Εχθρός του καλού το… καλύτερό τους (και της διαφθοράς)!

Αηδία, ντροπή, αγανάκτηση. Συναισθήματα που κατέκλυσαν την κυπριακή κοινωνία όταν η διαφθορά διανθίστηκε με ήχο και εικόνα μέσα από ένα καλοδουλεμένο και πολυδάπανο πρότζεκτ μηνών του Αλ Τζαζίρα. Διότι δεν είναι ότι οι Κύπριοι δημοσιογράφοι –και κάνω μια παρένθεση εδώ για την τιμή των όπλων μας– δεν τα έγραφαν για το Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα, δεν αποκάλυπταν, δεν έστελναν τις μέλισσές τους.

[rml_read_more]

Απλώς με το ντοκιμαντέρ φανερώθηκε το μέγεθος της διαφθοράς που η κοινωνία δεν ήθελε να διαβάσει, δεν είχε χρόνο, δεν είχε να διαθέσει το ένα ευρώ για μια εφημερίδα ή αρκείτο να ενημερώνεται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Μαζί με την κοινωνία λοιπόν, και μετά το πρώτο μούδιασμα για να μετρήσουν και να αξιολογήσουν τη ζημιά, ακολούθησαν το ίδιο, υποτίθεται, αηδιασμένοι και οι πολιτικοί μας. Από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στο τελευταίο σε ποσοστά κόμμα της Βουλής. Όλοι μαζί βάλθηκαν να μας πείσουν πως θα το σπάσουν το απόστημα, το οποίο βεβαίως τρέφεται από τους ίδιους. Η δε «μηδενική ανοχή» στρολιάστηκε εκ νέου στον θρόνο των ψευδαισθήσεων του πολιτικού μας συστήματος.

Πόσο διήρκεσε αυτή η ομοβροντία; Τόσο όσο η διάρκεια του ντοκιμαντέρ του Αλ Τζαζίρα; Ύστερα άρχισαν πάλι τα μικροκομματικά, οι αντιπαραθέσεις και οι παρενθέσεις.

Συζητάμε και ασκούμε πίεση για την προώθηση νομοσχεδίων που εκκρεμούν και θυμάται και ο ΠτΔ να εξαγγείλει μέτρα κατά της διαφθοράς (να θυμάται άραγε πως τον Απρίλιο του 2017 το Υπ. Δικαιοσύνης εκπόνησε και εθνική στρατηγική κατά της διαφθοράς; Διαβάστε την, θα σας διασκεδάσει). Επειδή λοιπόν η μνήμη των πολιτών είναι κοντή, υπενθυμίζεται ότι είναι και με τα νομοσχέδια που εξήγγειλε για πάταξη της αναξιοκρατίας, διαφθοράς και διασπάθισης δημόσιου χρήματος η κυβέρνηση Αναστασιάδη που εξελέγη το 2013, πλην όμως αυτά κουλιάζουν μέχρι σήμερα σε επιτροπές όπως η Νομικών, στη Νομική Υπηρεσία, ακόμη και στα αρμόδια υπουργεία.

Ύστερα είναι και τα κόμματα, κυβερνών και αντιπολίτευσης, και η δική τους υποκρισία για να διευθετήσουν τα του οίκου τους.

Όλα στο φως διατείνονται, μα το χέρι τους κλείνει τους διακόπτες. Από την αξιοποίηση της λίστας Γιωρκάτζη κατά τρόπο που να ενισχυθεί η διαφάνεια και η λογοδοσία των πολιτικά εκτεθειμένων προσώπων έφτασαν να συστήσουν –με πρωτεργάτη βεβαίως τον Δ. Συλλούρη– ad hoc επιτροπή για να της δώσουν τέτοιους όρους εντολής που ούτε ο μεγαλύτερος ελεγκτικός οίκος δεν μπορεί να ανταποκριθεί, και με τους οποίους γελάει και το παρδαλό κατσίκι (ήταν που θα είχαν και πόρισμα τέλος Οκτωβρίου).

Είναι από την άλλη απαίτηση του ΔΗΚΟ και του ΑΚΕΛ –και καλά κάνουν– να δοθούν όλα στον γενικό ελεγκτή για το Επενδυτικό Πρόγραμμα αλλά μάλλον θα ξέχασε ο κ. Παπαδόπουλος ότι ο βουλευτής του και πρόεδρος της Επιτροπής Ελέγχου Ζαχαρίας Κουλίας απαίτησε από την Ελεγκτική Υπηρεσία, στο ίδιο πλαίσιο λογοδοσίας, διαφάνειας και ελέγχου οικονομικών πτυχών, να εξετάσει και κατά πόσο είναι συνεπείς νυν και πρώην πρόεδροι Δημοκρατίας και Βουλής, βουλευτές και υπουργοί στις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Είναι από τις 16/9/2019 που διαβιβάστηκαν από την Ελεγκτική Υπηρεσία στα μέλη της επιτροπής ονομαστικά στοιχεία ΠΕΠ (σε απόρρητους φάκελους) με σοβαρά ζητήματα με τον Φόρο και δεν έσπασε μύτη. Μα είναι κατά το δοκούν που αξιοποιούμε τον γενικό ελεγκτή;

Καταληκτικά είναι και το Πόθεν Έσχες. Μία είναι η αλλαγή που επιβάλλεται να γίνει. Να σταματήσουν οι βουλευτές να αυτοελέγχονται. Αντί τούτου εκκρεμούν δεκάδες τροποποιήσεις με τους νομοθέτες αντί να διορθώσουν τα του οίκου τους να θέλουν να ελέγξουν αίφνης όλους τους άλλους. Και όπως πάντα στα πολλά χάνονται και τα λίγα, στην προσπάθεια για το καλύτερο (υποτίθεται), θυσιάζεται και το καλό. Και μετά; Και μετά έρχονται εκλογές και πάλι δεν προλαβαίνουν!