Ο χάρτης... ο χάρτης και εμείς

Είναι σχεδόν μεσημέρι και παρακολουθώ, όπως και άλλοι –σχετικά ξάγρυπνος– το θρίλερ των αμερικανικών εκλογών. 

Στο λάπτοπ μου, αυτή τη στιγμή, κοιτάζω την κεντρική σελίδα των New York Times μιας από τις εφημερίδες και τα περιοδικά στα οποία είμαι πλέον συνδρομητής, ζώντας από πρώτο χέρι την ανάγκη επιβίωσης των ΜΜΕ και της δημοσιογραφίας σε καιρούς δύσκολους, στους οποίους άλλωστε βασίζεται και η λογική του κειμένου αυτού.

Μπροστά μου, λοιπόν, είναι ένας χάρτης. Όσες και όσοι παρακολουθείτε τις εκλογές στις ΗΠΑ θα τον αναγνωρίσετε εύκολα, από τα χρώματά του: κόκκινο, μπλε και γκρίζο. Κόκκινο για τις πολιτείες που κέρδισε ο Τραμπ, μπλε για αυτές που πήρε ο Μπάιντεν και γκρίζο για τις άλλες, τις πολιτείες οι οποίες όπως όλα δείχνουν θα κρατήσουν την αγωνία στα ύψη τα επόμενα 24ωρα.

Λίγο πιο κάτω, βρίσκω έναν άλλον χάρτη. US Hotspots. Μοιάζει εκπληκτικά με τον πάνω. Τα κόκκινα είναι και εδώ σχεδόν τα ίδια, ολόκληρο το κεντρικό τμήμα των ΗΠΑ ενώ οι ανατολικές και οι δυτικές πολιτείες είναι στο κίτρινο, ενίοτε το πορτοκαλί. Είναι ο χάρτης με βάση τα κρούσματα της Covid-19.

Από τα 47 εκατομμύρια κρούσματα παγκοσμίως, οι ΗΠΑ καταγράφουν ακριβώς το 1/5 ή 20% του συνολικού αριθμού. Είναι φυσικά η πρώτη χώρα σε κρούσματα, εννοείται η πρώτη και σε νεκρούς, γύρω στις 230.000 άτομα, μέχρι στιγμής.

Η δε δεύτερη στον κατάλογο, Ινδία, με τον τετραπλάσιο πληθυσμό των ΗΠΑ (1,3 δισεκατομμύρια) και χωρίς βασικές υποδομές για να αντιμετωπίσει την πανδημία, είναι στα 8 εκατομμύρια κρούσματα.

Δεν μπορεί και δεν πρέπει κανείς να συγκρίνει ανόμοια πράγματα και ούτε εγώ θα το κάνω. Δεν χρειάζεται άλλωστε. Εάν περιοριστεί κανείς στα γεγονότα και μόνο μπορεί να βγάλει πολλά συμπεράσματα τα οποία δεν εξηγούν την κατάληξη απαραίτητα αλλά ενίοτε κατατοπίζουν για την αφετηρία των πραγμάτων.

Διαβάστε περισσότερα στο ΠΟΛΙΤΗΣ PREMIUM