Τελετή μνήμης για τους Πεσόντες Αντιστασιακούς στο Κοιμητήριο Κωνσταντίνου και Ελένης στη Λευκωσία διοργάνωσε το πρωί της Πέμπτη το ΑΚΕΛ. Στο πλαίσιο της τελετής, κατατέθηκαν στεφάνια στους τάφους των ηρώων της δημοκρατίας, τιμώντας τη θυσία τους ενάντια στο προδοτικό πραξικόπημα του 1974 και τη δράση της ΕΟΚΑ Β' στην παρουσία και της Μάγδας Φύσσα, της μητέρας του δολοφονηθέντος από τη Χρυσή Αυγή Παύλου Φύσσα.
Την εκδήλωση άνοιξε ο Βουλευτής του ΑΚΕΛ, Χρίστος Χριστόφιας, εκ μέρους της Επαρχιακής Επιτροπής ΑΚΕΛ Λευκωσίας-Κερύνειας, ο οποίος καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους στο μνημείο, επισημαίνοντας ότι εκεί «είναι και τάφοι κάποιων εκ των θυμάτων της φασιστικής δράσης της ΕΟΚΑ Β' και του προδοτικού πραξικοπήματος που συντελέστηκε στις 15 του Ιούλη του 1974 από τους φασίστες της ΕΟΚΑ Β' μαζί με τους φασίστες της Ελλαδικής Χούντας». «Εδώ ακριβώς είναι που τιμούμε κάθε χρόνο στις 15 του Ιούλη στη μαύρη επέτειο του προδοτικού πραξικοπήματος τους πεσόντες, τα θύματα της φασιστικής βίας και των εγκλημάτων της ΕΟΚΑ Β' και της Χούντας» πρόσθεσε.
Ακολούθως, τον λόγο πήρε η Πρόεδρος της Παγκύπριας Οργάνωσης Συγγενών Πεσόντων Αντιστασιακών, Μαρία Παπαλαζάρου-Φράγκου, η οποία καλωσόρισε, συγκινημένη, τους παρευρισκόμενους, και ιδιαίτερα «τους φίλους μας από την Αθήνα, την Μάγδα και τον Παναγιώτη Φύσσα, τον Θανάση, την Ντόρα». Εξήγησε ότι στο μνημείο τιμώνται «οι πεσόντες της αντίστασης κατά του πραξικοπήματος, οι υπερασπιστές της δημοκρατίας και της νομιμότητας, οι υπερασπιστές του εκλελεγμένου Προέδρου της Δημοκρατίας, του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου».
Η κα. Παπαλαζάρου-Φράγκου αναφέρθηκε στο ιστορικό του χώρου, σημειώνοντας ότι πολλοί από τους θαμμένους ήταν μέλη του Εφεδρικού Σώματος, που ιδρύθηκε για την προστασία του Μακαρίου από την ΕΟΚΑ Β', η οποία «από το 1971 μέχρι και το πραξικόπημα… ανατίναζε αστυνομικούς σταθμούς, τρομοκρατούσε ή σκότωνε δημοκρατικούς πολίτες, μακαριακούς, αριστερούς» και σχεδίαζε το πραξικόπημα σε συνεργασία με την χούντα των Αθηνών. Οι νεκροί περιλαμβάνουν μέλη του Εφεδρικού, αστυνομικούς και πολίτες, όπως και «ένα μικρό κορίτσι 7 χρονών, το οποίο έχασε τη ζωή του από σφαίρα ΕΟΚΑβιτατζή που εξωστρακίστηκε».
Περιέγραψε με δραματικό τρόπο πως οι πραξικοπηματίες έφεραν τους νεκρούς, κυρίως από τις μάχες του Προεδρικού και της Αρχιεπισκοπής, για ομαδική ταφή, υποχρεώνοντας τον ιερέα της εκκλησίας υπό την απειλή όπλων να τελέσει μια βιαστική τελετή. «Άνοιξαν έναν μεγάλο λάκκο και τους έριχναν μέσα. Όλους μαζί», ανέφερε, προσθέτοντας ότι οι πραξικοπηματίες «βιάζονταν να κλείσουν τον τάφο, πιστεύοντας ότι κλείνοντας τον τάφο, έκλειναν μαζί και το έγκλημά τους». Επικαλέστηκε συγκλονιστικές μαρτυρίες του μακαριστού ιερέα, ο οποίος είδε ακόμα και το χέρι κάποιου να κινείται, αλλά απειλήθηκε για να συνεχίσει την ταφή.
Το 2015, συνέχισε, μετά από πολυετείς προσπάθειες συγγενών και προοδευτικών δυνάμεων, προεξάρχοντος του ΑΚΕΛ, έγινε εκταφή και ταυτοποίηση 25 οστών μέσω DNA. Κάποιοι ενταφιάστηκαν σε οικογενειακούς τάφους και οι υπόλοιποι στο μνημείο «όπως αρμόζει στους ήρωες», ώστε «να κρατάμε αναμμένο το κερί της μνήμης, να κρατάμε άσβεστη την φλόγα της θυσίας τους» είπε.
Η κα. Παπαλαζάρου-Φράγκου επέκρινε την εξίσωση θυμάτων και θυτών, λέγοντας ότι μετά την απότιση φόρου τιμής στους ήρωες της αντίστασης από την πολιτεία και τα κόμματα, «φεύγουν από δω και ο εκπρόσωπος του Προέδρου της Δημοκρατίας και ο Αρχιεπίσκοπος και ο Δημοκρατικός Συναγερμός, το κόμμα το οποίο στέγασε τους πραξικοπηματίες, το ΕΛΑΜ, η αντίστοιχη Χρυσή Αυγή, πηγαίνουν σε εκείνους τους τάφους και κάνουν τα ίδια» δείχνοντας προς τους τάφους πραξικοπηματιών. «Βάζουν δάφνινα στεφάνια σ' αυτούς που κατέλυσαν τη δημοκρατία. Εξισώνουν το θύμα με τον θύτη. Τους εφιάλτες με τον Λεωνίδα» συνέχισε και χαρακτήρισε αυτή την πρακτική «μεγάλη πρόκληση για τη δημοκρατία, για όλους μας».
Κλείνοντας, εξέφρασε βαθιά συγκίνηση για την παρουσία της Μάγδας Φύσσα και των υπολοίπων επισκεπτών από την Αθήνα. «Αθάνατος ο Παύλος, αθάνατοι οι ήρωές μας», είπε, προσθέτοντας όμως ότι «λείπουν από την αγκαλιά της μάνας». Υπογράμμισε το χρέος διατήρησης της μνήμης και της «ιστορίας όπως πρέπει, όπως αξίζει στους ήρωές μας».
Μετά την κατάθεση στεφάνων, τον λόγο πήρε η μητέρα του δολοφονηθέντα καλλιτέχνη και ακτιβιστή Παύλου Φύσσα, Μάγδα Φύσσα, η οποία δήλωσε πως νιώθει σαν να ήρθε «σε έναν ιερό τόπο» και πως «σαν να με πήρε ο Παύλος απ' το χέρι και με έφερε, ότι πρέπει να πας. Είναι τα αδέρφια μου εκεί».
Ανέφερε ότι η παρουσία της και η φωνή της ενάντια στον φασισμό αποσκοπούν στο «να ενωθούμε και να γίνουμε μια μεγάλη δύναμη». Εξέφρασε τη δυσκολία να μιλήσει για ανθρώπους που σκοτώθηκαν «γιατί θέλανε να είναι ελεύθεροι», συνδέοντας το με τη δολοφονία του γιου της, Παύλου Φύσσα, από φασίστες το 2013, σε περίοδο υποτιθέμενης ειρήνης, όπως είπε. «Δεν το δέχομαι. Οπότε όλοι οι αντιφασίστες θα 'θελα να γίνουμε ένα. Ένα, ένα… απ' όλες τις χώρες, από παντού. Ένα και να μην τους αφήσουμε ούτε βήμα. Να μην έχουν πρόσωπο να βγούνε. Να σταματήσουν να έχουν αυτό το θράσος, τουλάχιστον να ξαναπάνε πάλι στα λαγούμια τους, αν γίνεται».
Πηγή: ΚΥΠΕ
