Μέσα στην τοξικότητα των ημερών και τις επικοινωνιακές καταιγίδες, είναι πολύ εύκολο να ξεχάσουμε την ουσία: τη δουλειά που γίνεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, με συνέπεια και θεσμική ευθύνη.
Η Νομική Υπηρεσία, υπό την ηγεσία του Γενικού Εισαγγελέα Γιώργου Σαββίδη και του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα Σάββα Αγγελίδη, πέτυχε τα τελευταία χρόνια σημαντικές νίκες που ενισχύουν ουσιαστικά την Κυπριακή Δημοκρατία. Από τις υποθέσεις σφετερισμού ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα, μέχρι την ιστορική απόφαση για την υπόθεση ΕΝΑΔ, όπου αναγνωρίστηκε η θεσμική συνέχεια ενός σωματείου που επαναδραστηριοποιήθηκε στο ελεύθερο κομμάτι της Κύπρου, το έργο είναι υπαρκτό και μετρήσιμο. Προστέθηκαν επίσης δικαστικές επιτυχίες σε διεθνή φόρα, σε υποθέσεις που αφορούν το δίκαιο της θάλασσας και την ευρωπαϊκή συμμόρφωση, αλλά και σοβαροί χειρισμοί σε ποινικές υποθέσεις διαφθοράς και οικονομικού εγκλήματος.
Σε όλα αυτά, ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας Σάββας Αγγελίδης είχε ενεργό και ουσιαστικό ρόλο. Η προσφορά του στη Δημοκρατία μέσα από την υπηρεσιακή του ιδιότητα χαρακτηρίζεται από σοβαρότητα, τεκμηρίωση και θεσμική αντίληψη.
Η πρόσφατη απόφαση του ΕΔΑΔ στην υπόθεση N.T. v Cyprus έγινε αντικείμενο διαστρέβλωσης. Στην πραγματικότητα, το Δικαστήριο δεν διαπίστωσε κακή πίστη ή πολιτικά κίνητρα στην αναστολή της δίωξης, ενώ επιβεβαίωσε ότι η διαδικασία είχε κενά και καθυστερήσεις – αλλά όχι σκοπιμότητα. Κατά τη διάρκεια της έκτακτης διάσκεψης Τύπου στις 8 Ιουλίου, ο ίδιος ο κ. Αγγελίδης τεκμηρίωσε ότι η Νομική Υπηρεσία, υπό τον ίδιο και τον Γενικό Εισαγγελέα Γιώργο Σαββίδη, προχώρησε κανονικά σε διερεύνηση της υπόθεσης, στη συλλογή νέων στοιχείων και στη νομική αξιολόγησή τους, μέχρι που αποφασίστηκε – βάσει αντικειμενικών δεδομένων – η αναστολή δίωξης το 2021.
Η απαίτηση για παραίτησή του, όπως ο ίδιος δήλωσε, δεν είναι παρά ένας ευθύς εκβιασμός προς τη Δικαιοσύνη και την ανεξαρτησία των θεσμών. Όταν επιδιώκεται να υποκατασταθεί η νομική κρίση με τη λαϊκή πίεση και οι ανεξάρτητες αρχές με την επικοινωνιακή ισχύ, τότε ο κίνδυνος δεν αφορά πρόσωπα, αλλά την ίδια τη Δημοκρατία.
Είναι προφανές ότι πίσω από την ένταση, τις επιθέσεις και τη στοχοποίηση συγκεκριμένων προσώπων, κρύβονται πολιτικές και εκλογικές σκοπιμότητες. Όταν πλησιάζουν κρίσιμες
εκλογικές αναμετρήσεις, κάποιοι επιλέγουν να εργαλειοποιούν θεσμούς και αποφάσεις δικαστηρίων για να εξυπηρετήσουν μικροπολιτικές ατζέντες. Το κόστος, όμως, το πληρώνει η ίδια η εμπιστοσύνη των πολιτών στο κράτος δικαίου.
Η Νομική Υπηρεσία – από τον Γενικό Εισαγγελέα και τον Βοηθό, μέχρι όλους τους λειτουργούς της – δεν είναι υπεράνω κριτικής. Αλλά η κριτική πρέπει να βασίζεται σε γεγονότα, όχι σε πολιτικά υπονοούμενα και συγκυριακές σκοπιμότητες. Οι θεσμοί κρίνονται για την ουσία, τη συνέπειά τους και τη διαχρονική τους στάση – όχι με όρους πολιτικής εκμετάλλευσης.
Αν θέλουμε πραγματικά να μιλάμε για κράτος δικαίου, ας μην το υπονομεύουμε για πρόσκαιρα οφέλη. Η εμπιστοσύνη στους θεσμούς δεν χτίζεται με συνθήματα – χτίζεται με αλήθειες, συνέπεια και μνήμη.
