Η κατάσταση που αφορά στα δικαιώματα των ατόμων με οπτική αναπηρία έχει επιδεινωθεί επικίνδυνα τα τελευταία χρόνια, τονίζει η Παγκύπρια Οργάνωση Τυφλών, η οποία θεωρεί ότι η αποκήρυξη του ατομοκεντρικού πρότυπου και απόσχιση από την ολοκληρωτική ιατρική θεώρηση της αναπηρίας και της κηδεμονίας καθυστερούν αδικαιολόγητα να υλοποιηθούν από την κυπριακή πολιτεία και όσους έχουν εξουσία στην Κύπρο.
Σε ανακοίνωσή της, με την ευκαιρία της Διεθνούς Ημέρας του «Λευκού Μπαστουνιού», η Παγκύπρια Οργάνωση Τυφλών αναφέρει πως «εξακολουθούν να αρνούνται προκλητικά την υιοθέτηση ενός Κοινωνιολογικού – Μικτού Προτύπου Κατανόησης της αναπηρίας και κατάργηση του Ιατρικού – Θεραπευτικού / φιλανθρωπικού Μοντέλου προσέγγισης της αναπηρίας, που ανήκει σε σκοτεινές εποχές του μακρινού παρελθόντος», προσθέτοντας ότι «η αναπηρία αποτελεί μια πολυδιάστατη έννοια και σωρευτικά δεν είναι μόνο βλάβη, αλλά και αλληλεπίδραση των πολιτών που χαρακτηρίζονται ή φέρουν αυτή τη βλάβη, με εμπόδια, που θέτει η κοινωνία εν γένει, αθετώντας έτσι την ισότιμη διαβίωση τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι».
Σύμφωνα με την Παγκύπρια Οργάνωση Τυφλών, με τις καθημερινές ενέργειες των αρμοδίων υπηρεσιών (Υπουργεία Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων και Εσωτερικών, Τμήμα Δημοσίων Έργων και Αρχές Τοπικής Αυτοδιοίκησης), «καταστρατηγούνται ανεπανόρθωτα και επιχειρείται η κατάργηση των έμφυτων δικαιωμάτων των τυφλών και των ατόμων με μερική όραση στη χώρα μας, για μια πιο ασφαλή μετάβαση και άνετη μετακίνηση στους χώρους εργασίας, εκπαίδευσης, άθλησης, ψυχαγωγίας, και γενικότερα σε όλους τους δημόσιους χώρους».
«Ενώ οι πλείστοι τυφλοί», σημειώνει, «κατέχουν ένα τουλάχιστο λευκό μπαστούνι με επιχορήγηση του κράτους, αυτό είναι συνήθως φυλαγμένο σε μια γωνιά, ξεχασμένο μέσα στο σπίτι τους. Μόλις δοκιμάσουν να το αξιοποιήσουν, συνειδητοποιούν ότι παρόλο που το λευκό μπαστούνι εξακολουθεί να αποτελεί το αναντικατάστατο μέσο διεκδίκησης του δικαιώματος της κινητικότητας και αναπόσπαστο μέρος της ζωής τους, περιπλέκονται άμεσα στην ανίχνευση του ενός εμποδίου μετά το άλλο».
Όπως εξηγεί η Οργάνωση «οι λωρίδες όδευσης τυφλών, όπου υπάρχουν, δεν οδηγούν τους πολίτες αυτούς πάντοτε στον προορισμό τους, αφού είναι πολλές φορές καλυμμένες με οχήματα, πασσάλους της Αρχής Ηλεκτρισμού, ταμπέλλες των Δήμων ή ταμπέλλες με ανακοινώσεις, δέντρα, κάδους σκουπιδιών, ανθώνες και τραπεζοκαθίσματα που εμποδίζουν το διάβα τους, παγκάκια ή ακόμα και γρανιτένιους κύβους που τοποθετούνται στο πεζοδρόμιο για να αποτρέπουν δήθεν τους οδηγούς από το να ανεβάζουν τα οχήματα τους σε αυτά.
Συμπληρώνει ακόμα πως «οι οδηγοί όδευσης τυφλών διαμορφώνονται συνήθως με στροφές, ούτε καν με βάση τις στροφές του εκάστοτε πεζοδρομίου και με λανθασμένη κατεύθυνση, αφού ακολουθούν πορεία όπως επιτάσσουν οι ευνοούμενοι δημότες σε βάρος των δημοτών με αναπηρίες, για να επεκτείνουν την αυλή τους για σκοπούς καλλωπισμού ή για να δημιουργήσουν τον προσωπικό τους χώρο στάθμευσης».
Εξάλλου, αναφέρει πως με το λευκό μπαστούνι, οι τυφλοί οδηγούνται συχνά σε διαβάσεις όδευσης πεζών, όπου τοποθετήθηκαν πανάκριβα ηχητικά φώτα για την εξυπηρέτηση τους, ωστόσο, σημειώνει «δυστυχώς διασπάθιση πόρων στο θέμα αυτό είναι εμφανής, αφού ούτε αυτά μπορούν να αξιοποιηθούν με οποιοδήποτε τρόπο με αποτέλεσμα την υλοποίηση πρακτικών αποκλεισμού των τυφλών και περιθωριοποίηση τους».
«Οι συσκευές αυτές κάποιες φορές δε λειτουργούν, τους λείπουν εξαρτήματα ή σε άλλες ο ήχος είναι απενεργοποιημένος ή λειτουργούν υποβαθμισμένα στη μια πλευρά του δρόμου. Το λευκό μπαστούνι δεν είναι μαγικό ραβδί, ούτε και αυτοκινούμενο, ώστε να τους οδηγεί στην άλλη πλευρά του δρόμου ή από μόνο του στον προορισμό τους», υπογραμμίζει η Παγκύπρια Οργάνωση Τυφλών.
Τέλος, τονίζει ότι «όλα τα πιο πάνω φαντάζουν ακατανόητα στο κράτος, οι Υπουργοί του οποίου τα άκουσαν πολλές φορές και κατ’ ιδίαν, αλλά εξακολουθούν να μην αντιλαμβάνονται τις διακρίσεις, στις οποίες υπόκεινται οι τυφλοί της Κύπρου».
