Στη φρίκη των χεριών τους - Μέρος Β'

Υπάρχουν πολλά νοσηρά πράγματα στην Κύπρο. Σε ψηλή θέση στη λίστα, διαχρονικά, δεσπόζει ο νοσηρός συνδικαλισμός του Δημοσίου. 

Πρωταθλητές συνήθως είναι οι οργανώσεις των εκπαιδευτικών, στις οποίες έχω σούρει ουκ ολίγα. Δικαίως πιστεύω ως επί το πλείστον. Ωστόσο, αυτό που έζησα τα τελευταία 24ωρα με κάνει να διερωτώμαι μήπως, τελικά, υπάρχουν και ακόμα χειρότερες νοοτροπίες στο Δημόσιο. Νομίζω πια πως ναι.

Τις προάλλες είχα γράψει ένα άρθρο με τίτλο «Στη φρίκη των χεριών τους». Ένα έντονο άρθρο με έναν εσκεμμένα προκλητικό τίτλο το οποίο κάκιζε την αδιανόητη συμπεριφορά του 25% των γιατρών και του 55% των νοσηλευτών στο Δημόσιο να αρνούνται να εμβολιαστούν.

Θεωρήστε ότι όλα όσα έγραψα τα επαναλαμβάνω και εδώ, σήμερα. Όλα. Με μια μόνο επιφύλαξη και προσθήκη, το γεγονός ότι δεν ξέρουμε όντως πόσα είναι τα αντίστοιχα ποσοστά νοσηλευτών και γιατρών στον ιδιωτικό τομέα. 

Σε μια χώρα όπου η ιατρική μπλέκει τα μπούτια της με τα κόκκαλα και τα λάδια των μουλάδων οι οποίοι άπλωσαν τα πλοκάμια τους παντού πια -και δεν είναι το μοναδικό σύμπτωμα της καθυστέρησης και του Μεσαίωνα της κοινωνίας- θα ήταν όντως άδικο να υπονοήσει κανείς ότι τέτοια βούρλα εντοπίζονται μόνο στο Δημόσιο. 

Αφού το φτιάξαμε αυτό και αφού σας εκφράσω για άλλη μια φορά το σοκ μου από την υστερία την οποία βίωσα από αυτοανακηρυχθέντες και αυτοανακηρυχθείσες μάρτυρες για το καλό του τόπου νοσηλευτές / νοσηλεύτριες κυρίως αλλά και γιατρούς -αφότου με... ξεμπρόστιασε ένας από αυτούς ο οποίος διοχέτευσε την πολυδιαφημισμένη πέρσι… προσφορά του στην πανδημία στην υποψηφιότητά του στις εκλογές!- θα ήθελα να επανέλθω σε όσα οι κύριοι και οι κυρίες αυτές, οι πλείστοι εκ των οποίων δεν διάβασαν καν το κείμενο, έγραψαν.

Κατ’ αρχάς, ΟΧΙ. Δεν είναι δικαίωμα των επαγγελματιών υγείας, τουλάχιστον από καμία λογική και ηθική άποψη, να αρνούνται να εμβολιαστούν -ακόμα και ενάντια στη γρίπη όπως μάθαμε από εκπρόσωπό τους!- διότι δεν φροντίζουν να διαβάσουν πέντε πράγματα από επιστημονικές πηγές, ως… οφείλουν, και να τα ιεραρχήσουν ως σημαντικότερα από τα fake news στο facebook ή τα λάδια και τις «προφητείες» του κάθε διαταραγμένου καλόγερου ο οποίος γίνεται «άγιος» μετά θάνατον για να αρμέγονται τα βούρλα από άλλους πονηρούς παπάδες.

Στο επιχείρημα ότι δεν… επιμορφώνονται από το κράτος (για τα εμβόλια, οι γιατροί μεταξύ άλλων!), το οποίο και ο γιατρός που έσωσε τη χώρα με τις πολλές συνεντεύξεις - νυν υποψήφιος που έλεγα πιο πάνω προέταξε, η απάντηση είναι απλή: Ναι, καλό θα ήταν να υπάρχει περισσότερη ενημέρωση. Προς τον κόσμο όμως. Τον κόσμο ο οποίος περιμένει οι «επαγγελματίες υγείας» να ενδιαφέρονται για τον κλάδο τους, να είναι ενήμεροι και να είναι το καλό παράδειγμα. Τον κόσμο ο οποίος φοβάται να πάει να εμβολιαστεί όταν εκείνοι αρνούνται γιατί έτσι γουστάρουν αλλά το μηνιάτικο τους το χρωστάμε σταθερά!

Αλήθεια, μιας και δεν πρόκειται για μαθήματα πυρηνικής φυσικής αλλά για απλή επεξήγηση σε… επαγγελματίες αυτού που η κυρία Μαρούλλα, η οποία έβγαλε μόνο το δημοτικό, στα 80 της καταλαβαίνει, ότι είναι ασφαλή τα εμβόλια δηλαδή, γιατί δεν το φρόντισαν οι συντεχνίες τους; Μήπως διότι… το 25% και το 55% ήδη πίστευε σε θεωρίες συνωμοσίας και σε διάφορα άλλα και δεν ήθελε; Μάλλον.

Όπως και να έχει, εμάς δεν μας αφορά. Το σημαντικό είναι πως όλες οι έρευνες, και όποιος δεν πιστεύει ας πάει στην επίσημη πηγή, το Κέντρο για την Πρόληψη και τον Έλεγχο των ασθενειών ECDC (www.ecdc.europa.eu), δείχνουν πως τα εμβολιασμένα άτομα έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες ακόμα κι αν εκτεθούν στην COVID-19 να τη μεταδώσουν. Για αυτό εμβολιάζεται άλλωστε ο κόσμος και όχι μόνο για την προσωπική του προστασία, όπως άκουσα από κάποιους «επαγγελματίες» υγείας τις προάλλες και έφριξα.

Διότι, αυτός ο βαθμός άγνοιας είναι εγκληματικός. Και σίγουρα είναι τόσο απαράδεκτος όσο το να περιφέρονται «επαγγελματίες» χωρίς να έχουν εμβολιαστεί μέσα στα νοσοκομεία και ενίοτε να μολύνουν κόσμο. Στο πιο πρόσφατο από τα παραδείγματα στην Κύπρο, ο γιατρός ήταν μεν εμβολιασμένος, όπως έχει πει και ο πισινός διαφόρων από τους «επαγγελματίες» - αρνητές, δεν ήταν όμως εμβολιασμένο μέλος του νοσηλευτικού προσωπικού.

Δεν έχει λοιπόν κανένα δικαίωμα κάποιος που εργάζεται σε νοσοκομείο να θέτει σε κίνδυνο τις ζωές των ασθενών και όσοι καμώνονται ότι δεν καταλαβαίνουν είναι, ναι, αυτό ήταν και που ενόχλησε περισσότερο, ηλίθιοι. Το επαναλαμβάνω. Ηλίθιοι. Εκτός εάν απλώς καταλαβαίνουν και ψεύδονται. Είναι όμως κι αυτό εξίσου σκανδαλώδες.

Δυστυχώς σ’ αυτή τη χώρα ο αριθμός των ανώριμων, των αππωμένων, των πεισματικά ακοινώνητων πολιτών, είναι τραγικά και καταστροφικά υψηλός. Και ο νοσηρός συνδικαλισμός στο Δημόσιο έχει κάνει αυτό το κομμάτι ακόμα χειρότερο, με αποτέλεσμα τα νοσοκομεία και η υγεία να διοικούνται από τους εργαζόμενους, όπως και τα σχολεία και πολλά άλλα, και η πολιτική και κομματική ηγεσία απλώς να τους κάνει αέρα για να μαζεύει ψηφουλάκια.

Εγώ προσωπικά θα συνεχίσω να κακίζω αυτή την αντικοινωνική συμπεριφορά και κάθε άλλη, είτε αρέσω είτε όχι. Νά κι αν με διαβάζουν, νά κι αν δεν... Αυτή είναι η δουλειά μου.

Όποιος και όποια δεν θέλει να εμβολιαστεί δεν έχει καμία θέση σε κανένα νοσοκομείο και όποιος δεν πιστεύει την επιστήμη κακώς την επέλεξε. Όπως έγραψα και προχθές, μπορούν να πάνε σε μοναστήρια, να καθαρίζουν ή να γίνουν καντηλανάφτες/ισσες.

Respect στο 75% των γιατρών και το 45% των νοσηλευτών που τιμούν τη στολή που φοράνε. Οι άλλοι δεν έχουν θέση και το υπουργείο θα έπρεπε να είχε απαλλάξει τα κρατικά νοσηλευτήρια από αυτή τη μεσαιωνική γάγγραινα με άδειες άνευ αποδοχών και επίταξη από τον ιδιωτικό τομέα. Όπως και με αύξηση των αποδοχών των επαγγελματιών υγείας που εργάζονται ως πραγματικοί επαγγελματίες. 

Τα νοσοκομεία δεν είναι μπουρδέλα για να κάνει ο καθένας ό,τι του γουστάρει αναλόγως πεποιθήσεων και ιδεοληψιών. Αρκετά με όλους και όλες τους και με όλα τα άλλα αρρωστημένα παράγωγα του δημοσιοϋπαλληλισμού. Αρκετά όμως. Πραγματικά.