Να μείνετε, Πρόεδρε. Για τιμωρία δική μας αλλά και δική σας

Για το «πάθος του ΑΚΕΛ για απομάκρυνσή» του, μίλησε χθες ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Δεν ξέρω πόσο απελπισμένος είναι πλέον αλλά… έχει δίκαιο. Υπάρχει ένα πάθος από πλευράς του ΑΚΕΛ, όπως υπήρχε και από πλευράς του ΔΗΣΥ από την αρχή κιόλας των ημερών του ΑΚΕΛ, με εξαίρεση το Κυπριακό, κάτι που έκανε και το ΑΚΕΛ όσο ο Πρόεδρος ενέπαιζε εκείνους, εμάς και τη διεθνή κοινότητα ό,τι ήθελε λύση.

Ωστόσο, η πονηρία του πράγματος εδώ, έγκειται σε μερικά πολύ ενδιαφέροντα σημεία, τα οποία ο Πρόεδρος προσπαθεί να καλύψει -πολύ άτσαλα θα έλεγα- επικεντρώνοντας στο ΑΚΕΛ.

Πρώτον, οι κατηγορίες που του προσάπτει το ΑΚΕΛ, αφορούν ένα θέμα το οποίο έχει εκθέσει, εξ αιτίας των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του κυρίου Αναστασιάδη, τη χώρα μας διεθνώς και επί της ουσίας του οποίου ακόμα ΔΕΝ απάντησε ο Πρόεδρος.

Προ της αποκάλυψης και των στοιχείων, το «πρώην» γραφείο του και η κυβέρνηση μιλούσαν για «λιβελλογραφήματα». Το γραφείο τολμούσε δε να απειλεί δημόσια τα (δύο) ΜΜΕ που ασχολήθηκαν.

Όταν αποκαλύφθηκαν και τα στοιχεία, το μεν γραφείο… αποτάθηκε, τάχα, στη ΜΟΚΑΣ για να μάθουμε μετά ότι είχε αποταθεί η ΜΟΚΑΣ στο ίδιο προηγουμένως (!...), ο Εκπρόσωπος πήρε αποστάσεις από το γραφείο και ο Πρόεδρος συνέχισε να μην απαντά. Όλα αυτά, για τα στοιχεία τα οποία ο OCCRP είχε προκληθεί να δώσει. Και έδωσε.

Δεύτερον, η υπόθεση δεν αφορά... το ΑΚΕΛ. Πέρα από το θέμα που προκύπτει από μόνο του και το οποίο δεν είναι θέμα παραβίασης - τότε τουλάχιστον- της νομοθεσίας, αλλά η σοβαρότερη κηλίδα στην πολιτική ηθική του τόπου από την υπόθεση Μιλόσεβιτς, το ζήτημα εγείρουν -και πολύ ορθώς το εγείρουν- και άλλες πολιτικές δυνάμεις χωρίς το πάθος του ΑΚΕΛ. Το οποίο δεν αφορά και κανέναν άλλον πέραν του ΑΚΕΛ. Έτσι;

Σ’ αυτούς γιατί δεν απαντά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Και επίσης, ακόμα και εάν κάποιος δεχθεί απόλυτα τα περί πάθους, όταν κάποιος έχει πάθος και ερωτά για πράγματα για τα οποία ερωτούν και άλλοι, τον Πρόεδρο της χώρας, χωρίς εκείνος, παρά και την παράθεση αποδείξεων πλέον (που ο ίδιος ζήτησε!), να απαντά, ο παθιασμένος χάνει το δικαίωμα της υποβολής ερωτήσεων;

Ας πούμε, χάριν συζητήσεως διότι δεν θα συμμεριστώ φυσικά ένα τέτοιο έλλειμμα, ότι το χάνει. Οι υπόλοιποι; Το χάνουν και αυτοί;

Με την ίδια λογική τότε, ο κύριος Αναστασιάδης δεν θα πρέπει να απαντά -και να θεωρεί όχι μόνο δικαίωμα αλλά και… δικαίωσή του, μάλλον- ούτε στα ερωτήματα των… άταχτων ΜΜΕ. Των ΜΜΕ τα οποία, σε αντίθεση με τους σφουγγοκωλάριους του Προεδρικού -διαχρονικούς αλλά και νεοφανείς- οι οποίοι όλα τα σφάζουν και όλα τα μαχαιρώνουν αλλά αυτό το θέμα το προσπερνούν δύο βδομάδες τώρα σε επίπεδο αρθρογραφίας, τουλάχιστον, επιμένουν να ζητούν απαντήσεις.

Ως άλλος Τραμπ, μπορεί να θεωρήσει πως όποιο ΜΜΕ τον εγκαλεί ή έστω απλώς του ζητά να απαντήσει στα αυτονόητα και να μην δουλεύει τον κόσμο αντί αυτού, είναι εχθρικό -παρ’ ότι όλοι λέμε πως το θέμα δεν είναι νομικό και τονίζουμε και το τεκμήριο της αθωότητας- και έτσι δεν θα του απαντά. Πάμε καλά;

Ας το πούμε για άλλη μια φορά, λοιπόν: Υπάρχει ένα τεράστιο ζήτημα το οποίο προκύπτει από το γεγονός ότι ο κ. Αναστασιάδης όχι μόνο ήταν συνέταιρος σε μία από τις εταιρείες αυτές αλλά επέμεινε για να δοθεί στον κ. Αμπράμοφ -πελάτη του- η κυπριακή υπηκοότητα και από εκεί ξεκινούν όλα τα άλλα. Με κάποια να συνεχίζονται και μετά την εκλογή του στην προεδρία.

Εάν ο Πρόεδρος νομίζει πως ο κόσμος είναι τόσο ηλίθιος -πέρα από κάποια αρνιά στο δικό το μαντρί, κάποια μόνο- ώστε να χάψει πως αυτή η ιστορία που μας διασύρει διεθνώς είναι… ένα θέμα του πάθους του ΑΚΕΛ, τότε νομίζω πως έχει πρόβλημα.

Σοβαρό πρόβλημα. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση που νομίζει ότι η διερεύνηση από την ΜΟΚΑΣ -η οποία θα πει πως δεν διαπράχθηκε παρανομία- ειδικά με τη νομοθεσία τότε, θα πείσει τον κόσμο ότι δεν τίθεται θέμα, έστω κι αν πλέον, αποδεδειγμένα το όνομά του συνδέεται με ένα κύκλωμα στο οποίο αποδίδεται ξέπλυμα βρόμικου χρήματος -πάνω από τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ- και ο ίδιος δεν δίνει καν απαντήσεις γι’ αυτό!

Εάν νομίζει πως ο κόσμος είναι πια τόσο βλάκας, που -ναι- είμαστε για να τον ανεχόμαστε να μας εμπαίζει έτσι, αλλά έχουμε και εμείς τα όριά μας, τότε το πρόβλημά του είναι ακόμη μεγαλύτερο.

Και επειδή ο Νίκος Αναστασιάδης είναι ένας πάρα πολύ έξυπνος άνθρωπος, το μοναδικό συμπέρασμα που μπορώ να βγάλω εγώ είναι ότι είναι δεν έχει την ελάχιστη εκτίμηση και σεβασμό στον κόσμο που τον έχει εκεί και τον πληρώνει. Για αυτό και προσβάλλει τόσο βάναυσα τη νοημοσύνη του.

Κοντολογίς, Πρόεδρε, και εγώ και η τεράστια πλειονότητα του κόσμου πιστέψτε με, δεκάρα δεν δίνουμε για τα θέματα που έχει το ΑΚΕΛ μαζί σας ή με τον οποιονδήποτε. Το θέμα μας είναι με ’σας. Και με την προκλητική στάση σας έναντι των πολιτών σας. Και οι πολίτες αυτοί δεν χρειάζονται κανένα ΑΚΕΛ για να σας πουν αυτό που θα έπρεπε ήδη να φτάνει στα αυτιά σας: ότι είστε δυστυχώς έκπτωτος στη συνείδηση του κόσμου.

Εάν νομίζετε πως και το δικό τους πρόβλημα, το πρόβλημα όλων εμάς των υπολοίπων, είναι το εάν θα εξαντλήσετε ή όχι τη θητεία σας, όπως ψελλίσατε χθες, κάνετε λάθος.

Τα προβλήματά μας είναι αυτά που δεν βλέπετε και με τα οποία δεν ασχολείστε ούτε εσείς ούτε και η οικογένειά σας, ούτε και οι προσκυνητές σας στα ΜΜΕ. Το πρόβλημά μας είναι ότι δεν σας νοιάζει και πως αυτό φωνάζει πια.

Εξαντλήστε, λοιπόν, τη θητεία σας. Ως αυτό που έχετε καταντήσει. Εγώ νομίζω πως αυτή θα είναι η μεγαλύτερη τιμωρία σας για μια πολιτική πορεία η οποία βασίστηκε στα ψέματα, στην υποκρισία και στο δούλεμα όλων μας, με τη σειρά.

Και ελπίζω να μην σας δω να… απομακρύνεστε ή να σας απομακρύνουν. Θέλω να είστε εδώ για να βλέπουμε εμείς το κατάντημά σας, αφού δεν το βλέπετε εσείς. Με την ελπίδα πως κάποτε θα καταλάβετε ότι οι πολιτικοί δεν παίρνουν μαζί τους τις… δουλειές τους αλλά την υστεροφημία τους. Και τη δική σας την έχετε κάνει κουρέλι.

Απλά, λιγάκι, αν μπορείτε σεβαστείτε μας. Τόσο που σας ανεχτήκαμε εμείς; Δεν ζητάμε νομίζω και πολλά.