Ο εγκληματικός αυταρχισμός της κυβερνητικής κλίκας

Το διαχρονικό πρόβλημα στην ταλαιπωρημένη μας χώρα. Εν ολίγοις αυτοί που έχουν δημιουργήσει τα προβλήματα αυτοί έχουν κληθεί να τα λύσουν με δεδομένη τη διαχρονική τους ανεπάρκεια. Με άλλα λόγια η θεσμική τους μνήμη τούς οδηγεί σε λανθασμένες αποφάσεις όταν οι συνθήκες αλλάζουν. Το τραγικό νεαροί στην ηλικία υπουργοί, όπως για παράδειγμα ο υπουργός Μεταφορών και ο υπουργός Εξωτερικών προσχωρούν αμέσως στον διαχρονικό πολιτικό αυταρχισμό που τόσα δεινά έχει προκαλέσει στη χώρα μας. Ο ένας απειλεί φωνασκώντας να μην διανοηθεί κανείς να παραβεί τα διατάγματα απειλώντας και με μέτρα αεροπορικές εταιρείες, ο έτερος από καθέδρας μας νουθετεί ότι κατανοεί τις ανησυχίες των εγκλωβισμένων φοιτητών και των οικογενειών τους στο εξωτερικό και πως το κυπριακό κράτος είναι ''δίπλα'' τους. Φυσικά και η κοινωνική μάζα δεν είναι άμοιρη ευθυνών αφού και αυτή είναι γαλουχημένη με μια ιδιότυπη υπάκουη άκριτη αυταρχικότητα.

Το Σύνταγμα

Το Άρθρο 14 του Συντάγματος, όπως και το άρθρο 28, δεν επιδέχεται οποιεσδήποτε εξαιρέσεις σε ό,τι αφορά το αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα του Κύπριου πολίτη να επιστρέψει στην πατρίδα του (βλ. την εξαίρετη νομική ανάλυση Κωνσταντίνου Μαυροειδή που φιλοξενεί ο «Πολίτης» σήμερα). Είναι προφανές ότι οι φιλόδοξοι νεανίες και δόκιμοι υπουργοί δεν αντιλαμβάνονται και δεν κατανοούν ορισμένα λεπτής φύσεως θέματα αν λάβουμε υπόψη τις κοινωνικές και χωροταξικές τους καταβολές. Δεν ανέμενα να γνωρίζουν ή να έχουν πλήρη αντίληψη των υποχρεώσεων που απορρέουν για την Κυπριακή Δημοκρατία από την προσχώρησή της στην ΕΣΔΑ, αλλά η μεγάλη απογοήτευση προέρχεται από τον γενικό εισαγγελέα. Ούτε αυτός εγνώριζε ή μήπως θεώρησαν όλοι ότι ξεπαστρεύουν με 750 ευρώ; Προφανώς. Ο δε υπουργός Οικονομικών δήλωσε ανερυθρίαστα ότι στόχος τους ήταν να αποτρέψουν την κάθοδο των φοιτητών στην πατρίδα τους. Οποία πολιτική μωρία και θεσμική αντισυνταγματική αυταρχικότητα. Ενώ όλες οι ευνομούμενες χώρες σε περιόδους κρίσεως φροντίζουν για τον επαναπατρισμό των πολιτών τους, η θεσμική εξουσία μάς κουνά και το δάχτυλο και μας θυμώνει και από πάνω. Χειρότερα δε παραπλανούν και ψεύδονται καθότι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος την μια μέρα έλεγε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν μπορεί να στερήσει από τους Κύπριους πολίτες να επιστρέψουν στην πατρίδα τους και την επομένη τον άδειασαν αφού διαπίστωσαν οι πολιτικοί αγύρτες τη γύμνια τους ότι δεν υπάρχουν οι υποδομές για να ικανοποιηθεί το κριτήριο του 14ήμερου περιορισμού άμα τη αφίξει τους στην Κύπρο. (Η Ελλάδα ναυλώνει πτήσεις και επαναπατρίζει όλους τους υπηκόους της από Ιταλία και Ισπανία αλλά και από όλο τον κόσμο ή δε Αμερική συνεργάζεται και με τον Άσαντ διπλωματικά για επαναπατρισμό ενός υπηκόου της.) Και πώς να υπάρχουν όταν η μέριμνά τους τα μνημονιακά χρόνια ήταν οι φοροαπαλλαγές και οι ελαφρύνσεις της παρασιτικής ολιγαρχίας, η κατάργηση του φόρου ακινήτων και ό,τι φαντασθεί ο καθένας για να ''ελαφρύνουν'' το ''βάρος'' των χρονίων. Τα τελευταία χρόνια αποψίλωσαν και αποδυνάμωσαν τα δημόσια νοσηλευτήρια, «έβγαλαν την ψυχή» των καρκινοπαθών, των νεφροπαθών και πολλών άλλων. Το ευαγγέλιό τους στην πολιτική και οικονομική πρακτική ο χρυσός κανόνας του κερδοσκοπικού καπιταλισμού ''maximize profits minimize costs''. Συνέπειά του μια άνευ προηγουμένου ανακατανομή πλούτου προς όφελος της ολιγαρχίας, όπου το 45% του Εθνικού Εισοδήματος το καρπούται. Όπου η Κυπριακή Δημοκρατία μέχρι πρόσφατα με στοιχεία της Eurostat 2017 έχει τη χαμηλότερη δημόσια δαπάνη υγείας κατά κεφαλή και τη μεγαλύτερη ιδιωτική.

Κατέρρευσε

Σε κάθε περίπτωση το νεοφιλελεύθερο δόγμα κατέρρευσε με τραγικό τρόπο. Το αόρατο χέρι κατά τον Adam Smith δεν πήρε μπρος. Παρέμεινε και αόρατο και άνεργο αλλά και μολυσματικό για το κοινωνικό συμφέρον. Πέραν τούτου η κυβερνητική κλίκα ως πολιτικό εργαλείο του παρασιτικού καθεστωτικού οικονομισμού επέβαλε έναν ιδιότυπο πολιτικό αυταρχισμό όπου κύριο χαρακτηριστικό του είναι η άνιση κατανομή δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Περισσότερα δικαιώματα και λιγότερες υποχρεώσεις για την ολιγαρχία, περισσότερες υποχρεώσεις και λιγότερα δικαιώματα για την πλειοψηφία. Ως εκ τούτου για να μην δυσαρεστήσει το παράκτιο κεφαλαίο και γενικά το ξενοδοχειακό διστάζει να επιτάξει ξενοδοχεία τα περισσότερα των οποίων είναι κλειστά, αλλά δεν διστάζει να μας κουνά το δάκτυλο και να ερμηνεύει το Σύνταγμα κατά το δοκούν. Να το κουνούν στους οικείους τους. Διστάζουν επίσης να επιτάξουν ιδιωτικά νοσηλευτήρια αλλά χωρίς να ντρέπονται μεταφέρουν τη θεσμική τους ευθύνη σε όσους διεκδικούν τα αυτονόητα δικαιώματά τους. Δεν ντρέπονται.

Κριτήρια

Με βάση επιστημονικά κριτήρια κατά τον καθηγητή της Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Κρήτης Δημήτρη Γεωργόπουλο με τα δημογραφικά δεδομένα της Κύπρου χρειαζόμαστε τουλάχιστον 300 κλίνες σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, έχουμε δεν έχουμε το 1/3. Μπροστά στη γύμνια αυτή αντιδρούν με έναν εγκληματικό ετσιθελισμό μετατρέποντας τους Κύπριους φοιτητές σε πειραματόζωα θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους για να διαχειρισθούν την εγκληματική θεσμικά ανεπάρκειά τους. Ακούγοντας τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Χριστοδουλίδη ότι θα οργανώσει και ιατρικές ομάδες στην αλλοδαπή δεν ξέρει κανείς αν θα πρέπει να κλαίει ή να γελά. Να ξέρουν μόνο ένα πράγμα. Σύντομα θα κληθούν να λογοδοτήσουν ενώπιον της δικαιοσύνης. Για την ώρα να «κόψουν το κεφάλι τους» και να επαναπατρίσουν αμέσως όσους επιθυμούν να επαναπατριστούν. Όχι για τίποτε άλλο, το επιβάλλει χωρίς προϋποθέσεις το Σύνταγμα. Ουαί και αλίμονο να μην έχουμε απώλειες ζωών ανάμεσα στους φοιτητές. Το ΣΚΕΦΘΗΚΑΝ;

* PhD Πολιτική Κοινωνιολογία