Η αυθαιρεσία των δυνάμεων καταστολής, γιατί περί τούτου πρόκειται, το βράδυ της Πέμπτης έξω από το Υπουργείο Εξωτερικών, δεν μπορεί να ξεπλυθεί με φθηνές δικαιολογίες του αστυνομικού Σώματος και του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Περιττό να σημειώσουμε πως τέτοια φαινόμενα βίας σε βάρος μια ομάδας πολιτών που ασκούσαν κατά τρόπο ειρηνικό το δικαίωμα της διαμαρτυρίας και της έκφρασης, χωρίς προκλήσεις και επίδειξη στοιχείων αντικοινωνικής συμπεριφοράς, οδηγούν στις ευνομούμενες κοινωνίες σε άμεσες παραιτήσεις, τόσο του προϊσταμένου της Αστυνομίας όσο και του αρχηγού της αστυνομικής δύναμης.
Δεν αναμένουμε ωστόσο τέτοια ευαισθησία, ούτε από τον σημερινό υπουργό Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, ο οποίος δυστυχώς υπολείπεται οποιασδήποτε ενσυναίσθησης του ρόλου του - εξάλλου το δήλωσε και κατ’ επανάληψη ότι θεωρεί «δειλία τη φυγή του από το υπουργείο»- ούτε βεβαίως από τον σημερινό αρχηγό της αστυνομίας. Δεν διαθέτουν αυτά τα πρόσωπα τις απαιτούμενες προσλαμβάνουσες παραστάσεις για να απαλλάξουν την κοινωνία από αποφάσεις και ενέργειες οι οποίες προκαλούν.
Εδώ που έχουμε φτάσει δεν θα πρέπει η κοινωνία να ανεχθεί ίχνος άλλης αυθαιρεσίας και αυταρχισμού. Δεν θα πρέπει να ανεχθεί από τα σώματα ασφαλείας απρόκλητες επιθέσεις σε βάρος ανθρώπων οι οποίοι κατά τρόπο ειρηνικό ασκούν το δικαίωμα στη διαμαρτυρία. Το δικαίωμα στην έκφραση είναι αδιαπραγμάτευτο. Αυτό το αξιακό στοιχείο της δημοκρατίας θα πρέπει να διαφυλαχθεί πάση θυσία. Ουδείς δύναται να αυθαιρετεί σε βάρος ανθρώπων που εκφράζουν διαφορετικές απόψεις από εκείνες που σήμερα η εξουσία πρεσβεύει. Είναι άκρως επικίνδυνο το κράτος-εξουσία να επιτίθεται και να ασκεί βιαιότητες σε βάρος πολιτών που δεν ταυτίζονται με τις θέσεις με τις οποίες μπορεί κάποιος να διαφωνεί.
Η Πολιτεία ταυτοχρόνως θα πρέπει να αποδείξει κατά τρόπο πειστικό ότι δεν έχει μετατραπεί σε προτεκτοράτο άλλου κράτους το οποίο επιβάλλει, είτε διά της καταστολής, όπως το βιώσαμε το βράδυ της Πέμπτης, είτε επιχειρεί διά εντολών, ακόμη και διά μέσου της ίδιας της Προεδρίας, να περάσει τις απαιτήσεις του ακόμη βαθύτερα στην κυπριακή κοινωνία.
Πολύ επικίνδυνα είναι τα υπό εξέλιξη πολιτικά παιχνίδια με πρωταγωνίστρια τη σημερινή εκτελεστική εξουσία. Θα πρέπει τα θεσμικά όργανα του κράτους να είναι ιδιαιτέρως προσεκτικά, γιατί πιθανώς κάποια στιγμή θα βρεθούν σε αδυναμία να «μαζέψουν» τις συνέπειες των μονομερών τους αντιλήψεων και ιδεοληψιών.
