Της λύσης πρώην, της πώλησης νυν και της κοροϊδίας αεί, Πρόεδρε

Νίκος Αναστασιάδης. Του πήρε εφτά χρόνια στην προεδρία -από… Πρόεδρος Λύσης ώς Πρόεδρος Πώλησης (διαβατηρίων) και άλλα- αλλά τελικά το κατάφερε και αυτό: εφαρμόζοντας τακτικές Σπύρου Κυπριανού, έφερε την Κύπρο στη θέση που την είχε οδηγήσει ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Ανυπόληπτη διεθνώς και κυρίως έναντι των εταίρων της. Και με το φαντασιακό βέτο στο χέρι. Ταΐζοντας σανό τους αφελείς εδώ.

Αν θα ανέμενε κάποιος μια στοιχειώδη συστολή; Σίγουρα, μετά από αυτό το ρεζιλίκι. Όμως και πάλι, θα ήταν κάποιος ο οποίος δεν θα ήξερε τι εστί Νίκος Αναστασιάδης. Δυστυχώς πλέον, το έχουμε εμπεδώσει όλοι. Έτσι ο Πρόεδρος είχε το θράσος να βγει και να διαφημίσει το τι θεωρεί ότι… κέρδισε στη σύνοδο (!..) έχοντας φέρει τη χώρα σε αντιπαράθεση με τους πάντες, έχοντας συμφωνήσει στα πάντα και έχοντας βάλει το «βέτο» εκεί που έβαλε και την ουρά του προκειμένου να επιστρέψει.

Βεβαίως, οφείλουμε να είμαστε δίκαιοι. Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί -όχι, ούτε καν αυτό…- με τη γελοιότητα του Νικόλα Παπαδόπουλου ο οποίος παρότι -ποιος θα το φανταζόταν ποτέ, ε Νικόλα;- είδε τον Νίκο Αναστασιάδη να μιμείται τον Τάσσο, όχι μόνο δεν ικανοποιήθηκε αλλά βγήκε και τους την είπε κιόλας!

Στο twitter -και πάντα ταπεινά, με εκείνα τα tweets με τη φάτσα του, πώς βάζουν τις ατάκες του Άινσταϊν… έτσι- έγραψε πως αυτά είναι τα αποτελέσματα «της πολιτικής κατευνασμού της Τουρκίας». Το βρήκα και λίγο απρεπές στη μνήμη του πατρός του, ο οποίος είχε γράψει διατριβή στην επιστροφή κουρεμένος από ταξίδια που ξεκινούσαν με το «θα δείξουμε» και «θα κάνουμε» και «πολλά μικρά βέτο» και «μεσαία βέτο», μιξ χωρίς κρεμμύδι.

Διαβάστε περισσότερα στο ΠΟΛΙΤΗΣ PREMIUM