Όταν ο Blackίδης έδιωξε τον Μεβλούτ!

Με ρωτούσε πριν από λίγο κι ένας φίλος τι νομίζω, λέει, για τις συνομιλίες στο Βερολίνο. Δεν θέλω να τους στεναχωρώ μέρες που είναι αλλά…

Του απάντησα με ένα παράδειγμα βγαλμένο μέσα από τη ζωή, όπως λέμε. Και του είπα ότι η λύση (του #CyProb) είναι σαν ένα ειδύλλιο - του παρελθόντος έστω.

Ένα ειδύλλιο, όπου το ένα μέρος εξαρτάται οικονομικά και άλλως πως από μια οικογένεια full διαταραγμένη, το δε άλλο μέρος εξαρτάται από μια στριμμένη πεθερά (και τον παραδόπιστο αδελφό της), οι οποίοι είδαν πως οικονομικά της συμφέρει καλύτερα και ανύπαντρο να μείνει το παιδί, οπότε προσπαθεί να πείσει το σύμπαν ότι δεν θα πετύχει ο γάμος.

Τη ρωτούν απλά και ξινίζει. Πριν ακούσει την ερώτηση. Έτσι που ξεκούτιανε τώρα ο δικός μας και από το πολύ μέτρημα -των επιτυχιών της επταετίας- (ξ)έχασε και το χιούμορ του, δεν σας θυμίζει εκείνες ακριβώς τις… πλουσίες φαρμακομύτες των ταινιών;

Ευτυχώς, να λέμε, πάντως. Ευτυχώς, που ήρθαν κάτι μέρες πριν οι συνομιλίες. Αλλιώς, τώρα με το Black Friday; Τον είχα άξιο να τα παρατήσει όπως έκανε τότε που σηκώθηκε και πήγε στην Ινδία να φέρει -τάχα- παραγωγές του Bollywood. Θυμάστε ρεζιλίκια;

Δεν θα με ξάφνιαζε, λοιπόν, να τα παρατούσε, να έπαιρνε ένα από τα αεροπλάνα του φίλου του -με τη χαμένη «σύμβαση»- να μας έλεγε ένα «σόρι, είναι Black Friday!» και να πήγαινε σε καμιά Γκάνα ή καμιά Νιγηρία να ψάξει για νέους συμπατριώτες μας. Για επενδύσεις, λέω!

Κι ας αλλάξουμε θέμα, παραμένοντας σε κάτι… black. To ότι ο ευρωβουλευτής του ΔΗΚΟ Κώστας Μαυρίδης δεν είναι και ό,τι πιο άψε-σβήσε έχουμε στείλει -και εδώ, ξαναστείλει- στο Ευρωκοινοβούλιο, είναι νομίζω ένα γεγονός αναντίλεκτο, δεδομένων των συμπερασμάτων στα οποία καταλήγει σε μόνιμη βάση.

Κορυφαίο εκείνο με την Άννα Ανδρέου του ΡΙΚ, η οποία, λέει, δεν μπορούσε να ήταν Κύπρια και να μην τη συνελάμβανε ο Ερντογάν, όταν έχει βάλει τόσους και τόσους δημοσιογράφους στη φυλακή. Τούρκους ή τουρκικής καταγωγής. Γκιουλενικούς και Κεμαλιστές.

Δεν ειρωνεύομαι έτσι; Από μικρό με έμαθαν σπίτι μου ότι δεν κοροϊδεύουμε αυτά τα πράγματα. Κάποιο λόγο έχει η φύση που έφτιαξε τον καθένα και την καθεμία μας, όπως μας έφτιαξε, έλεγε πάντα η γιαγιά μου. Το βάζω απλώς για να εξηγήσω.

Ο κ. Μαυρίδης αρθρογραφεί μονίμως στα ΜΜΕ. Χαίρομαι πάντα να λαμβάνω τα e-mail του και σεβόμενος αυτό που σας έλεγα πιο πάνω, θα αρκεστώ να σας πω ότι μου είναι… ευχάριστη η ανάγνωση των κειμένων του. Δεν τα χάνω!

Χθες, λοιπόν, μας έστειλε το νέο του δημιούργημα με τίτλο: «Η κραυγή του Σενέρ Ελτζίλ δεν έφτασε στη Λευκωσία». Όσοι δεν θυμάστε τον Σενέρ Ελτζίλ, είναι ο γενναίος εκείνος -βραβευμένος και ως Ευρωπαίος Πολίτης της Χρονιάς 2016- Τουρκοκύπριος εκπαιδευτικός.

Για τον οποίο, όταν είχε εκλεγεί ως εκπρόσωπος της Κύπρου στον Οργανισμό Συντεχνιών Ευρωπαίων Εκπαιδευτικών (ETUCE), οι γκράντε πατριώτες του Κέντρου και όχι μόνο είχαν λυσσάξει γιατί μας… άρπαξε όπως έλεγαν την εκπροσώπηση και ερχόταν το τέλος του κόσμου. Ούτε ο χώρος δεν είναι πολύ… σπίρτο στις εκτιμήσεις του, είναι γεγονός.

Όπως και να έχει, σήμερα όλοι αυτοί λένε ότι αγαπούν τον Σενέρ, όσο μπορούν βέβαια δεδομένης και της καταγωγής του. Το παλεύουν, πάντως, είναι γεγονός. Μπορεί να τους φέρνει μια ναυτία -και δύο- το σύνοικο, αλλά σε κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις τα πάνε καλύτερα.

Ο Σενέρ Ελτζίλ, λοιπόν, μίλησε σε μία εκδήλωση που διοργάνωσε ο ευρωβουλευτής μας. Μιας και παίζουμε σήμερα με το Black Friday και το black, γενικώς, ας τον πούμε χαριτολογώντας… Blackίδης. Και ο τελευταίος, αρθρογράφησε προσπαθώντας να κάνει αυτό που πάντοτε κάνει. Ως γνήσιος ΔΗΚΟϊκός και ευρύτερα.

Να δείξει ποιος τον έχει μικρότερό του τον πατριωτισμό -εδώ «η Λευκωσία»- και να μας εξηγήσει πόσο σημαντική θεωρεί ο ίδιος τη δράση του εκεί.

Για αυτό και το άρθρο του το έκλεισε με το ακόλουθο: «Παρεμπιπτόντως, μερικές ώρες πριν την εκδήλωση, συναντήθηκαν ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και ο Τούρκος ΥΠΕΞ Τσαβούσογλου, με τον τελευταίο να διαμαρτύρεται έντονα για τη διοργάνωση τέτοιων εκδηλώσεων, αλλά δεν υπήρξε ανταπόκριση και αποχώρησε, ακυρώνοντας άλλες προγραμματισμένες συναντήσεις στο Ευρωκοινοβούλιο».

Κάποιος, μάλλον, θα του έκανε πλάκα, αν και αυτό δεν είναι λόγος για να είναι αδιάβαστος. Διότι το επεισόδιο και η ακύρωση από τον Τσαβούσογλου δεν είχε βέβαια να κάνει με την… εκδήλωση Μαυρίδη για την οποία -μη σας πω και για τον οποίο- ιδέα δεν νομίζω να είχε ή να απέκτησε ο Τούρκος ΥΠΕΞ! Θα ήταν αστείο.

Υπάρχει εκτενής ειδησεογραφία για την αντίδραση του Τσαβούσογλου και για το τι την προκάλεσε. Επί του προκειμένου, οι δηλώσεις Σασόλι για τη Συρία και ο συναφής ισχυρισμός του Τσαβούσογλου ότι, στη συνάντησή του με τον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, ο κ. Σασόλι δεν του ήγειρε το θέμα αυτό και επέλεξε να το πει, λέει, μετά.

«Το να ενημερώνει […] ότι συζήτησε μαζί μου θέματα, τα οποία δεν τόλμησε να αναφέρει καν σε εμένα, είναι ένα νέο παράδειγμα της ανειλικρινούς και υποκριτικής στάσης της ΕΕ. Ντρέπομαι που ένα άτομο, το οποίο εκπροσωπεί τους λαούς της Ευρώπης, δημοσιοποιεί διαστρεβλώνοντας το περιεχόμενο της συνάντησης που πραγματοποιήθηκε σε έναν ευρωπαϊκό θεσμό», έγραψε ο Τούρκος ΥΠΕΞ στο twitter.

Πάμε να ξαναχαρούμε τον δικό μας;

«Παρεμπιπτόντως, μερικές ώρες πριν την εκδήλωση, συναντήθηκαν ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και ο Τούρκος ΥΠΕΞ Τσαβούσογλου, με τον τελευταίο να διαμαρτύρεται έντονα για τη διοργάνωση τέτοιων εκδηλώσεων, αλλά δεν υπήρξε ανταπόκριση και αποχώρησε, ακυρώνοντας άλλες προγραμματισμένες συναντήσεις στο Ευρωκοινοβούλιο».

Δεν τα περιπαίζουμε αυτά, όχι! Μπορούμε, όμως, να τα απολαμβάνουμε όμορφα και διακριτικά.

Ακόμα και το self-importance του κ. Blackίδη.

Στο κάτω-κάτω, πάλι καλά να λέμε και εδώ. Σκεφτήκατε αντί πολιτικός να νόμιζε λ.χ. ότι μπορεί να τραγουδά;