Μα ποιο φιάσκο των εμβολίων; Η επίτροπος της Μπανανίας πετά!

Το κείμενο αυτό γράφτηκε μερικές ώρες πριν οι ηγέτες των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης συζητήσουν σε τηλεδιάσκεψη το ζήτημα της πανδημίας και ειδικότερα το θέμα της διάθεσης -και της διαθεσιμότητας- των εμβολίων στα κράτη της ΕΕ. Το φιάσκο της διάθεσης και της διαθεσιμότητας, καλύτερα.

Τα διεθνή ΜΜΕ περιγράφουν ήδη με σαφήνεια το εξαιρετικά βαρύ κλίμα στις Βρυξέλλες καθώς, όπως σημειώνει λ.χ. το Politico, οι ηγέτες των κρατών μελών «βρίσκονται υπό φοβερή πίεση για να επιδείξουν πρόοδο στον χειρισμό της πανδημίας και πολλοί, στρέφονται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για απαντήσεις».

Ωστόσο, συνεχίζει το σάιτ «οι Βρυξέλλες δεν έχουν να αναφέρουν καμία μεγάλη πρόοδο, σύμφωνα με υψηλόβαθμους αξιωματούχους και διπλωμάτες». 

Είπα σήμερα να βάλω και μια από τις πηγές διότι στο παράλληλο σύμπαν των διαπλεκόμενων συμφερόντων του κυπριακού Τύπου -οικονομικών, πολιτικών, ενίοτε και… ρομαντικών- όσοι που επιλέγουμε να μην παραπληροφορούμε τον κόσμο και να μην κάνουμε τη νύχτα-μέρα σχετικά με τις τραγικές επιδόσεις της Κομισιόν σε αυτή της τη σύνθεση και ειδικά τις επιδόσεις της επιτρόπου που στείλαμε εμείς εκεί, γινόμαστε μονίμως στόχος των θαυμαστών της στον Τύπο αλλά και όσων εργολαβικά προωθούν άλλες δουλειές, άλλων.

Το ζήτημα δεν είναι βέβαια η συμπαθής κατά τα άλλα επίτροπος, είναι η ουσία. Και η ουσία είναι πως η ΕΕ παραμένει ουραγός στους εμβολιασμούς, την ώρα μάλιστα που επικίνδυνες μεταλλάξεις του ιού εξαπλώνονται στην Ευρώπη και την ώρα που χώρες βρίσκονται αντιμέτωπες με διαδικασίες τιμωρητικού χαρακτήρα από τις Βρυξέλλες διότι, μη έχοντας άλλη επιλογή, επιβάλλουν περιορισμούς στα σύνορά τους, πέραν των συστάσεων της Κομισιόν.

Είναι αλήθεια πως μερικές από αυτές, προσπαθούν μέσω των μέτρων αυτών να καλύψουν αποτυχημένες προσεγγίσεις και τακτικές, μέσω των οποίων ήλπιζαν να επιτύχουν τη διαβόητη ανοσία της αγέλης αλλά, τελικά, πέτυχαν να οδηγήσουν χιλιάδες από τους πολίτες τους στον «άλλο κόσμο». 

Ωστόσο, πέρα από αυτά τα δύο-τρία παραδείγματα οι υπόλοιπες χώρες ακολούθησαν ευλαβικά τις συστάσεις της Κομισιόν και το γενικότερο ρεύμα της αντιμετώπισης της πανδημίας, με τα μέτρα όπως τα ζήσαμε και τα ζούμε εμείς. 

Με τις οικονομίες τους να βρίσκονται ενίοτε στα πρόθυρα κατάρρευσης, χωρίς βέβαια να υπήρχε άλλη οδός, αλλά και την οργή του κόσμου και των εθνικών κυβερνήσεων να μεγαλώνει καθώς παρακολουθούν την ΕΕ να έχει μείνει τραγικά πίσω στους εμβολιασμούς, την ώρα που όλοι νόμιζαν ότι θα βρισκόταν μπροστά από όλους.

Η εικόνα είναι κάτι περισσότερο από απογοητευτική. Είναι τραγική. Σε κοινοτικό δε επίπεδο, όσο και εάν η Κομισιόν επιμένει -χωρίς να πείθει ιδιαίτερα- πως ο στόχος του εμβολιασμού των 2/3 του πληθυσμού της ΕΕ ώς το φθινόπωρο δεν έχει αλλάξει και είναι εφικτός, η σκληρή πραγματικότητα σε πολλά κράτη τα οποία ήδη σαρώνονται από το δεύτερο κύμα, άλλα καταμαρτυρεί.

Εάν η καταστροφή των εμβολίων όπως την ονόμασαν ευρωπαϊκά ΜΜΕ είχε αποφευχθεί και μπορούσε σίγουρα να αποφευχθεί όπως αποφεύχθηκε αλλού, οι οικονομίες θα μπορούσαν να προσδοκούν σε μια σταθερότητα η οποία δεν αλλάζει πλήρως την κατάσταση, αλλά τουλάχιστον σώζει ζωές και δεν οδηγεί σε σπασμωδικές κινήσεις πανικού με το κλείσιμο συνόρων και άλλες, καταστροφικές για την οικονομία της κάθε χώρας, λύσεις, χώρια οι συνέπειες σε κοινοτικό επίπεδο.

Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν και η Ευρώπη σιγοβράζει, ο Κύπριος πολίτης τρώει νυχθημερόν πολιτικό κουτόχορτο το οποίο του ρίχνουν με τη σέσουλα τα συμφέροντα όχι μόνο της κυβέρνησης αλλά και διαφόρων άλλων, προκειμένου να μην μάθει ή να μην πιστέψει ποτέ το μπάχαλο και της δικής μας επιτρόπου, της αρμόδιας για την πανδημία. Και στην εσχάτη να θεωρήσει ότι φταίει η ΕΕ για τα όσα έγιναν.

Δεν φταίει όμως. Όταν άνθρωποι χωρίς επάρκεια για να χειριστούν συγκεκριμένα πράγματα αναλαμβάνουν αξιώματα για άλλους λόγους και για να εξοφληθούν προεκλογικές και μετεκλογικές υποχρεώσεις, αυτή η κατάληξη είναι αναπόφευκτη. Τουλάχιστον όταν ένα κατά τα άλλα ασήμαντο οφίκιο μετατρέπεται στο πιο σημαντικό, λόγω πανδημίας και πλέον δεν υπάρχει περιθώριο απόκρυψης των πραγματικών τους δυνατοτήτων.

Όσο κι αν εργολαβικά κάποιοι προσπαθούν, έστω πίσω στις πατρίδες τους, να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη και να παρουσιάσουν μια κατάσταση μακράν της πραγματικότητας. Χωρίς ίχνος ντροπής, ενίοτε.