Απορίες και προβληματισμό προκαλεί η δήλωση του Προέδρου Χριστοδουλίδη στην Αθήνα, ότι ως Κύπρος έχουμε να μάθουμε πάρα πολλά από την Ελλάδα στα θέματα εσωτερικής διακυβέρνησης και ότι στα θέματα αυτά αξιοποιούμε την ελλαδική τεχνογνωσία.
Αν τα λόγια αυτά δεν είναι μία τυπική φιλοφρόνηση προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό ή μία από τις συνήθεις βαρύγδουπες και άνευ ουσίας και νοήματος δηλώσεις του Προέδρου μας, τότε, και το «ταβάνι» του Προέδρου Χριστοδουλίδη είναι πολύ χαμηλό και το όραμά του για την εσωτερική διακυβέρνηση του τόπου είναι αποθαρρυντικό και όντως θα πρέπει να ανησυχούμε.
Με καμία διάθεση υποτίμησης της Ελλάδας, δεν θεωρούμε ότι ειδικά στα θέματα εσωτερικής διακυβέρνησης αποτελεί παράδειγμα που πρέπει να ζηλεύει ή να αντιγράφει κάποιος, ενώ αντίθετα υπάρχουν δεκάδες άλλες χώρες από τις οποίες θα έπρεπε να επιδιώκουμε να διδαχθούμε και να αξιοποιήσουμε και τις πρακτικές, και την τεχνογνωσία τους.
Η εσωτερική διακυβέρνηση στην Ελλάδα νοσεί αθεράπευτα σε όλους σχεδόν τους τομείς και δεν είναι «πρότυπο» αντιγραφής αλλά πρότυπο αποφυγής.
Η δημόσια υγεία της βρίσκεται σε τριτοκοσμικά επίπεδα. Νοσοκομεία κλείνουν ή υπολειτουργούν και οι ζωές των πολιτών της εξαρτώνται κυρίως από το αν έχει ή όχι κάποιος για το καθιερωμένο «φακελάκι». Η παιδεία της παραπαίει, κυρίως η πανεπιστημιακή. Η καθοδηγούμενη και εξαρτώμενη από την εξουσία Δικαιοσύνη της είναι αποδεδειγμένα από τις χειρότερες στην Ευρώπη. Η Αστυνομία της διαβρωμένη από εγκληματικά στοιχεία. Η εγκληματικότητα βρίσκεται στα ύψη και οι παρανομίες οργιάζουν σε όλους τομείς. Η διαφθορά, οι δωροληψίες, τα ρουσφέτια και οι μίζες είναι «καθεστώς» και η χώρα ταλανίζεται συνεχώς από μεγάλα κοινωνικο-οικονομικά και πολιτικά σκάνδαλα. Το φαγοπότι με τα ευρωπαϊκά κονδύλια και τις επιχορηγήσεις είναι ασταμάτητο, με πιο πρόσφατο παράδειγμα το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Ο δημόσιος της τομέας αποδεκατίζεται συνεχώς από τις περιβόητες «ιδιωτικοποιήσεις» και όσες υπηρεσίες του απέμειναν είναι βραχυκυκλωμένες από τη γραφειοκρατία, την ημετεροκρατία και την κομματοκρατία. Η φοροδιαφυγή βασιλεύει, η ακρίβεια θερίζει και οι πολίτες είναι εγκαταλειμμένοι στη μοίρα τους.
Ειλικρινά διερωτώμαστε ποια απ΄όλα αυτά «θαυμάζει» και θέλει να αντιγράψει ο Πρόεδρός μας!
Όχι πως εμείς εδώ δεν έχουμε πολλά από αυτά τα κακά, όμως σε καμία περίπτωση δεν είμαστε στα χάλια της Ελλάδας.
Και αν ο Πρόεδρός μας θέλει να διορθώσει τα δικά μας κακώς έχοντα, ένα είναι το σίγουρο. Ο τρόπος και ο δρόμος δεν είναι αντιγράφοντας τους χειρότερους, παρά μόνο τους καλύτερούς μας.
