Ο Πρόεδρος και οι υπόλοιποι εκουσίως ξεβρακωμένοι

Διαβάζω το επιχείρημα συνεχώς, στα social media. Γιατί φωνάζουμε, λένε, για το τι γίνεται στις εκκλησίες; Δεν βλέπουμε τι γίνεται στις καφετέριες; Στις υπεραγορές; Στα μεγάλα καταστήματα;

Το θεωρώ αφελές, αν και θα ήμουν άδικος έναντι του ίδιου μου του εαυτού εάν σας έλεγα ότι δεν έχει μια βάση, τουλάχιστον ως προς τις επιχειρήσεις εστίασης. Διότι τα σουπερμάρκετ δεν μπορούν να μην λειτουργούν, όπως και τα καταστήματα αυτές τις μέρες ακόμη περισσότερο, και στο εμπόριο είναι υποχρεωμένοι οι πελάτες να φοράνε τη μάσκα σε κάθε εσωτερικό χώρο.

Από εκεί και πέρα, ας μην υποβιβάζουμε τη νοημοσύνη μας και τη νοημοσύνη των άλλων σε τέτοιο επίπεδο. Διότι, όταν το κάνουμε, όποιος το κάνει, είτε προκαλεί συνειδητά είτε αυθεντικά δεν καταλαβαίνει την απλή λογική του πράγματος και όποιος/όποια δεν καταλαβαίνει κάτι τόσο απλό θα πρέπει να ζήσει και με την παραδοχή ότι είναι ηλίθιος. Τόσο μάλιστα.

Οι υπηρεσίες εστίασης δεν είναι εκκλησίες, όπως και δεν είναι τέτοιες ούτε και οι άλλες επιχειρήσεις οι οποίες ακατανόητα αναγκάστηκαν να κλείσουν, σαν τα γυμναστήρια λ.χ. Και δεν είναι τέτοιες διότι η λειτουργία τους αφορά τον βιοπορισμό χιλιάδων ανθρώπων και όχι τα χόμπι τους ή τα βίτσια τους, εδώ το γλείψιμο του ίδιου κουταλιού για ένα κρουτόν και λίγη κουμανταρία (αν σου κάτσει και ο ιός) τα οποία βρίσκει κανείς και στον μπακάλη του – αν και εγώ προσωπικά παρόλο που δεν βάζω τα κρουτόν στο κρασί, εκείνα που βάζω στις σαλάτες τα φτιάχνω μόνος.

Πέραν τούτου, το επιχείρημα δεν στέκει και για έναν πρόσθετο λόγο αφού με lockdown στις 21:00 παντού το βράδυ χάνεται ούτως ή άλλως. Αλλά, εγώ λέω, για τις καφετέριες εάν έπρεπε ας έκοβαν τα τραπέζια και νωρίτερα για λίγες μέρες. Νοουμένου ότι θα έπαιζε και αλλού. Παίζει; Κάθε άλλο. Αυτό είναι και το ζήτημα.

Οι σκανδαλώδεις εικόνες που μεταδόθηκαν την Κυριακή από το μοναστήρι στην Ορούντα εξόργισαν τον κόσμο, αλλά ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί. 

Διαβάστε περισσότερα στο ΠΟΛΙΤΗΣ PREMIUM