Το ότι ο παράλογος πόλεμος στην Ουκρανία πρέπει να τελειώσει εδώ και τώρα, δεν υπάρχει νοήμων άνθρωπος που δεν το αντιλαμβάνεται και δεν το υποστηρίζει.
Έστω και τώρα πρέπει να μπει τέλος σε έναν πόλεμο που ξεκίνησε χωρίς λόγο και αιτία, απλά και μόνο για να θρέψει τη μεγαλομανία και ματαιοδοξία του αιμοδιψούς Ρώσου δικτάτορα και που έπρεπε να είχε τελειώσει από την επομένη κιόλας που άρχισε.
Στο πλαίσιο αναζήτησης μίας λύσης στο Ουκρανικό, είναι αναπόφευκτο η αποδεκατισμένη και εξουθενωμένη Ουκρανία να υποχρεωθεί να κάνει υποχωρήσεις. Δυστυχώς είναι ο αδύνατος σε αυτό τον πόλεμο και ο ηρωισμός και αυτοθυσία του λαού της δεν αρκούν πλέον για να της αλλάξουν τη μοίρα. Αυτό το γνωρίζουν και το αναγνωρίζουν και οι ίδιοι οι Ουκρανοί.
Άλλο όμως αυτό και άλλο να αφεθεί η Ουκρανία να γίνει βορά στο στόμα του Πούτιν, όπως προέβλεπε το κομμένο και ραμμένο στις ορέξεις της Ρωσίας αρχικό σχέδιο Τραμπ, και αυτό ο πρώτος που οφείλει να το αντιληφθεί και να το αλλάξει, είναι ο Αμερικανός Πρόεδρος, αν πραγματικά επιθυμεί την ειρήνη και όχι την πλήρη υποταγή και διάλυση της Ουκρανίας.
Και αν ο Αμερικανός Πρόεδρος θέλει, έχει μαζί με την Ευρώπη, τη δύναμη να επιβάλουν ένα πραγματικά εξισορροπημένο σχέδιο λύσης στην Ουκρανία. Ο Πούτιν και η Ρωσία δεν είναι τόσο άτρωτοι όσο θέλουν να παρουσιάζονται. Ο πόλεμος τους έχει γονατίσει και εκείνους.
Όπως και να έχουν ή και να εξελιχθούν στο επόμενο διάστημα τα πράγματα η Ουκρανία βρίσκεται μπροστά σε ένα δύσκολο σταυροδρόμι και σε κρίσιμες αποφάσεις, τις οποίες πρέπει να πάρει με λογική, ρεαλισμό και χωρίς αυτοκαταστροφικούς ηρωισμούς.
Σε αυτό πλαίσιο θα μπορούσε να αποδεχτεί τη μείωση του στρατού της, την απομάκρυνση του βαριού και επιθετικού οπλισμού της και τη μη ένταξή της στο ΝΑΤΟ, ως ένα αναπόφευκτο τίμημα για την επίτευξη της ειρήνης. Εξάλλου, αν εκλείψει μέσα από μία συμφωνία με ισχυρές εγγυήσεις ο ρωσικός κίνδυνος, η Ουκρανία δεν θα έχει κανένα λόγο να συντηρεί έναν τόσο κοστοβόρο στρατό και εξοπλισμούς, αφού δεν αντιμετωπίζει καμία άλλη απειλή, ενώ θα εξοικονομηθούν και τεράστια κονδύλια που είναι τόσο απαραίτητα για την ανασυγκρότηση της χώρας.
Στη σφαίρα της υποχώρησης χάριν μιας μόνιμης ειρήνευσης, μπορεί να ενταχθεί και η παραίτηση κάθε αξίωσης για την Κριμαία, η οποία δεν καταλήφθηκε από τη Ρωσία ως αποτέλεσμα της εισβολή του 2022, αλλά προσαρτήστηκε πολύ πριν, με ένα – έστω και αμφισβητούμενο – δημοψήφισμα των κατοίκων της, όπως επίσης και η παραμονή ίσως στη Ρωσία, ενός τμήματος αλλά όχι όλου, του Ντονμπάς.
Αν οι Ουκρανοί συναινέσουν σε αυτά θα κάνουν έμπρακτα το δικό τους βήμα για έναν έντιμο συμβιβασμό, αν και πολύ φοβόμαστε ότι ακόμα και αυτά δεν θα κορέσουν και ανακόψουν τη ρωσική βουλιμία.
