Αμετανόητος εμφανίστηκε και χθες ο πρόεδρος της ΟΕΛΜΕΚ, Δημήτρης Ταλιαδώρος, ο οποίος συνέχισε να υπερασπίζεται το «επικό» σεξιστικό σχόλιό του « (…) κάποιοι θέλουν να βγουν και να πουν ότι βρέθηκε μια γυναίκα να αλλάξει τη νομοθεσία μετά από 50 χρόνια». Ως γνωστόν, ο κ. Ταλιαδώρος, καθηγητής επί σωρεία ετών και τώρα διευθυντής λυκείου, αναφερόταν στην υπουργό Παιδείας και στην προωθούμενη μεταρρύθμιση του συστήματος αξιολόγησης των εκπαιδευτικών.
Η κοινωνία, ακριβώς επειδή έμεινε «άφωνη» από το σχόλιό του – και πλέον πρέπει να παραδεχτούμε πως αφού τα «είδαμε όλα» ή σχεδόν όλα, λίγα είναι τα πράγματα που μας σοκάρουν- δεν το άφησε ασχολίαστο. Κι επειδή ο σεξισμός δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά μια κουλτούρα που παράγει ανισότητες, το σχόλιο του γ.γ. του ΑΚΕΛ Στέφανου Στεφάνου συνοψίζει τη φωνή διαμαρτυρίας της κοινωνίας: «Αν συμπεριφέρθηκε έτσι σε μια γυναίκα που βρίσκεται σε θέση εξουσίας, τρομάζω να φανταστώ πώς μπορεί να συμπεριφερθεί ο κάθε κ. Ταλιαδώρος σε συναδέλφισσες, υφιστάμενες, αδύναμες, ανώνυμες, ευάλωτες».
Όλοι τρομάζουμε. Υπό αυτά τα δεδομένα, αν ο κ. Ταλιαδώρος δεν έχει τη διάθεση να παραιτηθεί, η οργάνωση της οποίας προεδρεύει, μέλη της οποίας είναι χιλιάδες γυναίκες αλλά και άντρες που δεν αποδέχονται τις καταδικαστέες αντιλήψεις που εκφράζει, ανί να σιωπά πρέπει να τον αποπέμψει.
Η φράση που εκστόμισε ο πρόεδρος της ΟΕΛΜΕΚ στη δημόσια παρέμβασή του δεν είναι προβληματική μόνο στο πρώτο της σκέλος, ως προς την υποτίμησή του έναντι στο γυναικείο φύλο. Καταδεικνύει τη σθεναρή αντίσταση του κατεστημένου στα σχολεία έναντι στην οποιαδήποτε αλλαγή ή πρόοδο την οποία η κοινωνία επιθυμεί. Το δημόσιο σχολείο ψυχορραγεί – το αποδεικνύουν οι διεθνείς αξιολογήσεις σε σχέση με το επίπεδο των μαθητών μας και οι οργανώσεις των εκπαιδευτικών το μόνο για το οποίο αποδεδειγμένα έχουν παλέψει είναι για ό,τι πιστεύουν πως θα τους στερήσει τα προνόμια και τον έλεγχο.
Αναμένουμε οι εκπαιδευτικοί να αποτελούν πηγή έμπνευσης. Κινητήριο δύναμη προόδου. Να είναι πρωτοστάτες σε δραστικές αλλαγές ώστε να ασκούν πιέσεις στους κυβερνώντες για την υιοθέτηση των εργαλείων εκείνα που θα αναβαθμίσουν την ποιότητα του εκπαιδευτικού συστήματος και θα ωθήσουν στην ανάπτυξη κριτικής σκέψης και ψηφιακών δεξιοτήτων, δημιουργικότητας, αναστοχασμού και συμπερίληψης. Έχουν στα χέρια τους ό,τι πιο όμορφο βγάζει αυτός ο τόπος, τα παιδιά μας. Όσο εγκλωβίζονται στον παλαιοκομματισμό, αμύνονται στη δημιουργικότητα και ανέχονται σεξιστικά σχόλια από τον ίδιο τον πρόεδρό τους, οδηγούν το δημόσιο σχολείο στον εκφυλισμό.
