Κουράστηκες; Πρόβλημα δικό σου. Και παράτα μας επιτέλους...

«Η πανδημία μάς έχει ξεφύγει. Έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις, δεν το περιμέναμε κατά τη διάρκεια του τρίτου κύματος και πιέζονται αφόρητα τα νοσοκομεία».

Ίσως να είδατε ήδη την είδηση στο politis.com.cy χθες. Τα πιο πάνω, είναι από δήλωση του διευθυντή β' Μονάδων Εντατικής Θεραπείας στο Νοσοκομείο Παπανικολάου της Θεσσαλονίκης, Νίκου Καπραβέλου, ο οποίος συμπλήρωσε ότι στην Ελλάδα πεθαίνουν πλέον τρία άτομα κάθε ώρα από τον κορωνοϊό. «Είναι φρίκη, εικόνες τριτοκοσμικές, ασθενείς να διασωληνώνονται σε απλό θάλαμο», κατέληξε ο γιατρός. 

Και είναι αλήθεια πως κανείς, πριν από πολύ λίγο καιρό, κάτι βδομάδες, δεν φανταζόταν ότι η Ελλάδα θα κατέληγε σ' αυτή την κατάσταση, απάνω που μιλούσαν κιόλας για χαλαρώσεις στη λογική του πότε, παρά του εάν. Μια θέση πολύ παρόμοια με αυτή στην οποία βρισκόμαστε εμείς σήμερα.

Στην Κύπρο έχουμε ένα βασικό πρόβλημα: συζητούμε την πραγματικότητα με όρους που δεν την αφορούν. Λες για παράδειγμα ότι οι γιατροί προειδοποιούν, ακριβώς όπως το είχαν κάνει και στην Ελλάδα, ότι οι ΜΕΘ έχουν φτάσει σε πρωτόγνωρα επίπεδα πληρότητας και ότι από εκεί ο κόσμος θα αρχίσει να πεθαίνει και σου απαντούν, ο καθένας με μία θεωρία για τα μέτρα που πάρθηκαν, αν άργησαν, γιατί ανοίγουν το ένα την ώρα που κλείνουν το άλλο και πάει λέγοντας. Σου λένε επίσης ότι κουράστηκαν.

Είναι στιγμές που απορώ, ειλικρινά. Υπάρχει κάποιος σε αυτή τη χώρα ο οποίος να θεωρεί ότι εμείς, κάποιος από εμάς, στα ΜΜΕ, στη δημόσια υγεία ή κάποιος άλλος/άλλη απολαμβάνει αυτή την κατάσταση; Δηλαδή ότι ξυπνάμε το πρωί και λέμε, τι ωραία η πανδημία, α τους καημένους που κουράστηκαν, εμείς δεν κουραστήκαμε αλλά δεν πρέπει και να το λέμε για να μην νιώθουν άσχημα οι άνθρωποι; Πάμε καλά;

Το εάν κουραστήκαμε δεν είναι δικαιολογία για να συνεχίζει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού να μην παίρνει μέτρα. Ειδικά στη Λεμεσό η κατάσταση είναι σκανδαλώδης και ακόμα χειρότερη είναι, ναι, η ανοχή του κράτους. Όμως, ούτε αυτό δεν είναι απάντηση στο ερώτημα εάν ο καθένας και η καθεμία από εμάς ανταποκρίνεται στην υποχρέωσή του να κάνει ό,τι μπορεί για να προφυλάξει όχι μόνο τον εαυτό του αλλά και τους άλλους. Κυρίως αυτούς. Η αυτοκτονία είναι επιλογή, η δολοφονία όχι. Και δεν αίρονται οι υποχρεώσεις μας από τις παράλληλες συζητήσεις, ούτε από την κούρασή μας.

Όλοι αυτοί που δεν τήρησαν τα μέτρα ή τα τήρησαν πλημμελώς θα πρέπει ναι να γνωρίζουν πως η δική τους συμπεριφορά είναι η κυριότερη αιτία για όσα περιστατικά και θανάτους μετρούμε αλλά ακόμα χειρότερα για όσα θα έρθουν στη συνέχεια. Το σενάριο της Ελλάδας είναι πολύ κοντά, μα πάρα πολύ κοντά.

Και, πέρα από όλο αυτό το ανθρωπιστικό το οποίο μπορεί να μην περνάει κάτω από το πετσί της ανευθυνότητάς τους ούτε και από το μικρό τους μυαλό, διότι μπορεί και οι ίδιοι να είναι θύματα πολύ σύντομα και ανεξαρτήτως ηλικίας, πέρα από αυτό, υπάρχει και το πρακτικό του πράγματος. Απλούστατο επίσης.

Ναι είναι τραγικό το σκάνδαλο των εμβολιασμών στην ΕΕ. Και εάν το λόμπι της οικογένειας της επιτρόπου μας στον εγχώριο Τύπο δεν ήταν τόσο ισχυρό, ολόκληρη η κοινωνία μας θα γνώριζε την έκταση της αποτυχίας της και το τι έχει προκληθεί. 

Όμως, παρ' όλα αυτά, η Κύπρος έχει εμβολιάσει κατά αναλογία πληθυσμού τον ίδιο αριθμό ατόμων με τη Γερμανία και περισσότερα άτομα από τη Γαλλία. Και εάν δεν υπήρχε η υστερία κατά των εμβολίων στον βαθμό που υπάρχει, θα είχαμε εμβολιάσει περισσότερους. Λίγους; Λίγους.

Το σημαντικό είναι να μπορέσουμε να αποφύγουμε καταστάσεις όπως αυτές της Ελλάδας για να μπορέσει να ανοίξει η τουριστική σεζόν. Τι μας νοιάζει η τουριστική σεζόν; Μας νοιάζει διότι πέρα από το γεγονός ότι είναι υποχρέωσή μας να ενδιαφερόμαστε και για τον κόσμο που δουλεύει στην τουριστική βιομηχανία, τον πολύ κόσμο, ο τουρισμός είναι αυτή τη στιγμή η κυριότερη πηγή εισοδήματος για όλους μας. 

Συνεπώς, όχι ρε φίλε, δεν με νοιάζει προσωπικά εάν κουράστηκες. Διότι εάν δεν αντιλαμβάνεσαι ότι όλοι έχουμε κουραστεί και εάν δεν σε νοιάζουν οι άλλοι, τότε δεν με ενδιαφέρει και δεν μας ενδιαφέρει ούτε το τομάρι το δικό σου. Σκάσε και προχώρα.

Ζούμε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης η οποία θα μπορούσε να μην είναι εδώ που είναι σήμερα, σίγουρα. Αλλά είναι. Και όσο και αν με υποχρεώσεις να ακούσω τη μουρμούρα σου, ΔΕΝ θα αλλάξει. Αν δεν προσέξεις, εάν συνεχίσεις να μην προσέχεις, σκοτώνεις κόσμο. Μπορεί και τον εαυτό σου αλλά, ειλικρινά, με αυτά που λες και κάνεις δεν ξέρω εάν θα είσαι απώλεια τελικά.

Γι' αυτό κάποιος ας τους μαζέψει να χαρείτε, πριν να φτάσουμε και εμείς στα της Ελλάδας, διότι δυστυχώς προς εκεί πάμε. Οι γιατροί θα σας το επιβεβαιώσουν. Αν οι εκλογές σας είναι το πρόβλημα, τότε να τις αναβάλετε. Και να κάνετε ό,τι πρέπει για να μην φτάσουμε και εμείς σε τέτοια τραγικά σημεία.

Είναι υποχρέωση όλων σας. Και όλων μας.