένοι με τους ανενημέρωτους, τους συνωμοσιολόγους ακόμα και τους Ταλιμπάν συναδέλφους τους οι οποίοι, πιστεύουν περισσότερο στη «μαγική» παντόφλα και το «άγιο» δάχτυλο του οσίου Φαφουτίου ή το «θαυματουργό» βρακί της αγίας Αφροξυλάνθης από ό,τι στην επιστήμη τους, τα φάρμακα και τα εμβόλια.

Σ' αυτό ο ΠΙΣ έκανε καλή δουλειά. Λειτούργησαν ως συνδικαλιστές και μόνο και, μάλιστα, συνδικαλιστές οι οποίοι έβαλαν τον συνδικαλισμό τους πάνω από το επιστημονικό χρέος που είχαν στην προσπάθεια να μην φτάσει μια κοινωνία σαν τη δική μας -μια κοινωνία η οποία πιστεύει σε γελοιότητες όπως αυτές που έγραψα πιο πάνω αλλά και σε καθετί άλλο που την τρομάζει ακόμα έτσι όπως έμεινε, από το μάτι του γείτονα μέχρι τη γάτα τη μαύρη- να μην φτάσει λοιπόν αυτή η θλιβερή σε μεγάλο βαθμό για το 2021 κοινωνία στο χάλι που είναι σήμερα: με τη μισή να μην εμβολιάζεται και την υπόλοιπη να μην ξέρει πια τι της ξημερώνει.

Οι οργανωμένοι γιατροί θα μπορούσαν να είχαν βοηθήσει με τον τρόπο που το έκαναν πάμπολλοι συνάδελφοι τους μέλη του ΠΙΣ και αυτοί, αλλά υπό την προσωπική τους ιδιότητα, με άρθρα, αναρτήσεις σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, παρεμβάσεις στα ΜΜΕ και τόσα άλλα, προσπαθώντας ως όφειλαν, διότι αυτό είναι το θέμα με τους γιατρούς, οφείλουν, να βοηθήσουν στην καλύτερη ενημέρωση του κόσμου ή ακόμα καλύτερα να αντικρούσουν το κύμα της παραπληροφόρησης και των φοβιών που σάρωνε τα πιο ευάλωτα σ' αυτό τμήματα της κοινωνίας.

Ενάμιση χρόνο μετά ο ΠΙΣ θυμήθηκε να μας πει, όταν ρωτήθηκε, ότι κοιτάζει το ζήτημα. Τάχα. Νομίζω πως είναι καιρός πια να μας λυπηθεί.

Σε αυτή τη φάση απαυτώνουν πολλοί άλλοι τη νοημοσύνη μας. Οι οργανωμένοι γιατροί ας περιμένουν τη σειρά τους.