H γνωστή DIY «διπλωματία» με τη σταθερή WTF κατάληξη

Μεγάλο, έως και τεράστιο, μέρος της ευθύνης για το χάλι αυτής της χώρας βαραίνει εμάς. Τα ΜΜΕ. Μην τα ξαναλέμε.

Τη σκηνή με το Νικούδιν και τον άλλον της Τουρκίας την είδατε.

Ο δικός μας, την ώρα που ο Τσαβούσογλου μιλούσε στους δημοσιογράφους και ξεχνώντας πως εκτός από τρελό νιάτο και χαϊδεμένο τυγχάνει να είναι και υπουργός Εξωτερικών, διέκοψε τον ομόλογό του και με έναν εξίσου -ας τον πούμε απλώς μη διπλωματικό αντί στερούμενο αγωγής τρόπο- είπε στους δημοσιογράφους, να μην τον πιστεύουν. Αστείο τάχα.

Επιτρέψτε μου την παρένθεση: Επειδή, όπως έλεγα και εχθές -ας όψονται οι αιμομιξίες των περασμένων αιώνων στο νησί μας- ο αριθμός των ανθρώπων που δεν τους βοηθά ο εγκέφαλός τους είναι εφιαλτικά υψηλός κατ’ αναλογίαν, το βλέπετε στο καθετί γύρω μας και το θέμα είναι νοητικό, θα πρέπει να εξηγήσω (και) το βασικό.

Όχι, δεν μου είναι -ξέρω ‘γω- συμπαθής ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας. Tο θέμα δεν αφορά εκείνον, άλλωστε, τον δικό μας είναι που αφορά. Και το εάν εμείς, θέλουμε υπουργό Εξωτερικών σοβαρό ο οποίος να μην καταλήγει σε κακοτοπιές για εσωτερική κατανάλωση ως προτεζέ των όποιων… Γουλανδρήδων wannabe στα ΜΜΕ και των όποιων άλλων, για να χτίζει τις φιλοδοξίες του για παρακάτω.

Αλλά να κάνει τη δουλειά του, όπως πρέπει.

Αρκεί να σκεφτούμε το αντίστροφο σενάριο: ο Νίκος Χριστοδουλίδης μιλά σε Κύπριους και ξένους δημοσιογράφους στην έδρα του ΟΗΕ, περνά ο Τσαβούσογλου, τον διακόπτει και λέει στους δημοσιογράφους να μην τον πιστεύουν. Ότι, δηλαδή, είναι ψεύτης.

Σκεφτήκατε τι θα γινόταν εδώ;

«Απίστευτη πρόκληση Τσαβούσογλου!», θα έγραφε ο «Φ», ο οποίος ερμήνευσε ως… προέλαση του κατοχικού στρατού την πέργκολα στη Λήδρας τις προάλλες, πάνω από τα ψευδοπαγκάκια που προϋπήρχαν, τους ψευδοανθώνες που προϋπήρχαν και τις ψευδοπινακίδες που προϋπήρχαν. Σχιζοφρένεια κανονικά. Το έλα να δεις θα γινόταν!

Αλλά επειδή τη μαλ… την έκανε ο δικός μας, είναι και πολύ μάγκας, περίπου. Και το θέμα, κατά τα πλείστα ΜΜΕ, είναι πως δεν του έδωσε το χέρι του λέει ο Τσαβούσογλου! Εμένα εάν μου έκανε αυτό το πράγμα και με έλεγε ψεύτη, όχι μόνο δεν θα του το έδινα, θα του το γύριζα κιόλας. Αλλά είπαμε, είναι δικός μας. Είναι... εξυπνάδα!

Κι αν νομίζετε ότι το υπονοούμενο με το οποίο ξεκίνησα τη στήλη αφορά το πιο πάνω μόνο ή έστω κυρίως το πιο πάνω, όχι.. Περισσότερο, το επίπεδο των πλείστων ΜΜΕ είναι που αφορά. Διότι η ανοησία Χριστοδουλίδη πέρα από την κάκιστη εντύπωση την οποία προκαλεί μια τέτοια κίνηση από έναν ΥΠΕΞ σε όλους (σ.σ. εξαιρουμένων των «κληρονόμων» των αιμομικτικών γονιδίων που λέγαμε προηγουμένως) έλαβε την πολύ άβολη για το Νικούδιν απάντηση ότι στην παρουσία του ήταν που ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είχε βολιδοσκοπήσει την Άγκυρα για διχοτομική στην ουσία λύση.

Εδώ είναι και το ατόπημα των ΜΜΕ. Πολλών εξ αυτών. Διότι επέλεξαν όπως πάντα, να λειτουργήσουν ως αντηχεία της γραμμής του Προεδρικού: Προσπερνάμε το όλο ζήτημα και μένουμε σε ένα τυπικό πράγμα το οποίο όμως μπορεί να πουλήσει.

Το χέρι, λέει, που του δεν έδωσε!

Το θέμα, όμως, είναι πως, η απάντηση Τσαβούσογλου δεν πρέπει με τίποτα να υποβαθμίζεται -πόσω μάλλον να εξαφανίζεται- ακόμα κι αν τα συγκεκριμένα ΜΜΕ επέλεξαν να λειτουργήσουν ως σφουγγαρίστρες -φλόκκοι, αν το προτιμάτε- παρά ως ΜΜΕ. Σκουπίζοντας επιδέξια και έμπειρα γύρω από τον ΥΠΕΞ μας και την γκάφα του.

Η οποία, να μην ξεχνιόμαστε, έγινε δέκα μέρες μετά το σχόλιο του Τσαβούσογλου στη συνέντευξή του στην «Καθημερινή», το οποίο είχε πατήσει άσχημα το fragile ego του δικού μας λέγοντας: «Για αυτόν τον λόγο ο υπουργός Εξωτερικών… ποιο είναι το όνομά του;». Για να του απαντήσει ο συνάδελφος Νίκος Στέλγιας, «Νίκος Χριστοδουλίδης» και να επανέλθει ο άλλος: «Ο Νίκος. Να μην υπερβεί τα όρια. Αν και του έχω συμπάθεια, είναι καλό παιδί».

Δεν πρέπει, λοιπόν, να μας διαφεύγει και η ουσία της απάντησης Τσαβούσογλου στη Νέα Υόρκη. Και δεν πρέπει να μας διαφεύγει (σ.σ. πάλι σόρι, αλλά είναι και οι αιμομιξίες που λέγαμε) όχι διότι αγαπάμε τον Τσαβούσογλου, όχι! Κακό παιδί ο Τσαβούσογλου. Και μουστάκα σαν μπακάλης 60s, ΟΚ;

Έτσι. Δεν πρέπει να την προσπεράσουμε, διότι δεν είναι η μοναδική ένδειξη για το τι πραγματικά λέει ο Πρόεδρος. Κάθε άλλο. Δεν τα λέει μόνο στην Τουρκία, έχει βολιδοσκοπήσει και την άλλη πλευρά και την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλους. Ακόμα κι αν δεν θέλουμε να πάμε και στην «Αποκεντρωμένη» και σε όλα όσα ο ίδιος έχει πει δημόσια! Εδώ ο κόσμος το ‘χει τούμπανο.

Και το Νικούδιν νομίζει ότι με τέτοιες ανοησίες θα στριμώξει την Άγκυρα και θα την εκθέσει για το θέμα της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, την οποία τάχα διακαώς επιθυμεί και εκείνος αλλά και ο Πρόεδρός του.

Όμως, εκτέθηκε ο ίδιος και το ΥΠΕΞ και εξέθεσε τη χώρα. Είμαστε για να μας κλαίνε οι ρέγγες. Απλά.

Υστερόγραφο: Μεταξύ πολλών άλλων, την εποχή που η Τουρκία «μπλόφαρε» για την ΑΟΖ μας, το Νικούδιν κόμπαζε από τηλεοράσεως ότι δεν θα έβρισκε τρυπάνι. Πώς δεν θα προχωρούσαν στο Βαρώσι; Έτσι! Όταν βρήκε και του το υπενθύμισε ο Κημήτρης στον αέρα είπε το αμίμητο: Μα εμείς είπαμε ότι δεν θα βρει να ενοικιάσει, όχι ότι δεν θα βρει να αγοράσει. Και οι τύχες μας είναι στα χέρια τους, ναι!